Wiąz czerwony – właściwości, zastosowanie, przeciwwskazania
Wiąz czerwony jest drzewem, którego kora wykorzystywana jest od wieków do różnych celów leczniczych, tak zewnętrznie, jak i wewnętrznie. Ponieważ surowiec zawiera substancje śluzowe, jego stosowanie wspomaga i reguluje pracę układu pokarmowego, łagodzi również dokuczliwość objawów schorzeń układu oddechowego. Co warto wiedzieć?
Zobacz film: "Polacy żyją aż 7 lat krócej niż Szwedzi"
- 1. Co to jest wiąz czerwony?
- 2. Właściwości wiązu czerwonego
- 3. Zastosowanie kory wiązu czerwonego
- 4. Przeciwwskazania
1. Co to jest wiąz czerwony?
Wiąz czerwony (łac. Ulmus rubra, ang. Slippery Elm) jest gatunkiem drzewa z rodziny wiązowatych (Ulmaceae). Ta rozłożysta roślina posiada czerwono-brązową korę, która z czasem staje się czarna. Na dojrzałych drzewach pokryta podłużnymi bruzdami. Drzewo dorasta do 20 m wysokości i wyróżnia się piękną, szeroką koroną. Tworzy go jeden smukły, ale jednocześnie wytrzymały pień, który się rozgałęzia.
Ulmus rubra rośnie w centralnej i południowej części Ameryki Północnej, od kanadyjskiej prowincji Quebec po Karolinę Południową w Stanach Zjednoczonych. Można go spotkać nad brzegami wód, na niskich stokach, a także w miejscach wilgotnych i zalewowych.
2. Właściwości wiązu czerwonego
Szczególne właściwości prozdrowotne ma kora wiązu czerwonego. Zawiera substancje aktywne, takie flawanoidy i kwas salicylowy oraz garbniki. Swe działanie zawdzięcza również wysokiej zawartości śluzów, które tworzą żel, a tym samym warstwę ochronną na śluzówce, co zapobiega jej uszkodzeniom. Do bioaktywnych składników wchodzących w skład śluzu należą głównie: heksozy, pentozy, metylopentozy oraz poliuronidy.
Wiąz czerwony doceniali już rdzenni Amerykanie wiele setek lat temu. Okazuje się, że jego kora ma wyjątkowe właściwości lecznicze:
- wykrztuśne,
- odżywczo-tonizujące,
- łagodzące podrażnienia,
- lekko ściągające,
- zmiękczające.
Wiąz czerwony wykorzystuje się do leczenia przeziębień, bólu gardła, infekcji górnych dróg oddechowych, w tym przewlekłych chorób płuc z objawami wysuszenia tkanek płuc i suchości w płucach. To ziołowy pokarm tonizujący, sprawdzający się w chorobach przebiegających z ubytkiem tkanek. Pomaga odtworzyć osocze w organizmie. Wspiera regenerację błon śluzowych, nie tylko płuc, ale i żołądka.
Surowiec sprawdza się również w przypadku leczenia dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Pomaga na takie dolegliwości jak zgaga, podrażnienia gardła i przełyku, dyskomfort trawienny, biegunka, zaburzenia perystaltyki, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, zapalnie uchyłków, zespół jelita nadwrażliwego.
Wiąz ma też działanie łagodzące oraz leczące owrzodzenia błon śluzowych i innych powierzchni ciała. Ponieważ leczy uszkodzoną tkankę, jest też stosowany do użytku zewnętrznego w postaci pasty łagodzącej oparzenia i stany zapalne. Ponadto wiąz czerwony stosowany jest w przypadku schorzeń układu moczowego. Zapobiega infekcjom, ale i zmniejsza dokuczliwość objawy, takie jak pieczenie czy bolesność, co jest związane z obecnością bakterii.
Wiąz czerwony warto mieć w apteczce i sięgać po niego z różnych wskazań, takich jak:
- wrzody,
- nadkwaśność,
- osłabienie,
- rekonwalescencja,
- wypryski skórne i owrzodzenia,
- oparzenia,
- osłabienie płuc.
3. Zastosowanie kory wiązu czerwonego
Korę wiązu czerwonego, będącą naturalnym specyfikiem działającym leczniczo na układ oddechowy i pokarmowy, można kupić w każdym sklepie zielarskim. Jak ją stosować? Warto robić z niej napar, który należy pić w ciągu dnia małych porcjach, najlepiej między posiłkami.
Aby zrobić wyciąg wodny z surowca, należy wsypać do kubka około 5 g kory ciętej lub mielonej i zalać wrzącą wodą. Miksturę wystarczy przykryć i odstawić na pół godziny.
Korę wiązu czerwonego można pić, ale i dodawać (1-2 łyżeczki) do jogurtu, soku lub mleka. Dla wzmocnienia organizmu można z niego przyrządzić wywar mleczny lub połączyć korę wiązu z korzeniem żywokostu i niewielką ilością lukrecji.
4. Przeciwwskazania
Nie każdy może stosować korę wiązu czerwonego. Nie powinny po nią sięgać:
- kobiety w ciąży,
- matki karmiące dzieci piersią,
- osoby z nadwrażliwością na jakikolwiek składnik rośliny.
W przypadku chorób przewlekłych i zażywania leków, przed sięgnięciem po korę trzeba skonsultować się z lekarzem. Nie należy przekraczać zalecanej porcji do spożycia w ciągu dnia. Trzeba zachować dwugodzinną przerwę między przyjęciem leków a zastosowaniem kory, gdyż ta może zmniejszać wchłanianie niektórych substancji. Wiąz czerwony jest ciężkostrawny i może wywoływać niedrożność. Z tego względu warto go łączyć z niedużą ilością ostrych przypraw, takich jak cynamon, goździki lub imbir, albo też słodzić miodem.
Komentarze