Metody leczenia zaburzeń erekcji
Problem z erekcją może dotyczyć mężczyzn w każdym wieku. Wywiad lekarski oraz badania diagnostyczne pomogą postawić diagnozę i wdrożyć odpowiednie leczenie. Potencja prawdopodobnie powrócić do poprzedniego stanu.
Na leczenie lekkich zaburzeń potencji dobre będzie połączenie:
- psychoterapii,
- leków doustnych,
- aparatu próżniowego.
1. Pompa próżniowa
Psychoterapia jest pomocna przy lekkich zaburzeniach wytrysku. W połączeniu z lekami doustnymi i stosowaniem pompy próżniowej, skutkuje wyleczeniem. Aparat próżniowy ma udowodnione działanie. Mężczyźni, którzy wcześniej cierpieli na zaburzenia erekcji, odzyskują całkowitą sprawność. Pompa próżniowa wygląda jak przezroczysty walec. Jedna ze stron pompy jest otwarta. Tam należy włożyć penisa. Elastyczny pierścień zaciśnie się na końcu członka. Wówczas krew zostanie zatrzymana.
Druga strona pompy zacznie wytwarzać ujemne ciśnienie, które ściągnie krew do czubka. W ten sposób erekcja jest wywoływana w kilka minut. Pierścień zaciskający nie może być zbyt długo założony. Może spowodować ból i nieprzyjemne uczucie. Po 30 minutach należy zdjąć. Przeciwwskazania do stosowania pompy próżniowej stwierdzono u mężczyzn, którzy mają problemy z krzepliwością krwi cierpią na priapizm i skrzywienie członka. U pozostałych mężczyzn powikłania (zgorzel, martwica skóry i cewki) pojawiają się niezwykle rzadko. Metoda ta może wywoływać nieprzyjemne dolegliwości:
- ból w czasie uzyskiwania podciśnienia,
- zasinienia członka,
- zaburzenia wytrysku,
- odrętwienia,
- uszkodzenia skóry.
Mimo to korzyści płynące ze stosowania tej metody są nieporównywalnie większe niż powyższe dolegliwości. Dlatego aparat próżniowy cieszy się niesłabnącą popularnością.
2. Leczenie zastrzykami
Zaleca się wtedy, gdy wcześniejsza metoda nie przyniosła spodziewanych rezultatów. Do iniekcji używa się papaweryny (w krajach rozwiniętych już nie stosowana), fentolaminy i prostaglandyny E1. Stosuje się ją 3 razy w tygodniu. Jeśli po jednej dawce leku, pacjent miał wzwód, oznacza to, że jego zaburzenia wzwodu maja podłoże psychologiczne.
Iniekcji leków do ciał jamistych nie stosuje się w przypadku:
- niedokrwistość sierpowatokrwinkowa,
- białaczka,
- anatomiczne zniekształcenie prącia,
- zwłóknienia ciał jamistych,
- zaburzenia kardiologiczne,
- osoby niewidzące z zaburzoną koordynacją ruchowo-wzrokową.
Iniekcja może prowadzić do powikłań ogólnoustrojowych (substancje wazoaktywne przenikające do krwiobiegu powodują spadki ciśnienia i przyspieszoną prace serca) i powikłań miejscowych (ból podczas zastrzyku, włóknienie prącia prowadzące do jego skrzywienia, priapizm, czyli bolesny wzwód).
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.