Pierwsze badanie ginekologiczne
Badanie ginekologiczne, szczególnie, jeśli jest przeprowadzane po raz pierwszy, może być stresujące i krępujące dla pacjentki. Nie jest jednak bolesne ani w żaden sposób uwłaczające dla kobiety. Wręcz przeciwnie - dbanie o zdrowie, także o zdrowie intymne, to żaden wstyd. Skrępowanie jest naturalnym odruchem, kiedy w grę wchodzi badanie intymnych części ciała. Jednak lekarz ginekolog w większości przypadków stara się, aby ograniczyć dyskomfort psychiczny pacjentki do minimum.
Zobacz film: "Badania w RZS"
1. Jak się przygotować do badania ginekologicznego?
Przede wszystkim należy wybrać dobrego ginekologa. Może być to lekarz polecony przez znajomą lub mający dobrą opinię na forach internetowych. Pierwsza wizyta u ginekologa na pewno będzie stresująca, ale jeśli dobrze wybierzesz lekarza, skrępowanie będzie ograniczone do minimum.
Pierwszym etapem badania ginekologicznego jest wywiad lekarski, czyli po prostu rozmowa z lekarzem. Trwa ona zdecydowanie najdłużej ze wszystkich. Lekarz może zapytać o:
- powód wizyty,
- przebyte choroby,
- datę ostatniej miesiączki,
- wszelkie niepokojące objawy, jakie u siebie obserwujesz.
Kolejnym etapem badania u ginekologa jest badanie przeprowadzane na fotelu ginekologicznym - inspekcja i palpacja.
2. Jak wygląda badanie ginekologiczne?
Badanie u ginekologa odbywa się na specjalnie do tego celu skonstruowanym fotelu. Umożliwia on lekarzowi dokładne zbadanie narządów płciowych kobiety. Pacjentka rozbiera się od pasa w dół i siada, rozkładając nogi. Jest to krępująca pozycja, szczególnie jeśli pierwszy raz jesteśmy u ginekologa. Ale stres nam nie pomoże, a wręcz przeciwnie. Spięte mięśnie mogą spowodować ból podczas badania. Najlepiej na fotelu ginekologicznym odetchnąć głęboko i pomyśleć o czymś przyjemnym.
Podczas badania ginekologicznego lekarz najpierw ogląda zewnętrzne narządy płciowe. Oceniana jest budowa warg sromowych większych i mniejszych, wzgórka łonowego, a także wygląd odbytu. Takie wstępne badanie ginekologiczne pozwala na zauważenie niepokojących zmian i infekcji zewnętrznych narządów płciowych.
Kolejnym etapem badania ginekologicznego jest badanie wnętrza pochwy za pomocą wziernika. Wziernik pozwala także pobrać wymaz z pochwy. Wymaz to pobranie próbki ze ścianki szyjki macicy. Można na podstawie tej próbki zrobić badanie bakteriologiczne (posiew) oraz badanie cytologiczne (cytologia).
Badanie ginekologiczne to także badanie macicy, jajowodów, jajników i przydatków. Jest to badanie dwuręczne zastawione: lekarz dwoma palcami bada wnętrze pochwy, drugą lekko uciska brzuch pacjentki.
Lekarz sprawdzi także piersi pacjentki. Będzie to badanie piersi, które można także wykonywać samodzielnie w domu przed lustrem.
Badanie u ginekologa może być także przeprowadzane przez odbyt, jeśli pacjentka jest dziewicą i istnieje obawa przerwania błony dziewiczej.
3. Kiedy udać się na pierwsze badanie u ginekologa?
Nie ma ustalonego wieku, w którym należy po raz pierwszy zgłosić się do ginekologa. Na pewno są pewne sytuacje, które powinny zmobilizować do pierwszej wizyty:
- rozpoczęcie współżycia;
- niepokojące objawy, takie jak upławy, świąd, pieczenie;
- zbyt późne lub zbyt wczesne rozpoczęcie dojrzewania;
- wyjątkowo silne i nieregularne miesiączki.
Badanie ginekologiczne to bardzo ważna część profilaktyki zdrowia każdej kobiety. Mimo to zdarzają się przypadki, że kobieta po raz pierwszy idzie na wizytę do ginekologa, kiedy zajdzie w ciążę. O zdrowie należy zacząć dbać wcześniej, aby uniknąć groźnych chorób i ich komplikacji.
Komentarze