Posiewy z krwi

Posiew z krwi wykonuje się w przypadku:

• podejrzenia sepsy - nie jest to samodzielna jednostka chorobowa, ale ogólnoustrojowa reakcja organizmu na zakażenie układu krwionośnego, sepsa nazywana jest także posocznicą;
• podejrzenia obecności fungemii (zakażenie krwi grzybami chorobotwórczymi);
• ustaleniu przyczyn gorączki o nieznanym pochodzeniu;
• podejrzeniu zapalenia wsierdzia;
• zapaleniu opon mózgowych i ropni mózgu;
• zakażenia okolic pooperacyjnych;
• zakażeń układu moczowo-płciowego;
• głębokich ran ropnych i skórnych;
• powikłań po zapaleniu ucha środkowego i zatok przynosowych.

Badanie to wykonuje się także u pacjentów, u których występują objawy zakażenia bakteryjnego: gorączka, dreszcze, zmęczenie czy podwyższony poziom leukocytów. Objawy te mogą świadczyć o zakażeniu różnych części organizmu, np. zapalenie płuc, zakażenie dróg moczowych, zakażenie skóry czy biegunka.

Badanie powinno wykonywać się u osób z obniżoną odpornością oraz z chorobą podstawową, np. białaczką lub u pacjentów po chemioterapii. Układ odpornościowy u takich osób nie jest w stanie zabić bakterii wnikających do organizmu, dlatego też łatwo u takich osób o zakażenie krwi drobnoustrojami, a w wyniku tego pojawienia się infekcji układowych.

Aby wykonać posiewy krwi, należy pobrać krew z różnych żył, ponieważ zwiększa to szansę wykrycia zakażenia. Ponadto pomimo dezynfekcji może się zdarzyć, że w miejscu wkłucia pojawią się drobnoustroje, których obecność zmieni wynik badania. W czasie badania bakteriologicznego krwi pobiera się ok. 20 ml krwi do dwóch butelek zawierających pożywkę do hodowli w różnych warunkach - pozwala to na wykrycie zarówno bakterii tlenowych, jak i beztlenowych.

Wyniki posiewu z krwi

Jeśli wynik badania krwi jest dodatni, oznacza to, że we organizmie chorego obecne są bakterie, które wymagają leczenia antybiotykami. Wykonuje się test na wrażliwość bakterii na antybiotyki. Pozwala to na zastosowanie skutecznego leczenia. Często lekarz, jeszcze w trakcie czekania na wynik analizy próbki, podaje antybiotyk o szerokim spektrum działania, a po otrzymaniu wyników zmienia na bardziej odpowiedni dla wykrytego drobnoustroju. Czasami zdarza się, że wynik jest fałszywie dodatni. Spowodowane jest to zanieczyszczeniem pobieranej próbki przez bakterie znajdujące się na skórze. Jeżeli wynik jest dodatni w obu buteleczkach z pożywkami i są to te same bakterie, to wynik jest prawidłowo pozytywny. W przypadku, gdy tylko w jednej buteleczce otrzymany wynik jest dodatni, może być on wynikiem zanieczyszczenia próbki.

Jeżeli w obu probówkach wynik jest ujemny to istnieje bardzo małe prawdopodobieństwo pojawienia się sepsy, jednak nie ma pewności, że zakażenie krwi drobnoustrojami jest wykluczone, ze względu na to, że niektóre bakterie czy grzyby trudno rosną na pożywkach hodowlanych - dlatego też zalecane są dodatkowe badania. Wirusy natomiast nie namnażają się na pożywkach przeznaczonych dla bakterii. Zaleca się wykonać inne specjalistyczne badania w celu wykrycia infekcji wirusowej.

Źródła

1. Pokonać sepsę
2. Solnica B., Badania laboratoryjne. Wartości referencyjne, Medycyna Praktyczna, Kraków 2010, ISBN 978-83-7430-267-8
3. Tomaszewski J., Diagnostyka laboratoryjna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2001, ISBN 83-200-3591-0
4. Dembińska-Kieć A., Naskalski J.W., Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej, Urban & Partner, Wrocław 2009, ISBN 978-83-7609-137-2