Trwa ładowanie...
Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Kamila Drozd

Schizofrenia rezydualna

Avatar placeholder
24.05.2013 07:48
Schizofrenia rezydualna
Schizofrenia rezydualna

Schizofrenia rezydualna została ujęta w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 pod kodem F20.5. Inaczej ten typ zaburzeń schizofrenicznych określa się jako schizofrenię przewlekłą niezróżnicowaną albo schizofreniczny stan rezydualny (resztkowy). Choroba manifestuje się głównie długotrwałymi objawami negatywnymi, związanymi z ograniczeniem różnych czynności psychicznych. U pacjentów pojawiają się: spłycenie afektywne, ograniczanie kontaktów społecznych, brak motywacji i zaburzenia mowy.

spis treści

1. Diagnoza schizofrenii rezydualnej

Typ rezydualny schizofrenii jest diagnozą stawianą osobom, które w przeszłości doświadczyły epizodu schizofrenii, ale obecnie nie przejawiają objawów osiowych psychozy, takich jak halucynacje czy myśli urojeniowe. Ich myślenie jest jednak umiarkowanie zaburzone, a ich życie emocjonalne poważnie zubożałe. Diagnoza schizofrenii rezydualnej może wskazywać, że choroba wkracza w fazę remisji lub pozostaje w uśpieniu.

Ten rodzaj psychozy odznacza się obecnością długotrwałych, czasami nieodwracalnych objawów negatywnych, które świadczą o ograniczeniu funkcji psychicznych. Schizofrenię rezydualną należy różnicować ze schizofrenią prostą (simplex), w przebiegu której również pojawiają się objawy negatywne, ale rozwijają się od początku psychozy w sposób systematyczny i powolny, bez występowania wcześniej objawów wytwórczych – omamów i urojeń. Typ rezydualny schizofrenii należy do późnych i przewlekłych etapów rozwoju zaburzeń schizofrenicznych.

2. Objawy schizofrenii rezydualnej

Zobacz film: "#dziejesienazywo: Psychoterapia par - razem czy osobno?"

Schizofrenia rezydualna odznacza się brakiem zasadniczych objawów, takich jak urojenia, halucynacje, niespójność czy poważna dezorganizacja zachowania. Obraz kliniczny typu resztkowego schizofrenii nie jest tak jednoznaczny i wyraźny, jak w innych postaciach schizofrenii – schizofrenii katatonicznej, hebefrenicznej czy paranoidalnej. U chorego z rozpoznaniem schizofrenii rezydualnej występują ciągle niektóre symptomy choroby i choć mają stosunkowo niewielkie znaczenie, mogą znacznie zakłócać funkcjonowanie społeczne. Do głównych objawów schizofrenii rezydualnej zalicza się:

  • unikanie kontaktów z otoczeniem, wyraźną izolację społeczną lub wycofanie,
  • spowolnienie psychoruchowe,
  • alogię – znaczne zubożenie mowy, redukcję wypowiedzi, brak modulacji głosu,
  • abulię – spadek motywacji, brak inicjatywy działania, bierność,
  • apatię – brak wrażliwości na bodźce wewnętrzne i zewnętrzne,
  • ograniczenie aktywności,
  • stępienie emocjonalne, spłycenie afektywne, nieadekwatną ekspresję emocjonalną,
  • brak dbałości o higienę osobistą i wygląd zewnętrzny,
  • upośledzenie komunikacji niewerbalnej – mimiki, kontaktu wzrokowego, gestów,
  • ogólny spadek wydolności,
  • dziwne zachowania, magiczne lub niezwykłe myślenie.

Czasami w przypadku schizofrenii rezydualnej, jak w każdej postaci schizofrenii, mogą pojawić się omamy i urojenia, ale zazwyczaj mają charakter minimalny i występują niezwykle rzadko. Potencjał upośledzający schizofrenii rezydualnej tkwi przede wszystkim w niezdolności pacjenta do adaptacji do otoczenia. Mimo że schizofrenia rezydualna jest dość uboga objawowo w porównaniu do innych rodzajów schizofrenii, to jednak przewlekłość symptomów chorobowych bardzo dokucza pacjentom i utrudnia przystosowanie się do środowiska społecznego.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Następny artykuł: Zespół urojeniowy
Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze