Zaburzenie afektywne dwubiegunowe

Mania to drugi biegun depresji. W obu przypadkach zaburzenia dotyczą emocji, rytmów biologicznych, nastroju, napędu, jednak objawy w obrębie tych kategorii są zupełnie różne.

Maniato:

• maniakalny nastrój – ciągły stan zadowolenia i radości, połączony z zupełną beztroską, reakcjami nieadekwatnymi do wydarzenia, zwłaszcza smutnego, nieustanna chęć do żartów; jeśli zaburzenie jest bardzo silne, może także wystąpić tzw. dysforia, czyli drażliwość i gniewliwy nastrój;
• wzmożona aktywność ruchowa – poczucie niespożytej energii, brak zmęczenia, bezładne podniecenie ruchowe;
• szybkie myślenie – wielomówność, słowotok, przyspieszone tempo wypowiedzi, gonitwa myśli, duża odwracalność uwagi; przyspieszone myślenie może wydawać się zaletą, jednak w takim przypadku refleksje są mało precyzyjne;
• zaburzenia rytmów biologicznych – krótki sen i wczesne budzenie się.

Wszystkie te symptomy sprawiają, że choremu wydaje się, że może wszystko. Bezkrytycznie ocenia on swoje zdolności i nie dostrzega żadnych trudności. Mania przynosi nie tylko skutki i zmiany zdrowotne, ale także, często tragiczne, życiowe konsekwencje. Chorzy podejmują bowiem decyzje ryzykowne, chociażby w sprawach finansowych – zaciągają ogromne kredyty, robią drogie zakupy, sprzedają różne rzeczy, zaczynają uprawiać hazard. Po takim okresie manii pacjent budzi się z ogromnymi długami, pochopnym rozwodem, ślubem lub wieloma seksualnymi przygodami.

Dwa oblicza tej choroby pojawiają się cyklicznie.

Czasem człowiek wychodzi z depresji i przez wiele lat czuje się dobrze, aż nagle pojawia się mania. Innym razem znów dopada go obniżenie nastroju. Nie ma reguły, ponieważ te przeciwstawne stany nie występują naprzemiennie. U niektórych mogą być regularne, u innych mogą je wywołać dopiero jakieś życiowe wydarzenia czy pory roku.

Choroba afektywna dwubiegunowa związana jest z nieprawidłową ilością lub proporcją substancji, które pełnią funkcję przekaźników w układzie nerwowym. Jeśli te zaburzenia pojawiły się w rodzinie, istnieje ryzyko, że będą dziedziczne, choć nie oznacza to oczywiście, że dana osoba na pewno zachoruje.

Choroba afektywna dwubiegunowa charakteryzuje się zmiennością nastroju. Mogłoby się wydawać, że jest to przecież normalne, że każdy z nas ma raz zły, a raz lepszy humor. Jednak w przypadku zaburzeń objawy są naprawdę silne i trwają długo, nawet ponad rok. W przypadku manii stosuje się leki przeciwpsychotyczne. Działają one stabilizująco na nastrój, poprawiają sen, znoszą napięcie psychiczne, ale nie uzależniają i nie zmieniają osobowości chorego.

Lekarstwa trzeba przyjmować stale, nawet po ustąpieniu objawów, ponieważ przeciwdziałają nawrotom choroby afektywnej dwubiegunowej.