Trwa ładowanie...

Nerwica a życie codzienne

Avatar placeholder
05.09.2013 13:54
Nerwica a życie codzienne
Nerwica a życie codzienne

Zaburzenia nerwicowe i lękowe są najpowszechniejszymi zaburzeniami psychicznymi. Osoby na nie cierpiące pod wpływem różnych czynników odczuwają irracjonalny lęk, który przekłada się na ich codzienne funkcjonowanie. Zazwyczaj starają się unikać sytuacji wywołujących niepokój, a w niektórych przypadkach może to oznaczać całkowite wycofanie się z pewnych sfer ludzkiej aktywności. Nerwica w życiu codziennym utrudnia prawidłowe funkcjonowanie, jednak wsparcie najbliższego otoczenia może znacznie poprawić stan chorego.

spis treści

1. Praca a nerwica

Dla osób cierpiących na nerwicę wykonywanie wielu czynności może sprawiać trudność. Chorzy na zaburzenia nerwicowe żyją z bezpodstawnym, nieokreślonym, a często obezwładniającym lękiem. Z tego względu spełnianie obowiązków i rozwijanie kariery może zejść da dalszy plan względem odczuwanych dolegliwości. Nie znaczy to, że ludzie cierpiący na zaburzenia lękowe nie są zdolni do pracy. Faktem jest jednak, że w zależności od rodzaju zaburzenia, pewne działania mogą dla chorego oznaczać konieczność zmierzenia się z własnymi lękami. Na przykład osoba cierpiąca na zaburzenia obsesyjno-kompulsywne może zaniedbywać obowiązki ze względu za wewnętrzną potrzebę powtarzania niepotrzebnych czynności (np. mycia rąk kilkadziesiąt razy dziennie). Inaczej wygląda to w przypadku osób z fobiami społecznymi. Dla nich praca polegająca na kontaktach z klientami może okazać się niewykonalna. Dla osób z nerwicą wykonywanie zawodu może być również utrudnione ze względu na konieczność leczenia, a niekiedy również hospitalizacji.

2. Szkoła a nerwica

Nerwica w życiu codziennym ma również wpływ na edukację. Uczniowie i studenci borykający się z problemem zaburzeń lękowych muszą radzić sobie z problemami, jakich nie mają ich zdrowi koledzy. Niektórych przerażeniem napawa konieczność publicznego zabrania głosu, bycie otoczonym przez tłum ludzi na korytarzu szkolnym, a nawet wyjście z domu i pokonanie drogi do szkoły. Objawy zaburzeń nerwicowych znacznie utrudniają naukę. Problemy z koncentracją, obsesyjne myśli, lęki, zaburzenia snu – wszystko to nie sprzyja zdobywaniu wiedzy. Zdarza się również, że nerwica szkolna pozostaje nierozpoznana, zarówno przez osobę na nią cierpiącą, jak i jej otoczenie. W takiej sytuacji uczeń z nerwicą postrzegany jest jako gorszy, a przyczyn złych wyników dopatruje się w niedostatecznej pracy lub braku zdolności. Bycie tak postrzeganym nie poprawia stanu zdrowia chorego.

3. Rodzina a nerwica

Zobacz film: "#dziejesienazywo: Dlaczego warto robić screening?"

Zdrowe relacje w rodzinie zapobiegają zachorowaniom na nerwice. Stresu w szkole czy pracy często nie da się uniknąć. Jeśli jednak doda się do niego stresującą sytuację w domu, konsekwencje przewlekłego napięcia mogą być niebezpieczne. Rodzina powinna stanowić oparcie, a dom bezpieczną przystań. Wychowywanie się w patologicznej rodzinie niemal zawsze pozostawia ślad na psychice dziecka, które nawet w dorosłym życiu boryka się z problemami z dzieciństwa.

Nie znaczy to jednak, że na nerwice cierpią tylko osoby wykorzystywane i zaniedbywane w dzieciństwie. Nawet troskliwi rodzice mogą przyczynić się do rozwoju zaburzeń nerwicowych u swoich dzieci. Szkodliwe jest zarówno zbyt rygorystyczne wychowanie, jak i dawanie dziecku zbyt dużej swobody. W tym drugim przypadku osoba, która zawsze dostawała to co chciała i nie miała żadnych obowiązków, ani odpowiedzialności, gorzej radzi sobie ze stresem w dorosłym życiu. Natomiast zbyt wygórowane wymagania rodziców wobec dziecka mogą doprowadzić do znerwicowania, a także do zaburzeń odżywiania. Niekorzystny wpływ mają również niezdrowe relacje między rodzeństwem. Współzawodnictwo niszczy więzi rodzinne i wywołuje chroniczny lęk.

4. Związek a nerwica

Nerwica jednego z partnerów jest ciężką próbą dla związku. Dolegliwości i objawy związane z nerwicą mogą być bagatelizowane lub przypisywane innym schorzeniom, przemęczeniu, stresowi. Bardzo często to partner, bądź partnerka zauważa, że z ukochaną osobą dzieje się coś złego. Zdiagnozowanie choroby jest pierwszym krokiem do jej leczenia. Drugim krokiem jest wsparcie i zrozumienie. Bez tego chory czuje się osamotniony, a jego stan się pogarsza. Bliscy muszą okazać mu wiele cierpliwości, gdyż często osoba ta zachowuje się irracjonalnie. Istnieje również wyraźna zależność między seksem a nerwicą i nie jest ona korzystna dla związku. Jakość życia seksualnego się obniża. W wyniku zaburzeń lękowych chory może doświadczyć spadku libido, zaburzeń erekcji, trudności z osiągnięciem orgazmu, lub mieć obsesję na punkcie seksu. W każdym przypadku odpowiednia postawa partnera ma ogromne znaczenie a leczeniu chorego.

Nerwica w życiu codziennym nie musi oznaczać rezygnacji z normalnego funkcjonowania. Otoczenie osoby dotkniętej nerwicą powinno wykazać dużo zrozumienia i cierpliwości względem chorego, a wtedy proces leczenie będzie znacznie skuteczniejszy.

Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze