Zastawka mitralna - przyczyny, objawy i leczenie niedomykalności zastawki mitralnej
Niedomykalność zastawki mitralnej powoduje cofanie się krwi do lewego przedsionka serca w trakcie skurczu lewej komory. Przez to wzrasta ciśnienie w przedsionku, powoduje jego przerost i zaburzenia rytmu serca. Dochodzi również do wzrostu ciśnienia krwi w krążeniu płucnym. Wyróżniamy kilka typów niedomykalności zastawki mitralnej. Różne mogą być także jej przyczyny. Stosowane jest leczenie zachowawcze, ale czasami wymagane jest wstawienie sztucznej zastawki mitralnej.
1. Przyczyny i rodzaje niedomykalności zastawki mitralnej
Przewlekła niedomykalność zastawki mitralnej powstaje w wyniku chorób serca, schorzeń o charakterze zapalnym, chorób zwyrodnieniowych, spichrzeniowych, naciekowych, stosowania niektórych leków, a także w wyniku zmian w obrębie samego aparatu zastawkowego. Może być też wrodzona.
Wyróżnia się trzy typy niedomykalności zastawki mitralnej:
- Typ I – z normalną ruchomością płatków, spowodowany poszerzeniem pierścienia mitralnego lub perforacją płatka;
- Typ II – ze wzmożoną ruchomością płatków, spowodowany wydłużeniem struny ścięgnistej, jej pęknięciem, poszerzeniem płatka, wydłużeniem, przemieszczeniem lub pęknięciem mięśnia brodawkowatego;
- Typ III – z ograniczoną ruchomością płatków, spowodowany fuzją spoideł, fuzją lub pogrubieniem strun ścięgnistych, skróceniem strun lub aparatu podzastawkowego, wciągnięciem płatków lub dysfunkcją mięśnia lewej komory.
2. Zastawka mitralna - objawy niedomykalności
Niedomykalność zastawki dwudzielnej może mieć charakter przewlekły lub ostry – wówczas jej objawy są nagłe i bardziej nasilone. O ile w przypadku przewlekłej niedomykalności zastawki mitralnej serce ma czas na adaptację do zmienionych warunków (wyrównawcze poszerzenie lewego przedsionka), to w dolegliwości ostrej ciśnienie w krążeniu płucnym rośnie szybko, co skutkuje obrzękiem płuc. Inne objawy to:
- uczucie zmęczenia,
- duszność,
- trudności w przełykaniu,
- kołatanie serca.
Kardiolog może wychwycić tę wadę i stopień jej nasilenia, osłuchując pacjenta. Obraz EKG jest zwykle prawidłowy. Do rozpoznawania wady służy głównie ECHO serca; pomocnicze znaczenie ma zmiana sylwetki serca w obrazie radiologicznym (RTG) klatki piersiowej.
3. Diagnostyka i leczenie niedomykalności zastawki mitralnej
Diagnoza niedomykalności zastawki mitralnej opiera się na rozpoznaniu nad koniuszkiem szmeru skurczowego oraz stwierdzeniu objawów przerostu lewego przedsionka i lewej komory (EKG). W diagnozie różnicowej uwzględnia się szmery niewinne – niestałe, brak lewego przerostu serca, charakterystyczne dla młodych ludzi, najgłośniejszy jest wzdłuż lewego brzegu mostka, a nie nad koniuszkiem.
W zespole wypadania płatka zastawki dwudzielnej wysłuchiwany szmer skurczowy jest późno skurczowy, a lewy przedsionek i komora nie ulegają powiększeniu. W ubytku przegrody międzykomorowej szmer skurczowy jest również holosystoliczny, towarzyszy mu zwykle dodatkowy ton skurczowy.
W przypadku chorych z niewielką niedomykalnością nie podejmuje się specjalnej terapii poza zaleceniami profilaktycznymi co do trybu życia i zapobiegania nawrotom choroby reumatycznej. W leczeniu niedomykalności zastawki dwudzielnej z powikłaniami stosuje się terapię zachowawczą. U chorych opornych na leczenie zachowawcze ostatecznie próbuje się leczenia operacyjnego, polegającego na walwuloplastyce lub wszczepieniu protezy zastawkowej – najczęściej jest to wszczepienie sztucznej zastawki Starr-Edwards. Ponadto w leczeniu wykorzystuje się leki rozszerzające naczynia krwionośne, np. inhibitory konwertazy angiotensyny.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.