Pchła ludzka - jak wygląda, czym się żywi, przenoszone choroby

Pchła ludzka to owad, który żywi się krwią ludzką, po kontakcie pchły ze skórą pojawiają się swędzące plamy. Żywicielem owada jest głównie człowiek, ale pchła może przeżyć również bytując na psie lub kocie. Zarażenie pchłą ludzką zwykle następuje w miejscach publicznych.

Jak wygląda pchła ludzka?

Pchła ludzka jest niewielkich rozmiarów, osiąga od 2 do 3,5 milimetrów. Zwykle ma barwę brązową lub czarną, ciało bocznie spłaszczone, a także chitynowy pancerz. Dodatkowo można zauważyć duży odwłok i głowę z czułkami oraz aparatem kłująco-ssącym. Pchły nie posiadają skrzydeł, ale poruszają się dynamicznie za sprawą licznych odnóg. Potrafią też skakać nawet na odległość 1 metra.

Czym żywi się pchła ludzka?

Pchła ludzka żeruje na ciele człowieka i żywi się krwią (wypijana ilość może 20 razy przekroczyć masę ciała). Niestety owad poza swędzeniem może wywołać bardzo poważne choroby. Pchła nie musi stale przebywać na ciele człowieka, często umiejscawia się w szparach podłogi, w dywanie lub zakurzonych częściach pokoju.

Pchły są dosyć trudne do rozpoznania, ponieważ przypominają wszy czy kleszcze. Warto dokładnie przyjrzeć się okazowi i porównać go ze zdjęciami, dostępnymi w internecie. Wszy są płaskie i zwykle obecne we włosach, gdzie zostawiają białe jaja.

Pchły mają dłuższe odnóża tylne, natomiast wszy - wszystkie jednakowe długości. Kleszcze z kolei mają duży, spłaszczony, owalny odwłok z niewielkimi nóżkami z przodu i po środku.

Ugryzienie najłatwiej zauważyć w okolicy bioder, pasa, barków, a także na kostkach u stóp. Należy spodziewać się niewielkich, różowych lub czerwonych plamek z krwawym punktem po środku.

Zwykle śladów jest sporo i często są ułożone w rzędach. Dodatkowo odczuwalny jest świąd, który mija dopiero po kilku dniach. Natomiast uczulone osoby mają rozlane rumienie lub duże bąble na powierzchni ciała. Ukąszenia nie powinny być bagatelizowane, ponieważ owad przenosi choroby.

• tyfus plamisty - choroba zakaźna, która może doprowadzić do śmierci,
• tularemia - choroba zagrażająca życiu, ale możliwa do wyleczeniu po antybiotykoterapii,
• zakażenie gronkowcem złocistym - może prowadzić do ropnych zakażeń skóry, zakażeń układu oddechowego, a nawet wstrząsu toksycznego,
• choroba kociego pazura - nieleczona może doprowadzić nawet do zapalenia mózgu,
• dipylidoza - prowadzi do zaburzeń w funkcjonowaniu układu pokarmowego,
• dżuma - choroba obecnie nie występuje, kiedyś pchły wywołały epidemię,
• miejscowe zapalenie skóry,
• alergiczne pchle zapalenie skóry (APZS),
• anemia - zwykle pojawia się u dzieci po dużej ilości ugryzień.

Po znalezieniu śladów po ugryzieniu należy dokładnie umyć ciało i zmienić ubrania. Noszoną odzież trzeba wybrać w wysokiej temperaturze, tak samo postąpić z pościelą, kocami i innymi przedmiotami.

Kolejnym krokiem powinno być ustalenie czy pchły znajdują się w domu. W mieszkaniu można zauważyć małe plamki - odchody są najbardziej widoczne na pościeli. W takiej sytuacji należy dokładnie posprzątać całe mieszkanie.

Kluczowe jest dokładne odkurzenie, nie można pominąć przestrzeni pod meblami i zakamarków. Następnie podłogę warto umyć gorącą wodą z dodatkiem chloru. Do mycia innych przestrzeni dobrze sprawdza się dodatek cytryny lub olejku eukaliptusowego.

Pchły nie tolerują również zapachu mięty, paproci, róży i goździków - dobrze jest rozłożyć te kwiaty w różnych częściach mieszkania. Przebywające w domu zwierzęta należy wykąpać i użyć środka przeciwko pchłom.