Opatrunek okluzyjny - co to jest, zalety, prawidłowe zakładanie
Opatrunek okluzyjny to ochrona rany przed kontaktem ze środowiskiem zewnętrznym. Dzięki temu zmniejsza się ryzyko zakażenia, a ciało znacznie szybciej się regeneruje. Co warto wiedzieć o opatrunku okluzyjnym i jak prawidłowo go założyć?
1. Co to jest opatrunek okluzyjny?
Opatrunek okluzyjny to rodzaj plastra samoprzylepnego, który można przyklejać na ranę. Zawiera on lepką substancję, która zapobiega odsłanianiu ciała podczas ruchu czy zmiany odzieży.
Opatrunek okluzyjny jest bezpieczny dla skóry, nie wywołuje podrażnień ani bólu w czasie jego odrywania. Jedną z największych zalet plastra tego typu jest całkowite dopasowywanie się do rany nawet, gdy znajduje się ona pod pachami, na pięcie czy w pachwinie.
2. Zalety opatrunku okluzyjnego
- wodoszczelność,
- wysoka trwałość,
- nieprzyleganie do rany,
- łatwy sposób zakładania i zdejmowania,
- brak ryzyka alergii,
- zapewnienie odpowiedniej wilgotności rany,
- ochrona przed bakteriami,
- zdolność odprowadzania martwego naskórka,
- zdolność utrzymania odpowiedniej temperatury,
- przyspieszanie gojenia rany,
- zwiększenie absorpcji leku stosowanego na ranę.
3. Jak poprawnie założyć opatrunek okluzyjny?
Założenie opatrunku okluzyjnego nie jest wymagające i może zostać wykonane w domowych warunkach. Należy pamiętać, by zdezynfekować dłonie i założyć jednorazowe rękawiczki.
Najważniejsze jest dobranie odpowiedniego rozmiaru plastra, tak by powierzchnia przykrywała całą ranę, razem z fragmentem zdrowej skóry.
Przed przyklejeniem należy oczyścić ciało, na tyle ile jest to możliwe. Po założeniu opatrunku należy zmienić go najpóźniej po upływie 48 godzin.
Ważne jest to, że możliwe jest kilkukrotne odrywanie i przyklejanie plastra bez osłabienia jego właściwości. Rana powinna być odsłaniana minimum raz dziennie, by miała dostęp do powietrza i mogła szybciej się goić.
4. Zastosowanie opatrunku okluzyjnego
Opatrunki okluzyjne znajdują się w wyposażeniu pracowników pogotowia ratunkowego. Ich zastosowanie jest bardzo szerokie, plastry tego typu są polecane w przypadku sytuacji, takich jak:
- rany otwarte,
- rany krwawiące w stopniu lekkim lub średnim,
- rany niekrwawiące,
- rany czyste i zanieczyszczone,
- rany wlotowe,
- rany wylotowe.
Bardzo ważne jest to, że opatrunki okluzyjne sprawdzają się do zabezpieczenia ran otwartych klatki piersiowej, które mogą prowadzić do powstawania odmy płucnej.
Odma to choroba, podczas której powietrze wypełnia inne części organizmu - zwykle otaczające płuca tkanki. Istnieją również opatrunki okluzyjne z jednokierunkowymi zastawkami, które ułatwiają odprowadzanie powietrza. Dzięki temu, zmniejsza się ryzyko powikłań, a rana szybciej się goi.
5. Opatrunek okluzyjny w leczeniu łuszczycy
Wielu pacjentów chorych na łuszczycę zauważa poprawę po zastosowaniu specjalnych opatrunków okluzyjnych. Skóra odseparowana od czynników zewnętrznych zdecydowanie szybciej się goi, a wyraźna poprawa następuje już w ciągu kilku tygodni.
Okazuje się, że opatrunki tego rodzaju był stosowane już wiele lat temu. Wspominało o tym czasopismo medyczne The British Medical Journal w latach 60.
W tamtym okresie zalecenie brzmiało, by chorzy zakładali kombinezon z tworzywa sztucznego i zdjęli go dopiero w momencie, gdy stanie się twardy i zacznie pękać.
Obecnie okluzja w leczeniu zmian łuszczycowych nadal jest stosowania. W tym celu wykorzystuje się plastry, dostosowane rozmiarem do zmienionej chorobowo powierzchni.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.
