Leczenie zakrzepicy żył powierzchownych
Zakrzepica żył ma zwykle łagodny przebieg. Jej przyczyną jest stan zapalny i tworzenie się niewielkich zakrzepów w żyłach powierzchownych. Objawy zakrzepicy żył powierzchownych są zazwyczaj obecne w obrębie kończyn dolnych. Do rozwoju choroby może dojść zarówno w prawidłowo zbudowanych żyłach, jak i tych zmienionych żylakowato. Jest chorobą dość bolesną, a nieleczona może prowadzić nawet do zatorowości płucnej.
1. Zakrzepica żył powierzchownych
Zakrzepica żylna objawia się skrzeplinami w świetle żył. Powstają one zwykle w żyłach głębokich goleni. Na początku skrzepliny pojawiają się w niewielkich naczyniach krwionośnych, ale z czasem narastają i mogą rozprzestrzenić się na żyły (kolejno: podkolanową, udową oraz biodrową). Proces zapalny może pojawić się również w żyłach kończyn górnych lub klatki piersiowej. Wówczas jest jednak najczęściej wynikiem zabiegów leczniczych lub diagnostycznych, np. założenia elektrody w celu stymulacji serca lub podłączenia kroplówki.
Najczęściej jednak zakrzepica żył występuje w obrębie kończyn dolnych. Jeśli skrzeplina znajduje się w żyle powierzchownej, jest ściśle związana z jej ścianą. Oznacza to, że ryzyko jej oderwania jest niewielkie, a sama skrzeplina nie stanowi dużego zagrożenia. Zapalenie żył powierzchniowych może nawracać w tym samym miejscu w obrębie kończyny lub w innym. Mówi się wówczas o tzw. wędrującym zakrzepowym zapaleniu żył.
Zakrzepica żył powierzchownych jest rozpoznawana u pacjentów w różnym wieku, jednak najczęściej zdarza się u osób dorosłych. Częściej dotyka mężczyzn niż kobiety. Prawidłowe leczenie zakrzepicy żył powierzchownych skutkuje ustąpieniem objawów choroby już w ciągu 1-2 tygodni. Nieleczona zakrzepica żył powierzchownych może się rozszerzać i obejmować układ żył głębokich, co jest już znacznie bardziej niebezpieczne dla zdrowia, a nawet życia.
2. Czynniki sprzyjające wystąpieniu zakrzepicy żył powierzchownych
Powstawaniu zapalenia żył powierzchniowych sprzyjają następujące czynniki:
- zwolnienie przepływu krwi w żyłach;
- żylaki kończyn dolnych;
- długotrwałe unieruchomienie kończyny, np. z powodu założenia gipsu czy hospitalizacji;
- otyłość;
- niewydolność serca;
- uszkodzenie ściany naczynia żylnego, np. przez wykonanie zastrzyku dożylnego;
- nadpłytkowość krwi i zaburzenia krzepnięcia;
- palenie tytoniu;
- zażywanie doustnych hormonalnych leków antykoncepcyjnych;
- rozległe oparzenia;
- ciężkie urazy lub infekcje;
- ciąża;
- choroba nowotworowa.
3. Objawy zakrzepicy żył powierzchownych
Objawy zakrzepicy żył są dość charakterystyczne i stosunkowo łatwo je rozpoznać. Zmiany zakrzepowe mogą pojawić się w jednym naczyniu żylnym lub w kilku. U chorego często pojawia się stan zapalny w ścianie żyły i w tkankach, które ją otaczają, a w świetle żyły dochodzi do rozwoju skrzepliny. W przebiegu zakrzepicy żył mogą mieć miejsce okresy nawrotów oraz poprawy. Trwają one kilka, a nawet kilkanaście miesięcy.
Pierwsze objawy zakrzepicy żył to: zaczerwienienie wokół żyły, tkliwość, ból oraz wyczuwalne stwardnienie żyły. Zmieniona chorobowo żyła w dotyku może przypominać sznur koralików. Zaawansowane stadium choroby objawia się podwyższeniem temperatury, złym samopoczuciem i podwyższoną leukocytozą. Zakrzepicy żył powierzchownych w około 25% przypadków towarzyszy zakrzepica żył głębokich.
4. Metody leczenia zakrzepicy żył powierzchownych
W leczeniu zakrzepicy żył powierzchownych kluczowe jest możliwie szybkie zwalczenie choroby i zatrzymanie jej rozwoju w układzie żył głębokich. W niektórych przypadkach dochodzi do samoistnego ustąpienia niewielkiego zapalenia żył. Jednak częściej trzeba jednak wprowadzić leczenie ogólne, a w przypadku zaawansowanego stadium choroby – leczenie operacyjne.
Leczenie ogólne zakrzepicy żył polega na:
- ograniczeniu aktywności ruchowej i wypoczywaniu z nogami uniesionymi w górę;
- zaprzestaniu palenia tytoniu i przyjmowania doustnych leków antykoncepcyjnych przez kobiety;
- stosowaniu pończochy uciskowej lub bandaży elastycznych na chorą kończynę;
- używaniu miejscowo maści przeciwzapalnych z heparyną;
- stosowaniu niesterydowych leków przeciwzapalnych;
- zażywaniu leków przeciwzakrzepowych i flebotropowych;
- podawaniu leków przeciwbólowych.
Operacyjne leczenie zakrzepicy żył powierzchownych zaleca się wówczas, gdy zapalenie objęło ujścia żył podskórnych do układu żył głębokich. Występuje wtedy duże ryzyko oderwania się końcowego odcinka skrzepliny i nastąpienia zatorowości płucnej.
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.