Marskość wątroby można wyleczyć? Sprawdziliśmy, czy to prawda
Problem marskości wątroby pojawia się nawet u 10 proc. populacji. Zdarzają się jednak przypadki, w których o tym, że ktoś cierpiał na tę dolegliwość, dowiadujemy się dopiero po śmierci. To częsta przyczyna zgonów, szczególnie u mężczyzn. Rzeczywiste statystyki mogą być znacznie gorsze. Czy z marskością wątroby da się wygrać?
Marskość wątroby to problem coraz większej liczby osób
W tym artykule:
Marska wątroba - co to znaczy?
W rozmowach ze starszymi osobami często słyszymy zdanie: "Cierpię na marskość wątroby". Co to oznacza? To stan bardzo zaawansowanego uszkodzenia tego narządu polegający na jego zwłóknieniu.
Chory nie posiada w organie prawidłowych zrazików, a same skupiska komórek z gęstą tkanką łączną na około. Nieleczona marskość z biegiem czasu doprowadza do niewydolności wątroby, która oznacza zaburzenie jej pracy. Warto więc o nią dbać - mamy ją tylko jedną.
- Marskość wątroby jest stanem zaawansowanego uszkodzenia narządu. Zwykle pojawia się po wielu latach, często nawet kilkudziesięciu, trwania zapalenia wątroby. Nie jest chorobą. Jest to opis stanu narządu. Marska wątroba to wątroba zwłókniała, twarda, najczęściej mała, która w miarę postępu marskości przestaje pełnić swoje funkcje – tłumaczy dr n. med. Jan Gietka, hepatolog z Przychodni Chorób Wątroby "Hepatolodzy".
Te zioła wspomogą pracę wątroby i pęcherzyka żółciowego
Zobacz też:
Bezpieczeństwo w podróży jest najważniejsze
Marskość bezobjawowa
Marska wątroba nie pojawia się jednak tylko u osób chorych. Może mieć ją też pacjent, który jest zupełnie bezobjawowy. W tym wypadku najczęściej rozpoznanie marskości jest skutkiem diagnostyki innych zaburzeń, np. przypadkowo stwierdzonej małopłytkowości.
- Może ją mieć też pacjent, który jest przygotowywany do przeszczepu, walczy o życie i ma szereg objawów marskości. Zwykle po rozpoznaniu marskości chorzy żyją jeszcze kilka, kilkanaście lat. W przypadku wycofania czynnika wywołującego zapalenie wątroby, długość życia może nie być w ogóle skrócona przez chorobę wątroby – dodaje lekarz.
Przez wiele lat uważano, że marskość jest stanem nieodwracalnym. Teraz, mniej więcej od 10 lat, po badaniach nad wirusowymi zapaleniami wątroby wiemy, że to nie jest do końca prawda.
Sprawdź też:
- Nie wiemy, gdzie przebiega granica, ale z pewnością u części pacjentów z potwierdzoną biopsyjnie marskością może ona się wycofać do mniej nasilonych stanów włóknienia. Wykazały to np. badania u chorych zakażonych wirusem zapalenia wątroby typu B – mówi ekspert.
U chorych, u których potwierdzono marskość w biopsji wątroby, czyli bardzo dokładnie, rozpoczęcie leczenia przeciwwirusowego, powodowało wycofanie się marskości.
- Wydaje się, że ta sytuacja dotyczy chorych z marskością mało zaawansowaną, stwierdzaną w badaniach dodatkowych, przed wystąpieniem objawów klinicznych. Ten fenomen nie jest obserwowany u chorych z alkoholową marskością wątroby, u których wyeliminowanie czynnika szkodliwego, czyli zaprzestanie picia alkoholu, często nie zatrzymuje postępu choroby. Ale mówię tu o chorych z objawami marskości (wodobrzuszem, żółtaczką, żylakami przełyku, encepfalopatią wątrobową), a więc o chorych z zaawansowaną chorobą – wymienia dr n. med. Jan Gietka.
Czy da się ją wyleczyć?
Marskości nie można "wyleczyć", ponieważ nie jest to choroba.
- To stan zaawansowania chorób wątroby. W zasadzie każda z nich prowadzi do marskości. Stan ten może się czasami cofać na skutek leczenia choroby podstawowej. Kluczem jest eliminacja wirusa zapalenia wątroby typu C, zahamowanie replikacji wirusa WZW typu B, skuteczne leczenie chorób autoimmunologicznych wątroby, schudnięcie w przypadku niealkoholowego stłuszczeniowego zapalenia wątroby – dodaje ekspert.
Jakie są najczęstsze przyczyny marskości wątroby? To nadużywanie alkoholu, stuszczeniowe zapalenie wątroby u chorych z otyłością i cukrzycą oraz przewlekłe infekcje wirusami WZW typu B oraz C. Mogą ją też wywoływać choroby autoimmunologiczne wątroby i dróg żółciowych oraz rzadsze problemy, np. choroba Wilsona.
A jakie są objawy marskości? Na początku nie charakterystyczne - osłabienie, łatwa męczliwość, brak apetytu czy utrata wagi pomimo braku zmian w diecie, rumień na dłoniach, pajączki naczyniowe na tułowu, często na dekolcie. Później pojawić się mogą zaburzenia koncentracji, żółtaczka czy powiększenie obwodu brzucha.
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
