Trwa ładowanie...

Oparzenie twarzy

Avatar placeholder
05.10.2021 15:30
Oparzenie twarzy
Oparzenie twarzy (adobestock)

Oparzenia twarzy to bardzo ciężkie oparzenia, ze względu na możliwe uszkodzenie oczu, uszu, górnych dróg oddechowych, a nawet płuc. Oparzenia twarzy mogą być to oparzenia termiczne, oparzenia chemiczne, oparzenia elektryczne i inne. Oparzeniu twarzy towarzyszy często oparzenie całej głowy i szyi. Leczenie oparzenia twarzy zależy od stopnia jej oparzenia i rozległości uszkodzenia skóry.

1. Przyczyny i objawy oparzenia twarzy

Czynniki powodujące oparzenie twarzy mogą być różne. Są to np. środki chemiczne, jak kwasy i zasady (oparzenie chemiczne), wysoka temperatura (oparzenie termiczne), promieniowanie UV (oparzenie słoneczne), promieniowanie rentgenowskie, energia elektryczna (oparzenie w wyniku porażenia prądem lub porażenia piorunem), pary i ogrzane gazy. Najczęściej są to jednak oparzenia cieplne i chemiczne. Oparzenie skóry twarzy powoduje zmniejszoną odporność organizmu na infekcje w zranionych miejscach. Następuje również zwiększona utrata ciepła i wody przez uszkodzoną skórę.

Oparzenie określa się w stopniach, na które składają się odpowiednie objawy występujące w wyniku działania środka uszkadzającego.
• I stopień – oparzeniu uległy tylko zewnętrzne warstwy skóry. Pojawia się zaczerwienienie skóry, bez pęcherzy;
• II stopień – oparzeniu ulegają głębsze warstwy skóry. Pojawiają się bolesne pęcherze na skórze, które znikają po ok. 3 tygodniach. Czasami mogą pojawić się blizny w miejscu pęcherzy;
• III stopień – oparzeniu ulega cała warstwa skóry oraz tkanka podskórna. Skóra jest blada i odczuwalny jest mały ból, ze względu na to, iż została zniszczona większość zakończeń nerwowych. Zawsze pojawiają się blizny na skórze po wygojeniu ran;
• IV stopień – uszkodzeniu ulegają mięśnie i kości, a także dochodzi do oparzenia dróg oddechowych.

Zobacz film: "Choroby serca najczęstszą przyczyną zgonów Polaków"

Intensywność oparzenia może być różna w różnych częściach twarzy, np. na powiekach oparzenie będzie cięższe niż na policzkach, ze względu na różnicę w grubości skóry tych fragmentów twarzy. Skóra powiek jest bowiem bardzo cienka. Wtedy też następuje oparzenie oka. Przy znacznych oparzeniach twarzy uszkodzeniu może ulec także ucho, co w konsekwencji może doprowadzić do całkowitej utraty ucha zewnętrznego.

2. Leczenie oparzenia twarzy

Leczenie oparzenia twarzy zależy od intensywności i rozległości oparzenia. Jeżeli oparzeniu uległy oczy i uszy, pacjent wymaga bardzo specjalistycznej opieki, aby zapobiec utracie funkcji czynnościowych tych organów. Na samym początku należy przede wszystkim ocenić stan oddychania poszkodowanego i zastosować odpowiednie procedury ratujące życie pacjenta. Ważna jest znajomość zasad udzielania pierwszej pomocy przy oparzeniach.
W przypadku oparzenia I i II stopnia postępowanie polega na zanurzeniu skóry w strumieniu zimnej wody na ok. 10 min lub dłużej, aż ustąpi pieczenie skóry. Oparzenie chemiczne wymaga zobojętnienia skóry odpowiednim płynem i dokładnego przemycia skóry wodą. Gdy oparzenie twarzy wynika z porażenia prądem elektrycznym, należy wyłączyć źródło prądu, a poszkodowanego odciągnąć od źródła prądu za pomocą drewnianych belek lub gumowych przedmiotów. Gdy poszkodowana osoba nie oddycha, wymagane jest wykonanie resuscytacji krążeniowo-oddechowej oraz wezwanie pogotowia ratunkowego. Oparzenie I stopnia nie wymaga leczenia. Leczenie oparzenia II stopnia polega na oczyszczeniu skóry i stosowaniu maści przeciwbakteryjnych, zapobiegających zakażeniu. Oparzenie III stopnia wymaga już większego leczenia. Twarz zostaje oczyszczona, a martwa skóra usunięta. Skóra na twarzy i szyi jest bardzo napięta oraz sztywna i niekiedy może ograniczać oddychanie i przepływ krwi do organów. W takich przypadkach wykonywana jest escharotomia, tj. nacięcie wzdłuż szyi. W poważnych poparzeniach skóry wymagany jest przeszczep skóry z innej części ciała. Najczęściej do przeszczepu twarzy wykorzystywana jest skóra z klatki piersiowej, ze względu na podobną grubość, koloryt, jakość oraz dużą powierzchnię. Przeszczep twarzy jest to zabieg bardzo trudny do wykonania. Pierwszy całkowity przeszczep skóry twarzy dokonany został w USA przez Polkę, profesor Marię Siemionow.

Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Następny artykuł: Intubacja
Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze