Trwa ładowanie...
Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Monika Łapczyńska

Nadpobudliwość u dziecka

Avatar placeholder
12.10.2021 14:58
Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci to częsta przypadłość dotykająca trzy razy częściej chłopców niż dziewczynek
Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci to częsta przypadłość dotykająca trzy razy częściej chłopców niż dziewczynek (AdobeStock)

Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci to częsta przypadłość dotykająca trzy razy częściej chłopców niż dziewczynek. Dziecko nadpobudliwe wymaga cierpliwości i wsparcia ze strony rodziców, zwłaszcza że nadpobudliwość w późniejszym okresie życia objawia się problemami z zachowaniem, komunikacją i uczeniem się. W związku z tym, że nadpobudliwość jest częstym zjawiskiem, warto poznać kilka wskazówek odnośnie tego, jak radzić sobie z nadpobudliwością dziecka.

spis treści

1. Objawy nadpobudliwości u dziecka

Istnieją różne stopnie nadpobudliwości. Dzieci w wieku niemowlęcym zazwyczaj nie prezentują wszystkich objawów nadpobudliwości, ale twoje dziecko może być nadpobudliwe, jeśli ma kolkę, ciężko je nakarmić, płacze i dużo krzyczy, pomimo karmienia i okazywania mu czułości, a także, jeśli uderza się w głowę i wybucha przez to płaczem. Może także często się ślinić, być bardzo spragnione i bardzo mało spać. Niektóre nadpobudliwe dzieci przesypiają tylko 3-4 godziny dziennie.

Niektórzy rodzice wiedzą, że ich dziecko jest nadpobudliwe już w pierwszych kilku tygodniach jego życia, a nawet przed porodem, jeśli dziecko kopie często, będąc w brzuchu matki. Wiele nadpobudliwych niemowląt nie znosi, kiedy się je nosi, przytula i kołysze, inaczej niż pozostałe dzieci, które te czynności uspokajają. Jeśli twojemu dziecku sztywnieją ręce i nogi lub wygina się do tyłu, kiedy próbujesz trzymać lub karmić je, może to być oznaką nadpobudliwości. Z drugiej jednak strony, wiele niemowląt wygina się, kiedy są śpiące.

2. Przyczyny nadpobudliwości psychoruchowej u dzieci

Zobacz film: "Fakty o zdrowiu - Oburęczne dzieci bardziej nadpobudliwe?"

Badania wykazują, że nadpobudliwość jest często spowodowana chemicznymi dodatkami do żywności. Niemowlęta mają z nimi styczność poprzez mleko matki. Największymi winowajcami są konserwanty, substancje barwiące i smakowe. Jeśli rodzice zignorują problem nadpobudliwości, dziecko może z upływem czasu stać się niezdarne, wpadać na przedmioty i mieć deficyty uwagi. To może negatywnie wpłynąć na rozwój społeczny dziecka, ponieważ nadpobudliwe dzieci często są agresywne i niespokojne. Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci może także odbić się na nauce i wpłynąć na rozwój fizyczny dziecka. Fizyczne dolegliwości związane z nadpobudliwością to długotrwałe problemy ze snem, alergie, astma, brak apetytu, bóle głowy i żołądka.

3. Powikłania zespołu nadpobudliwości psychoruchowej

Objawy ADHD zwykle utrudniają osiągnięcie sukcesów w szkole, pracy czy na polu towarzyskim. Osoby z nadpobudliwością spotykają się z niezrozumieniem, odrzuceniem, stale konfrontują się z porażkami. Trudno w takich okolicznościach zachować wysokie poczucie własnej wartości. Negatywne informacje na swój temat stają się codziennością. Badania pokazują, że dzieci z ADHD, w większym stopniu niż ich rówieśnicy, zagrożone są doświadczeniem zaburzeń psychicznych i innych problemów zdrowotnych, zarówno w dzieciństwie, jak i życiu dorosłym. Ryzyko powikłań jest wysokie nawet u dorosłych, którzy wyrośli z ADHD.

Powikłania zespołu ADHD, to:

  • niska samoocena,
  • depresja,
  • zaburzenia lękowe,
  • większe ryzyko popełnienia samobójstwa,
  • uzależnienia od substancji psychoaktywnych (papierosy, alkohol, narkotyki),
  • osobowość antyspołeczna,
  • konflikty z rówieśnikami i dorosłymi,
  • konflikty z prawem,
  • problemy finansowe,
  • urazy,
  • otyłość,
  • zaniżone w stosunku do możliwości intelektualnych wykształcenie.

Z ADHD można wyrosnąć, z powikłań – nie, dlatego bardzo ważna jest ich profilaktyka.

4. Co zrobić w przypadku nadpobudliwości u dziecka?

Jeśli podejrzewasz, że nadpobudliwość psychoruchowa twojego dziecka ma związek z jego dietą, unikaj żywności z konserwantami. Między czwartym a szóstym miesiącem życia dziecka karmionego mlekiem modyfikowanym (natomiast od szóstego miesiąca dziecka karmionego piersią) zacznij wprowadzać nowe produkty pojedynczo, abyś mogła zaobserwować ewentualne reakcje alergiczne. Czasami niemowlęta mają alergię na barwniki zawarte w pożywieniu, która objawia się podobnie jak nadpobudliwość. Zwróć uwagę na to, kiedy dziecko staje się nadpobudliwe i co jadło wcześniej. Omów to z lekarzem pediatrą. Ponadto, ogranicz spożycie przez dziecko cukru. Niektóre niemowlęta są wrażliwe na cukier, który sprawia, że są wyraźnie pobudzone.

Jak uspokoić dziecko nadpobudliwe?

  • Upewnij się, że twoje dziecko śpi wystarczająco długo. Zmęczone dziecko może stać się nadpobudliwe. Większość starszych niemowląt śpi przez około 12 godzin w nocy i 2-3 godziny w ciągu dnia.
  • Zrób dziecku ciepłą kąpiel. Użyj lawendowego mydła przeznaczonego dla wrażliwej skóry dziecka. Pozwól dziecku bawić się w wodzie, to pozwoli mu się zrelaksować i uspokoić.
  • Śpiewaj dziecku spokojne piosenki cichym głosem.
  • Weź dziecko na długi spacer w wózku.
  • Usiądź z dzieckiem w fotelu bujanym. Jeśli zacznie robić się śpiące, przełóż je do kołyski, aby się zdrzemnęło.

Nadpobudliwość psychoruchowa dziecka stanowi wyzwanie dla rodziców. Niemowlę może być nadpobudliwe z wielu powodów, takich jak zmęczenie, nadmiar bodźców i potrzeba odpoczynku. Winna może być także dieta jego lub matki karmiącej piersią. Na szczęście istnieje kilka sposobów, aby radzić sobie z tym problemem.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Następny artykuł: Objawy ADHD
Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze