Stridor- co to jest, przyczyny, rozpoznanie i leczenie

Stridor oddechowy (świst krtaniowy, szmer krtaniowy) to dźwięk powstający wskutek wibracji tkanek i turbulentnego przepływu powietrza przez zwężone drogi oddechowe. Warto zaznaczyć, że stridor to objaw, a nie samodzielna jednostka chorobowa. Jest on oznaką upośledzenia drożności dróg oddechowych. Wyróżniamy następujące rodzaje stridoru oddechowego: stridor wdechowy, stridor wdechowo-wydechowy, a także stridor wydechowy.

Stridor wdechowy (tzw. stridor) – występuje wskutek zwężenia dróg oddechowych powyżej szpary głośni (zmiany w okolicach gardła, krtani i tchawicy),

Stridor wydechowy (tzw. wheezing) – występuje wskutek zwężenia dolnych odcinków dróg oddechowych (dolnego odcinka oskrzeli i oskrzelików, a także tchawicy),

Stridor wdechowo-wydechowy – występuje on w obu fazach oddechu.

Stridor to częsty objaw występujący u dzieci. Wynika on przede wszystkim z odmiennej budowy anatomicznej krtani u najmłodszych pacjentów. U zdrowych noworodków krtań umieszczona jest wyżej o dwa kręgi szyjne niż u osób dorosłych.

Dopiero z upływem czasu dochodzi do jej obniżenia. Warto wspomnieć również o tym, że drogi oddechowe dzieci są znacznie krótsze i węższe, zaś szkielet narządów takich jak oskrzela, krtań czy tchawica, cieńszy niż u dorosłych. Różnice widać również w wielkości błony tarczowo-gnykowej, szpary głośni, czy nagłośni.

Wszystko to sprawia, że małe dzieci są znacznie bardziej narażone na powstawanie infekcji, które przyczyniają się zwężenia dróg oddechowych i powstawania stridoru.

Stridor oddechowy jest objawem wielu jednostek chorobowych. Może pojawić się u pacjentów z:

• astmą,
• wirusowym zapaleniem krtani,
• wirusowym zapaleniem oskrzeli,
• wirusowym zapaleniem migdałków,
• wadą serca,
• wrodzoną wiotkością krtani,
• wrodzoną wiotkością tchawicy,
• wrodzoną wiotkością oskrzeli,
• zaburzoną odpornością (są oni w szczególności narażeni na nawracające infekcje),
• urazami krtani zewnętrznymi i wewnętrznymi,
• nabytym lub wrodzonym porażeniem strun głosowych,
• skurczem krtani,
• brodawczakami krtani,
• naczyniakami krtani,
• mukowiscydozą,
• rozstrzeniem oskrzeli,
• poparzeniami dróg oddechowych,
• pierwotną dyskinezą rzęsek,
• refluksem żołądkowo-przełykowym.

Inną przyczyną stridoru może być również obecność ciała obcego w drogach oddechowych.

Rozpoznanie i leczenie stridoru oddechowego odbywa się przede wszystkim na podstawie rzetelnego wywiadu lekarskiego. W diagnostyce świstu krtaniowego często wykorzystuje się endoskopię dróg oddechowych. Jeśli objaw ten wywołany jest infekcją dróg oddechowych, a w jego przebiegu nie obserwuje się uczucia duszności, czy zaburzeń oddychania, pacjent może kontynuować leczenie w domu.

Jeśli stridor spowodowany jest podgłośniowym zapaleniem krtani, pacjentowi przepisuje się leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe. Świst wywołany astmą leczony jest przy pomocy leków, które rozszerzają oskrzela, zaś ten spowodowany reakcją alergiczną, wymaga podania adrenaliny. Jeśli przyczyną stridoru jest obecność ciała obcego, niezwłocznie należy udrożnić drogi oddechowe pacjenta.

Po wstępnym rozpoznaniu lekarz może zlecić dodatkowe badania, m.in. badania krwi, tomografię komputerową, spirometrię.