Nadmierne wypadanie włosów – wszystko o wypadaniu włosów

Nadmierne wypadanie włosów to poważny problem, na który wpływ ma wiele czynników, począwszy od mechanicznych, choroby, niewłaściwą pielęgnację, a nawet przyjmowane leki. Aby zapobiec wypadaniu włosów, należy najpierw rozpoznać przyczyny tego problemu i postawić diagnozę – od tego zależy, jakie preparaty należy stosować, aby zahamować łysienie i nie utracić całkowicie owłosienia na głowie.

Wypadanie włosów to proces fizjologiczny, ponieważ włos żyje od 2 do 6 lat, przechodząc kolejno stadia wzrostu (anagen), zamierania (katagen) i spoczynku (telogen, trwa od 5 do 6 tygodni). Podczas tej ostatniej fazy włosy są szczególnie podatne na wypadanie, nawet podczas mycia czy czesania.

Na zdrowej, ludzkiej głowie zaledwie 3-5 proc. włosów znajduje się w fazie spoczynku i w ciągu doby traci się do około 100 włosów. Jeżeli ta ilość jest większa, a w miejsce utraconych włosów nie pojawiają się nowe, jest to wówczas problem medyczny, który wymaga przedsięwzięcia odpowiednich środków.

1. Czy to już łysienie? Objawy nadmiernego wypadania włosów

Obawy, że dzieje się coś niedobrego, powinna wzbudzić nadmierna utrata włosów, która będzie postępować w sposób długotrwały. Związane jest to z cyklem wzrostu, ponieważ mieszek włosowy na głowie wytwarza od 20 do 30 włosów w ciągu całego życia. Każdy włos natomiast rośnie kilka lat, następnie wypada, a na jego miejscu wyrasta kolejny.

Na stronie http://stopwypadaniuwlosow.pl dostępne są podglądy graficzne oraz pytania, jakie powinna sobie zadać każda osoba, która niepokoi się stanem swoich włosów. Warto wiedzieć, że pierwsze objawy łysienia zwykle obserwuje się między 20 a 30. rokiem życia w postaci utraty włosów okolicy czołowo-skroniowej.

Do stopniowo nasilających się zmian dołącza łysienie szczytu głowy. W przypadku łysienia androgenowego utrata włosów przebiega według skali Ludwiga i skali Norwood-Hamiltona (w skrócie Nw).

Skala Norwooda-Hamiltona w ten sposób określa stopień łysienia u mężczyzn:

• Nw 0-1 – zdrowe, gęste włosy,
• Nw 2-2A – tworzenie się zakoli (ten etap może wystąpić już w wieku kilkunastu lat),
• Nw 2A-3 – linia włosów podwyższa się i kształtuje się wysokie czoło,
• Nw 3V-5 – przerzedzanie się włosów na środku głowy i koronie,
• Nw 4-5 – postępujący brak włosów, łysiejący środek głowy,
• Nw 5A-7 – całkowita łysina.

Skala Ludwiga oceniająca łysienie u kobiet zawiera stopnie: I 1, I 2, I 3, II 1, II 2, III, gdzie I 1-3 to lekkie przerzedzenie, II 1-2 to rozległa utrata włosów, a III objawia się łysiną. U kobiet utrata włosów występuje równomiernie na całej powierzchni głowy, ale pierwsze przerzedzenia są najbardziej widoczne w okolicy przedziałka.

Pamiętać należy, że wzmożone wypadanie włosów nie oznacza jeszcze łysienia – o nim można mówić dopiero wtedy, kiedy utrzymuje się przewaga utraconych włosów nad nowo odrastającymi. Rezultatem jest widoczne przerzedzenie się czupryny.

2. Przyczyny nadmiernego wypadania włosów

Za wypadanie włosów mogą odpowiadać stres, zaburzenia w gospodarce hormonalnej, choroby tarczycy czy niedobór żelaza. Nadmierne wypadanie włosów może spowodować też niedawno przebyta choroba zakaźna, nawet grypa, a także przyjmowane leki, w tym niektóre antybiotyki, leki na nadciśnienie czy obniżające krzepliwość krwi. Proces ten jest zauważalny również u osób odchudzających się – eksperci wskazują, że winą za ten stan rzeczy należy obarczać niską podaż witamin z grupy B.

Standardowo przyczyny nadmiernego wypadania włosów dzieli się na: czynniki mechaniczne, czyli związane zazwyczaj ze ściskaniem włosów lub zbyt intensywnym czesaniem, czynniki toksyczne wywołane zatruciem metalami ciężkimi jak rtęć, tal czy arsen; czynniki chorobowe, pośród których znajdują się choroby ogólnoustrojowe, jak i choroby skóry głowy. Włosy wypadają również po przyjmowaniu leków cytostatycznych i immunosupresyjnych, które stosuje się w terapiach nowotworowych, oraz środków antykoncepcyjnych.

Przyczyny wypadania włosów u mężczyzn i kobiet są także bardzo często związane z zaburzeniami hormonalnymi pojawiającymi się po 40. roku życia.

Przerzedzanie się włosów z powodu na przykład stresu czy choroby ma charakter przejściowy i jest stosunkowo łatwe do zahamowania – wystarczy wyzdrowieć lub po konsultacji z lekarzem zastosować leki obojętne na stan włosów. Problem zaczyna się wtedy, kiedy wzmożone wypadanie włosów obserwuje się codziennie i przyczyny leżą głębiej.

3. Wypadanie włosów u kobiet a mężczyzn

Przyczyny nadmiernego wypadania włosów uzależnione są od płci, również sam sposób łysienia przebiega inaczej, co uwzględniają cytowane powyżej skale Ludwiga i Norwood-Hamilton.

Przyczyny łysienia u kobiet:

• podwyższony poziom androgenów (hiperandrogenizm),
• czynniki genetyczne,
• stany chorobowe jak nerwica, niedobór żelaza i zaburzenia hormonalne,
• stosowanie farb do włosów, szamponów i środków stylizacyjnych,
• niewłaściwa pielęgnacja,
• ciąża i poród (nagły spadek estrogenów).

Każdy z powyższych czynników może powodować nasilenie objawów w zależności od rodzaju łysienia. W przypadku kobiet jest to łysienie androgenowe damskie (utrata włosów na szczycie głowy i kącikach czoła), które w dużej mierze zależne jest od czynników genetycznych, oraz łysienie rozlane, za które odpowiadają niedobory pierwiastków oraz niedbała pielęgnacja.

Przyczyny łysienia u mężczyzn:

• wiek,
• zbyt wysoki poziom testosteronu,
• czynniki genetyczne (tzw. gen łysienia),
• ogólne osłabienie mieszków włosowych.

Mężczyźni nadmierne wypadanie włosów mogą obserwować u siebie po 40. roku życia. Szacuje się, że łysienie dotyczy aż 50 procent mężczyzn rasy białej po osiągnięciu tego wieku. Za łysienie androgenowe odpowiada testosteron, a konkretnie jego pochodna zwana dihydrotestosteronem (DHT). DHT powoduje wypadanie włosów w kącikach czoła i na szczycie głowy, jednocześnie odpowiada za wysyp nowych włosków w postaci meszka na innych częściach ciała, na przykład nosie, w uszach i na plecach.

W przypadku nadmiernego wypadania włosów należy skonsultować się z lekarzem, również dermatologiem, bo tylko właściwa diagnoza pomoże pozbyć się problemu.

4. Leczenie, czyli jakie preparaty stosować

Leczenie łysienia jest niezwykle trudne. Miejscowo stosuje się preparaty na łysienie zawierające minoksydyl (Loxon). Dodatkowo przeprowadza się analizę dotychczas stosowanych środków do pielęgnacji włosów i skóry głowy, diety oraz przyjmowanych leków i suplementów.

Powodzenie leczenia łysienia zależy od czasu – im szybciej zostaną wdrożone odpowiednie działania i preparaty, tym większa szansa na zahamowanie wypadania włosów. Leczenie koncentruje się na stymulowaniu wzrostu nowych włókien, stosuje się więc głównie wcierki wmasowywane w skórę głowy na bazie kolagenu, keratyny i aminokwasów.

Jednak żaden preparat na wypadające włosy nie zadziała, jeśli nie zadba się o właściwe oczyszczenie skóry głowy – przydatne są więc peelingi do skalpu oraz oczyszczające szampony. Zaleca się również masowanie głowy, co można uczynić podczas mycia włosów. Najważniejsza jest systematyczność, ponieważ żadna terapia nie przyniesie efektów, jeśli nie będzie regularna i konsekwentna.

Do pobudzania nowych włókien można zastosować mezoterapię mikroigłową (specjalne szczotki i masażery z igiełkami) lub urządzenia laserowe. W leczeniu systemowym stosuje się preparaty na wypadające włosy o działaniu antyandrogenowym, których zadaniem jest obniżenie ustrojowego poziomu androgenów.

U mężczyzn na wypadanie włosów zaleca się finasteryd w formie tabletek dostępny jedynie na receptę, który powoduje zahamowanie wytwarzania hormonu DHT. U kobiet czasem stosuje się inhibitory 5-alfa-reduktazy, jednak są one przeciwwskazane dla kobiet w ciąży lub planujących zajście w ciąże, ponieważ działają inwazyjnie na płód.

Najlepsze efekty kuracji można zaobserwować po skojarzeniu różnych metod i sposobów dobranych indywidualnie. Przed tym jednak warto przeprowadzić komputerową analizę TrichoScan, która jest najnowocześniejszą metodą analizy skóry głowy i włosów.

Polega na określeniu różnic w grubości łodyg włosowych przed, jak i po zakończonej terapii, dzięki czemu można oszacować, czy leczenie łysienia przynosi efekty. Zalecana jest zwłaszcza w przypadku niepokojących zmian na skórze głowy czy nadmiernego wypadania włosów.

5. Łysienie androgenowe

Aż 95 proc. przypadków nadmiernego wypadania włosów u kobiet i mężczyzn to łysienie androgenowe, nazywane też łysieniem typu męskiego. Szacuje się, że łysienie androgenowe dotyczy co najmniej 50 proc. mężczyzn w wieku 50 lat oraz 40 proc. kobiet w wieku 70 lat. Pierwsze objawy mogą wystąpić w młodym wieku. Jest to najczęstszy typ łysienia u dorosłych – dotyczy 50-80 proc. mężczyzn i 30-50 proc. kobiet rasy białej.

Charakteryzuje się zależnym od androgenów postępującym wypadaniem włosów typu niebliznowaciejącego. Jego główną przyczyną jest działanie DHT, który prowadzi do stopniowego zaniku mieszków włosowych – włosy stają coraz cieńsze i krótsze, a w końcu przestają rosnąć.

Łysieniu męskiemu towarzyszy natłuszczona skóra głowy, co jest wynikiem nadmiernego wydzielania łoju. Pierwsze jego objawy można zauważyć już w wieku nastoletnim, kiedy to obserwowane jest cofnięcie linii włosów na skroniach i czole, a w dalszej kolejności – na części ciemieniowej. U kobiet łysienie androgenowe objawia się inaczej, a mianowicie włosy na szczycie głowy tracą gęstość, a linia włosów nie ulega przesunięciu.

Co istotne, przyczynami takiego łysienia u pań są zaburzenia hormonalne jak: zespół wielotorbielowatych jajników, zespół Cushinga (nadczynność kory nadnerczy pierwotna lub wtórna), zespół nadnerczowo-płciowy, guzy jajnika lub nadnerczy. W przypadku utraty włosów u kobiet, spowodowanej genetyczną nadmierną wrażliwością cebulek włosowych na androgeny, mówi się o hiperandrogenizmie.

6. Jak zapobiegać nadmiernemu wypadaniu włosów?

Nadmierne wypadanie włosów może zahamować odpowiednia dieta bogata w witaminy (szczególnie A, B, C i D), cynk, miedź, żelazo i składniki korzystnie wpływające na stan paznokci i włosów. Warto wzbogacić dietę o awokado, które zawiera dużą dawkę witaminy E, jajka i siemię lniane.

Pomocny jest również olej rycynowy wykazujący właściwości wzmacniające, który jest zalecany również przy kruchych paznokciach – w tym celu warto wykonywać masaż głowy z kilkoma kroplami oleju lub też stosować płukanki.

Niezwykle ważna jest codzienna dbałość o włosy. Należy dobrać delikatne szampony i odżywki, najlepiej te niezawierające silikonów i parabenów, które mogą obciążyć włosy. Ważny jest również sam skład – zdecydowanie lepiej wybierać kosmetyki ze składnikami pochodzenia naturalnego, które są łagodne w działaniu, a przy tym przyjazne dla skóry głowy.

Wszelkie maski i preparaty pielęgnujące powinny być spłukiwane letnią wodą, a sam sposób rozprowadzania kosmetyków na głowie powinien być delikatny i powolny. Należy unikać stylizacji na gorąco oraz zadbać o codzienną ochronę dla włosów, na przykład w postaci olejów czy kosmetyków ochronnych.

Rekomendowane są również preparaty na wypadające włosy, które można znaleźć również w drogeriach. Warto zwrócić uwagę, czy zawierają skrzyp polny i biotynę, które pozytywnie wpływają na porost włosów oraz odbudowują zniszczone włosy i sprawiają, że stają się grube i odporne na szkodliwe czynniki zewnętrzne. Przed sięgnięciem po takie preparaty należy skonsultować się z lekarzem, ponieważ mogą wchodzić w interakcje ze stosowanymi innymi lekami.

Oprócz samej pielęgnacji niezwykle ważne jest unikanie stresów oraz spokojny rytm dnia. Należy pić odpowiednią dawkę wody, aby nawilżyć organizm od wewnątrz, wyeliminować z diety niezdrowe jedzenie, a także ograniczyć spożywanie kofeiny.

Nadmierne wypadanie włosów można przystopować poprzez zdrowe odżywianie, bogate w owoce i warzywa zawierające antyoksydanty. Najważniejsze jest jednak zauważenie problemu i umówienie się na wizytę u trychologa, który przeprowadzi dokładny wywiad lekarski i zaproponuje leczenie łysienia.

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Publikacja sponsorowana