Poparzenia oka
Poparzenie oka jest rzadkim, lecz poważnym problemem. Stosunkowo mniej groźne, chociaż nie wolno ich bagatelizować, są dolegliwości wywoływane ciałami obcymi o wysokiej temperaturze, np. oparzenia wrzątkiem czy roztopionym metalem. Dużo groźniejsze w skutkach mogą być natomiast poparzenia substancjami chemicznymi.
1. Środki chemiczne powodujące poparzenia
Mowa tu o roztworach kwasów i zasad, używanych w laboratoriach, różnych środków gospodarstwa domowego, jak również najczęściej spotykana przyczyna poparzeń chemicznych - wapno w postaci zaprawy murarskiej - jeszcze groźniejsze w skutkach jest poparzenie wapnem palonym – dla niewtajemniczonych jest to półprodukt używany w murarstwie, który po kontakcie z wodą tworzy żrące wapno gaszone i dodatkowo wydziela duże ilości ciepła - jednocześnie wywołuje więc poparzenie chemiczne i termiczne.
Trochę mniej groźne od wapna, ługów i ogólnie pojętych zasad chemicznych są kwasy (np. kwas siarkowy wykorzystywany w akumulatorach). Dzieje się tak dlatego, że po kontakcie z białkami powodują ich denaturację, co utrudnia dalsze przenikanie substancji drażniącej do oka. Cechą charakterystyczną dla poparzenia kwasami jest to, że najcięższego uszkodzenia dokonują zaraz po zadziałaniu, a wraz z upływem czasu stan oczu ulega poprawie. Przeciwnie sytuacja wygląda z zasadami – tam kolejne dni po oparzeniu mogą przynieść pogorszenie obrazu i zaburzenie pola widzenia.
2. Pierwsza pomoc w oparzeniach oczu
Niezależnie od rodzaju poparzenia - termiczne czy chemiczne - ogromne znaczenie dla funkcjonowania oczu ofiary wypadku, ma jak najszybsza pomoc. Osoba poszkodowana powinna być natychmiast poddana spłukaniu oczu i całej okolicy twarzy wodą czy też innymi płynami, które są pod ręką: herbata, mleko (nie należy natomiast stosować substancji neutralizujących).
Pamiętajmy, by głowa poszkodowanego była przechylona w ten sposób, by oparzone oko znajdowało się niżej od zdrowego, a wypłukane resztki substancji żrącej nie stanowiły zagrożenia dla drugiego oka. Możliwe najobfitsze i dokładne płukanie powinno być wykonywane kilkanaście minut.
Mokrym wacikiem usuwamy widoczne resztki, np. zaprawy murarskiej bądź inne ciała obce, pamiętając, że te, które wtopiły się w gałkę oczną usuwa lekarz! Przy termicznych urazach można także zasłonić oparzone oko, co ochroni je przed światłem i zapobiegnie ruchom i mruganiu, co mogłoby pogłębiać uszkodzenie oraz powodować ból i zaburzenie wzroku.
3. Leczenie poparzeń oczu
Na oddziale okulistycznym, po ciężkich poparzeniach czeka poszkodowanego długie, uciążliwe i dające niepewne rokowanie leczenie. Wynika to między innymi z szeregu powikłań, które są następstwem poparzeń. Typowe jest np. wrastanie w rogówkę naczyń (fizjologicznie jest ona nieunaczyniona ) wraz z tkanką spojówki, co stanowi proces regeneracyjny, jednak powoduje, że staje się ona nieprzezroczysta. Może dochodzić także do zrostów powiek, powiek i spojówek, zmian w gruczołach łzowych. Typowe dla oparzeń alkaliami jest nadciśnienie wewnątrzgałkowe, które prowadzi z kolei do uszkodzenia nerwu wzrokowego w wyniku wtórnej jaskry.
Czytając możliwe konsekwencje nieszczęśliwych wypadków, niejednemu czytelnikowi na pewno włos na głowie się zjeżył. Niech te nieprzyjemne szczegóły przyczynią się do stosowania prewencji – pracując z niebezpiecznymi substancjami, zabezpieczajmy nasze oczy okularami ochronnymi. Pomyślmy także o naszych dzieciach. Nigdy nie zostawiajmy żrących substancji (a takim są nawet środki do rur kanalizacyjnych używane w gospodarstwie domowym) w zasięgu ich ręki.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.