Jaki powinien być prawidłowy puls? Sprawdź, czy taki masz
Prawidłowe tętno to kluczowy wskaźnik zdrowia serca - jak je zmierzyć i co oznacza? Dowiedz się, jakie są normy dla różnych grup wiekowych i sprawdź swoją.
W tym artykule
Ile powinien wynosić puls?
Monitorowanie tętna jest istotnym elementem oceny zdrowia serca. Prawidłowy puls u dorosłych wynosi od 60 do 100 (bpm) uderzeń na minutę. Wartości te mogą się różnić w zależności od wieku i kondycji fizycznej. Regularne pomiary mogą pomóc w wykrywaniu problemów z układem krążenia.
W młodszym wieku normy są odpowiednio podniesione:
dzieci mają zwykle tętno ok. 100 bpm,
młodzież - ok. 85 bpm,
niemowlęta - aż ok. 130 bpm.
Jakie przywileje przysługują dawcy krwi?
Również kobiety w ciąży mogą mieć wyższe tętno spoczynkowe - od 80 do 100 bpm. Takie wartości nie powinny budzić niepokoju, związane są bowiem z większą objętością krwi i gwałtownymi zmianami hormonalnymi.
Na puls mogą wpływać rozmaite czynniki przyspieszające bicie serca, np. nagły stres bądź wysiłek fizyczny. Tętno nie może jednak wzrastać w nieskończoność - maksymalny puls oblicza się według wzoru: 220 odjąć wiek osoby.
Regularne ćwiczenia mogą jednak na stałe obniżyć puls spoczynkowy, co jest oznaką dobrej kondycji fizycznej. Tętno profecjonalnych sportowców ma o wiele niższe wartości - może wywnosić nawet nawet 40–60 bpm, co wynika ze świetnej wydolności serca.
Kiedy puls jest nieprawidłowy?
Zarówno tachykardia, czyli zbyt szybkie tętno, oraz bradykardia, zbyt wolne, mogą wskazywać na problemy zdrowotne.
O tachykardii możemy mówić, gdy tętno spoczynkowe pacjenta wynosi powyżej 100 bpm. Przyczyny tego stanu mogą być rozmaite - stres, emocje, lęk, wysiłek fizyczny, odwodnienie, gorączka, kofeina, alkohol, nikotyna, narkotyki, niedobory elektrolitów (np. magnezu, potasu), nadczynność tarczycy, anemia, arytmie i w końcu niewydolność serca.
Skutki długo utrzymującego się zbyt wysokiego tętna mogą być opłakane - przyspieszone bicie serca, choć często występujące w romantycznych filmach, może prowadzić do zaburzeń rytmu i zwiększonego ryzyka zawału. Na dłuższą metę wydajność serca zmniejsza się coraz bardziej - nie nadąża pompować krwi, co może skutkować zawrotami głowy i omdleniami. Po latach zaniedbań pojawia się w tym przypadku najczęściej nadciśnienie i migotanie przedsionków.
Zbyt niskie tętno natomiast wynosi poniżej 60 bpm w spoczynku (oczywiście nie dotyczy to wyżej wspomnianych sportowców, u których jest to norma). Tutaj przyczyną może być niedoczynność tarczycy, hipotermia (czyli wychłodzenie organizmu), zaburzenia elektrolitowe (np. niedobór potasu), niektóre leki (w szczególności beta-blokery) i niewydolność lub bloki serca.
Skutki zbyt niskiego tętna objawiają się znacznie szybciej - niedostateczne ukrwienie mózgu spowoduje zawroty głowy, osłabienie, omdlenia. W dłuższej perspektywie czasowej osoby z bradykardią mają znacznie zwiększone ryzyko niewydolności serca, a w skrajnych przypadkach nagłego zatrzymania akcji serca.
Kiedy zgłosić się do lekarza?
Zgłoś się do lekarza, jeśli:
występują u ciebie kołatania serca, ból w klatce piersiowej, duszności,
tętno jest stale powyżej 100 bpm lub spada poniżej 40 bpm bez wyraźnej przyczyny,
pojawiają się nagłe przerwy w rytmie serca.
Warto wdrożyć w swoją codzienną rutynę działania mające na celu wsparcie naszego serca i, co za tym idzie, zdrowego tętna. Pomoże nam w tym:
zdrowa dieta – bogata w magnez i potas (banany, orzechy, szpinak, awokado),
unikanie stresu – medytacja, techniki oddechowe,
regularna aktywność fizyczna – pomaga ustabilizować tętno,
ograniczenie kofeiny i alkoholu,
nawodnienie – odpowiednia ilość płynów wspiera prawidłową pracę serca,
regularne badania – kontrola ciśnienia, EKG, poziomu elektrolitów.
Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
