Pemfigoid - odmiany, objawy, diagnostyka i leczenie pemfigoidu pęcherzowego
Pemfigoid to rzadka, lecz poważna choroba skóry. Daje objawy podobne do pęcherzycy, dlatego łatwo je pomylić. Obie choroby mają charakter autoimmunologiczny i powodują pękające pęcherze, tworzące następnie bolesne owrzodzenie. Niestety nie ma lekarstwa, które dałoby nadzieję na całkowite wyleczenie choroby, jednak można skutecznie kontrolować jej symptomy. Najczęstszą odmianą jest pemfigoid pęcherzowy.
1. Odmiany i przyczyny pemfigoidu
Możliwe postacie pemfigoidu to:
- postać pęcherzowa,
- postać rumieniowa,
- postać pęcherzykowa,
- postać łojotokowa,
- postać guzkowa,
- pemfigoid pojawiający się na podudziach.
Pemfigoid pęcherzowy, jak sama nazwa wskazuje, powoduje powstawanie pęcherzy na skórze. Czasami choroba atakuje również błonę śluzową ust. Ma ona charakter autoimmunologiczny. Zmiany skórne powodowane są przez przeciwciała, nagromadzone w powłoce skórnej i wywołujące stan zapalny. Pemfigoid zazwyczaj pojawia się u osób w podeszłym wieku (powyżej 50. roku życia). Odpowiedź na pytanie, dlaczego przeciwciała wywołują zapalenie, nie jest do końca znana, lecz najprawdopodobniej największą rolę w rozwoju choroby odgrywają wiek i geny. Inne czynniki, które mogą przyczynić się do powstania pęcherzy na skórze to promieniowanie UVA i UVB oraz niektóre leki.
2. Objawy, diagnostyka i leczenie pemfigoidu pęcherzowego
Objawy pemfigoidu pęcherzowego to przede wszystkim pęcherze w jamie ustnej, które pękają i zmieniają się w bolesne owrzodzenia. Mogą się one utrzymywać przez dłuższy czas - podczas gdy jedne się goją, inne dopiero się rozwijają. Pęcherze mogą się pojawić w dowolnym miejscu w jamie ustnej. U niektórych pacjentów występują tylko na dziąsłach. Pęcherze te są płaskie, czerwone i łatwo się złuszczają.
Inne możliwe objawy pemfigoidu to:
- świąd i pieczenie skóry,
- nadwrażliwość na kwasowe produkty spożywcze,
- trudności z jedzeniem, czasem ból gardła i kaszel,
- krwotoki z nosa,
- wykwity na skórze.
Diagnostyka pemfigoidu opiera się na wywiadzie medycznym. Następnym krokiem jest badanie fizykalne, morfologia krwi, a także biopsja chorej tkanki. Biopsja polega na pobraniu wycinka skóry, który następnie jest wysyłany do laboratorium w celu mikroskopowego przebadania. Przed tym badaniem miejsce biopsji jest znieczulane. Następnie za pomocą igły lekarz pobiera próbkę tkanki. Biopsja wykrywa zmiany strukturalne komórek skóry. Można także badać obecność we krwi swoistych przeciwciał dla pemfigoidu, które powodują stan zapalny.
Do lekarza należy się zgłosić, gdy pojawią się dowolne z poniższych objawów i nie ustąpią przez trzy dni:
- pęcherze i rany na skórze lub w jamie ustnej,
- złuszczanie się nabłonka z dziąseł,
- podrażnienie oczu,
- ból gardła,
- bolesne ranki w jamie ustnej, które utrudniają jedzenie i mogą przez to prowadzić do utraty na wadze.
Pęcherze na skórze pojawiające się pod wpływem tej choroby leczy się głównie poprzez wcieranie w chore miejsce kremu z kortyzonem. Czasami doustne leczenie jest koniecznym uzupełnieniem. Ostry pemfigoid pęcherzowy wymaga stosowania leków tłumiących reakcje układu odpornościowego. Leczenie przyczynowe tej choroby nie istnieje, jednak leki mogą pomóc w kontrolowaniu rozwoju pęcherzy.
Zobacz także:
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.