Nokardioza - przyczyny, objawy, diagnostyka i leczenie
Nokardioza jest rzadką infekcją dotykającą płuc, mózgu lub skóry. Może do niej dojść u osób z upośledzoną odpornością. Objawy nokardiozy mogą często wskazywać na inne choroby i dolegliwości, dlatego odpowiednia diagnoza jest bardzo trudna do postawienia. Przyczyną choroby są gram-dodatnie bakterie tlenowe Nocardia o kształcie delikatnych, rozgałęzionych nitek. Odmiana Nocardia asteroides wywołuje nokardiozę płucną, a Nocardia brasiliensis – nokardiozę podskórną.
1. Przyczyny i objawy nokardiozy
Nokardioza to infekcja bakteryjna zazwyczaj rozwijająca się w płucach. Stąd może się rozprzestrzenić na inne organy, przede wszystkim na mózg oraz skórę. Może także zająć nerki, stawy, serce, oczy i kości.
Bakterie odpowiedzialne za nokardiozę można znaleźć w glebie. Do zakażenia dochodzi w wyniku wdychania zainfekowanego pyłu lub gdy bakterie dostaną się do otwartej rany z ziemi czy piasku. Na nokardiozę może zachorować każdy, jednak najbardziej sprzyja jej obniżona odporność.
Czynniki zwiększonego ryzyka nokardiozy to:
- przewlekłe choroby płuc;
- długotrwałe leczenie steroidami;
- nowotwory;
- przeszczepy organów bądź szpiku kostnego;
- AIDS.
Symptomy nokardiozy uzależnione są od typu choroby, czyli narządu, jaki zajęła. Nokardioza płucna objawia się bólami w klatce piersiowej (przede wszystkim podczas oddychania), mokrym kaszlem podbarwionym krwią, gorączką, nocnymi potami i utratą wagi. Gdy nokardioza zajmie mózg, pojawiają się gorączka, ból głowy i drgawki. Do objawów odmiany skórnej tej choroby należą owrzodzenia i ropienie skóry. Czasami zdarza się, że nokardioza przebiega bezobjawowo.
Nokardioza może prowadzić do różnych powikłań w zależności od formy, jaką przybiera. Konsekwencją odmiany płucnej może być spłycenie oddechu. Infekcja skóry prowadzi do powstawania blizn, znamion i zniekształceń. Gdy choroba zajmie mózg, może dojść do upośledzenia jego neurologicznej funkcji.
2. Diagnostyka i leczenie nokardiozy
Diagnostyka dolegliwości polega na przeprowadzeniu badań, dzięki którym możliwe jest wykrycie bakterii odpowiedzialnych za tę chorobę. W zależności od zajętego narządu wykonuje się:
- biopsję mózgu;
- bronchoskopię;
- biopsję płuc;
- biopsję skóry;
- posiew plwociny.
W celu wyleczenia nokardiozy zazwyczaj stosuje się długotrwałą antybiotykoterapię – może ona trwać od sześciu miesięcy do roku. W zależności od przypadku oraz rodzaju choroby i stopnia jej zaawansowania, leczenie może być jeszcze dłuższe. U chorych, u których w wyniku choroby pojawiły się wrzody na skórze, może być konieczne ich chirurgiczne wysuszenie. Dużą rolę w procesie leczenia odgrywa układ immunologiczny chorego. Jeśli jest osłabiony, leczenie jest bardzo przewlekłe, a rokowania są gorsze.
Najgroźniejsze jest wystąpienie dwóch rodzajów infekcji jednocześnie – ryzyko zgonu w wyniku nokardiozy jest wtedy znacznie wyższe. Z tego względu niezwykle ważne jest niezwłoczne zgłoszenie się do lekarza w razie pojawienia się niepokojących objawów. Leczenie nokardiozy jest długotrwałe, lecz wczesne rozpoczęcie znacznie zwiększa szanse powodzenia.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.