Pierwsze badanie ginekologiczne

Badanie ginekologiczne, szczególnie, jeśli jest przeprowadzane po raz pierwszy, może być stresujące i krępujące dla pacjentki. Nie jest jednak bolesne ani w żaden sposób uwłaczające dla kobiety. Wręcz przeciwnie - dbanie o zdrowie, także o zdrowie intymne, to żaden wstyd. Skrępowanie jest naturalnym odruchem, kiedy w grę wchodzi badanie intymnych części ciała. Jednak lekarz ginekolog w większości przypadków stara się, aby ograniczyć dyskomfort psychiczny pacjentki do minimum.

1. Jak się przygotować do badania ginekologicznego?

Przede wszystkim należy wybrać dobrego ginekologa. Może być to lekarz polecony przez znajomą lub mający dobrą opinię na forach internetowych. Pierwsza wizyta u ginekologa na pewno będzie stresująca, ale jeśli dobrze wybierzesz lekarza, skrępowanie będzie ograniczone do minimum.

Pierwszym etapem badania ginekologicznego jest wywiad lekarski, czyli po prostu rozmowa z lekarzem. Trwa ona zdecydowanie najdłużej ze wszystkich. Lekarz może zapytać o:

• powód wizyty,
• przebyte choroby,
• datę ostatniej miesiączki,
• wszelkie niepokojące objawy, jakie u siebie obserwujesz.

Kolejnym etapem badania u ginekologa jest badanie przeprowadzane na fotelu ginekologicznym - inspekcja i palpacja.

Konsultacja ginekologiczna

Diagnostyka niepłodności żeńskiej to cała seria różnych testów, którym powinna poddać się kobieta, aby...

zobacz galerię

2. Jak wygląda badanie ginekologiczne?

Badanie u ginekologa odbywa się na specjalnie do tego celu skonstruowanym fotelu. Umożliwia on lekarzowi dokładne zbadanie narządów płciowych kobiety. Pacjentka rozbiera się od pasa w dół i siada, rozkładając nogi. Jest to krępująca pozycja, szczególnie jeśli pierwszy raz jesteśmy u ginekologa. Ale stres nam nie pomoże, a wręcz przeciwnie. Spięte mięśnie mogą spowodować ból podczas badania. Najlepiej na fotelu ginekologicznym odetchnąć głęboko i pomyśleć o czymś przyjemnym.

Podczas badania ginekologicznego lekarz najpierw ogląda zewnętrzne narządy płciowe. Oceniana jest budowa warg sromowych większych i mniejszych, wzgórka łonowego, a także wygląd odbytu. Takie wstępne badanie ginekologiczne pozwala na zauważenie niepokojących zmian i infekcji zewnętrznych narządów płciowych.

Kolejnym etapem badania ginekologicznego jest badanie wnętrza pochwy za pomocą wziernika. Wziernik pozwala także pobrać wymaz z pochwy. Wymaz to pobranie próbki ze ścianki szyjki macicy. Można na podstawie tej próbki zrobić badanie bakteriologiczne (posiew) oraz badanie cytologiczne (cytologia).

Badanie ginekologiczne to także badanie macicy, jajowodów, jajników i przydatków. Jest to badanie dwuręczne zastawione: lekarz dwoma palcami bada wnętrze pochwy, drugą lekko uciska brzuch pacjentki.

Lekarz sprawdzi także piersi pacjentki. Będzie to badanie piersi, które można także wykonywać samodzielnie w domu przed lustrem.

Badanie u ginekologa może być także przeprowadzane przez odbyt, jeśli pacjentka jest dziewicą i istnieje obawa przerwania błony dziewiczej.

3. Kiedy udać się na pierwsze badanie u ginekologa?

Nie ma ustalonego wieku, w którym należy po raz pierwszy zgłosić się do ginekologa. Na pewno są pewne sytuacje, które powinny zmobilizować do pierwszej wizyty:

• rozpoczęcie współżycia;
• niepokojące objawy, takie jak upławy, świąd, pieczenie;
• zbyt późne lub zbyt wczesne rozpoczęcie dojrzewania;
• wyjątkowo silne i nieregularne miesiączki.

Badanie ginekologiczne to bardzo ważna część profilaktyki zdrowia każdej kobiety. Mimo to zdarzają się przypadki, że kobieta po raz pierwszy idzie na wizytę do ginekologa, kiedy zajdzie w ciążę. O zdrowie należy zacząć dbać wcześniej, aby uniknąć groźnych chorób i ich komplikacji.