Nerwice związane ze stresem
Nerwice związane ze stresem obejmują szerokie spektrum chorobowe. Na zaburzenia nerwicowe składają się m.in. takie jednostki, jak fobie, natręctwa, ostre reakcje na stres, zaburzenia adaptacyjne czy neurastenia. Większość z nas w trudnych sytuacjach życiowych doświadcza napięcia emocjonalnego, lęku, smutku, przygnębienia. Takim uczuciom często towarzyszą różnego rodzaju dolegliwości somatyczne, np. przyspieszone bicie serca, bóle głowy, drżenie mięśni. Rozchwianie emocjonalne utrudnia nam koncentrację na pracy, stres zatruwa relacje z innymi ludźmi. Na szczęście, na rynku dostępny jest bezpieczny produkt leczniczy, który pomaga w stanach wzmożonego napięcia emocjonalnego – Nerwonal.
1. Zaburzenia nerwicowe
Przełomowe przeżycia, traumatyczne wydarzenia życiowe czy codzienny stres mogą wywoływać u niektórych osób nerwice. Zaburzenia nerwicowe mogą ujawniać się już w okresie dojrzewania albo w szczególnych, często trudnych momentach życia, takich jak: zawarcie małżeństwa, rozwód, urodzenie dziecka, śmierć bliskiej osoby, utrata pracy itp. Objawy nerwicy są wówczas wynikiem reakcji na stres. Najczęściej nie wymagają leczenia i ustępują samoistnie wraz z upływem czasu. Jeśli jednak nerwica trwa przewlekle, a nawet nasila się mimo ustąpienia sytuacji stresowej, nie można jej bagatelizować i należy podjąć odpowiednie leczenie.
Zaburzenia nerwicowe związane ze stresem stanowią grupę zaburzeń psychicznych o bardzo różnych objawach. Nerwice warunkowane stresem rozumiane są obecnie jako zespoły dysfunkcji narządów, zaburzeń emocjonalnych, zakłóceń procesów psychicznych i patologicznych form zachowania. Zaburzenia nerwicowe nie mają podłoża organicznego, tzn. nie są następstwem chorób i nie dochodzi w nich do zakłócenia oceny realności zdarzeń. Do nerwic związanych ze stresem należą:
- zaburzenia lękowe w postaci fobii, np. lęk przed otwartą przestrzenią, lęk przed pająkami, lęk przed podróżą samolotem, fobie społeczne,
- zaburzenia lękowe, np. napady panicznego lęku i zaburzenia lękowe uogólnione,
- zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, czyli tzw. nerwica natręctw,
- reakcje na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne, np. PTSD,
- zaburzenia dysocjacyjne, np. amnezja, trans, opętanie, zaburzenia ruchu,
- zaburzenia występujące pod postacią somatyczną, np. nerwica żołądka, tiki nerwowe,
- neurastenia, zespoły depersonalizacji.
2. Objawy nerwic związanych ze stresem
Nerwica przejawia się zarówno w sferze postrzegania, przeżywania, myślenia, zachowania, jak i w sferze funkcjonowania organizmu. Objawy nerwicy są często bardzo intensywne i wywołują poczucie cierpienia. W sytuacjach obciążających ujawnia się nieuświadomiony lęk i silne napięcie emocjonalne. Lęk może mieć charakter uogólniony, może to być również nieokreślony niepokój lub nagły napad paniki. Osoba cierpiąca na zaburzenia nerwicowe ma często trudności z koncentracją uwagi, charakteryzuje ją subiektywny odbiór rzeczywistości, natręctwa myślowe i ruchowe. Osoby z nerwicą związaną ze stresem boją się wyzwań, są zachowawcze, wolą unikać stresogennych sytuacji. Często mają niską samoocenę i nie wierzą w siebie. Dochodzi u nich do spadków motywacji, przygnębienia i apatii. Nierzadko występują zaburzenia snu, np. trudności z zasypianiem, zaburzenia seksualne, np. oziębłość płciowa, a także zaburzenia łaknienia, np. brak apetytu.
Objawy somatyczne w nerwicach związanych ze stresem mogą wyrażać się poprzez: brak czucia w niektórych partiach ciała, zaburzenia wzroku i słuchu, napięciowe bóle głowy, zawroty głowy, bóle serca, bóle żołądka, bóle kręgosłupa, drżenie kończyn, nadmierną potliwość ciała i inne zaburzenia funkcjonowania narządów wewnętrznych. Zaburzenia nerwicowe powodują zmiany czynnościowe – układ nerwowy steruje pracą całego organizmu, a gdy jest w stanie pobudzenia wywołanego lękiem, przekazuje to pobudzenie narządom, skutkując ich niepotrzebnym, chaotycznym działaniem. Stopień nasilenia objawów nerwicy zależy od stresogennego bodźca, cech osobowości chorego i jego sposobów radzenia sobie ze stresem. Stany wzmożonego napięcia skutkujące objawami somatycznymi w postaci bólów serca czy żołądka pomaga złagodzić preparat Nerwonal.
3. Załamanie nerwowe
Należy pamiętać, że zaburzeniem nerwicowym nie jest po prostu lęk czy napięcie psychiczne, jakiego większość z nas doświadcza w trudnych sytuacjach. Na zaburzenia nerwicowe nie cierpi osoba przechodząca chwilowy kryzys. „Nerwicowego” charakteru nie ma też lęk będący objawem chorób somatycznych, np. chorób krążenia, gwałtownych reakcji uczuleniowych, zatruć itp. Nerwica to przewlekła choroba, która powoli zabiera radość życia. Oprócz przykrych dolegliwości somatycznych, zaburzenia nerwicowe powodują trudności w funkcjonowaniu społecznym i rodzinnym, spadek aktywności i wydolności zawodowej oraz ogólny brak satysfakcji z życia.
Załamanie nerwowe jest ostrym zaburzeniem z przeciążenia. W czasie załamania nerwowego u chorego „przepalają się ważne psychiczne bezpieczniki”. Człowiek „wychodzi z siebie”, często zachowując się agresywnie lub niszczycielsko. Wybucha mimowolnym płaczem, reaguje napadowym lękiem i krzykiem, nie może opanować drżenia całego ciała. Czasem dodatkowo występują omamy. Reakcje psychiczne są skutkiem krańcowego przeciążenia psychicznego, najczęściej po nagłych zdarzeniach, takich jak gwałt, niespodziewana śmierć bliskiej osoby, uprowadzenie itp. Ogromnego napływu bodźców stresogennych nie można opanować.
4. Leczenie nerwic
Leczenie zaburzeń nerwicowych powinno przebiegać dwutorowo. Podstawową formą leczenia w wielu przypadkach jest psychoterapia behawioralna, która przez zmianę zachowania i interpretacji własnych objawów oraz lękotwórczych bodźców pozwala na przerwanie mechanizmu błędnego koła i rozwiązanie konfliktów intrapsychicznych. Drugą formą leczenia nerwic jest farmakoterapia – stosowana jako leczenie objawowe, doraźne. W celu uspokojenia chorego stosuje się – w zależności od manifestowania się objawów – krótko działające leki uspokajające (trankwilizatory) lub leki przeciwpsychotyczne (neuroleptyki). Po uzyskaniu stabilizacji emocjonalnej celowa i konieczna jest psychoterapia.
W łagodnych stanach napięcia emocjonalnego wywołanego stresem pomóc może środek leczniczy Nerwonal – produkowany przez firmę PAMPA. Jeśli stan pobudzenia nerwowego wyraża się zaburzeniami funkcji serca, nadmierną aktywnością psychoruchową, trudnościami z zasypianiem i dolegliwościami ze strony układu pokarmowego, krople Nerwonal mogą stanowić dobrą pomoc. Produkt dostępny jest w aptekach bez recepty. Mogą go zażywać dorośli i dzieci powyżej 12. roku życia. Krople rozpuszcza się w wodzie lub cukrze. Mają one działanie uspokajające.
Daj sobie szansę na powrót do równowagi psychicznej, odzyskaj spokój oraz wiarę w siebie i ludzi!
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.