Zespół pustego siodła - charakterystyka, typy, objawy, diagnostyka
Zespół pustego siodła to nic innego jak zespół objawów, który dotyka pacjentów z pewną anomalią anatomiczną przysadki. Istnieją dwa typy tego problemu zdrowotnego. Pierwszym z nich jest pierwotny zespół pustego siodła. Drugim typem jest typ nabyty. Na skutek uciskania przysadki przez nieprawidłowo przemieszczone struktury u pacjenta może dochodzić do problemów z wydzielaniem hormonów, problemów okulistycznych oraz neurologicznych. Co jeszcze warto wiedzieć?
1. Charakterystyka zespołu pustego siodła
Zespół pustego siodła to objawy kliniczne, które pojawiają się u osób dotkniętych anomalią anatomiczną przysadki mózgowej. Do rozwinięcia się objawów chorobowych dochodzi na skutek przewlekłego wpuklania się opony pajęczej ze zbiornikiem płynu mózgowo-rdzeniowego do obrębu siodła tureckiego.
Siodło tureckie jest środkowym odcinkiem górnej części trzonu kości klinowej (w pobliżu skrzyżowania nerwów wzrokowych przy podstawie czaszki).
Warto wspomnieć również o roli przysadki mózgowej w naszym organizmie. Jest ona niewielkim gruczołem, umożliwiającym produkowanie i wydzielanie hormonów. Swoim wyglądem przypomina kroplę. Przysadka mózgowa umiejscowiona jest wewnątrz czaszki, dokładniej w okolicy wyżej wspomnianego siodła tureckiego.
2. Różne typy zespołu pustego siodła
Lekarze wyróżniają dwa typy zespołu pustego siodła. Pierwszym z nich jest pierwotny zespół pustego siodła, ściśle związany z wrodzonym brakiem przepony siodła tureckiego. U niektórych ten rodzaj problemu zdrowotnego wynika z przepukliny przepony siodła tureckiego. Do przepukliny może dochodzić na skutek zmian w ciśnieniu wewnątrzczaszkowych, zmian, które są związane z objętością przysadki.
Nabyty zespół pustego siodła zazwyczaj diagnozowany jest u pacjentów, u których doszło do rozrostu nowotworu przysadki. Dodatkowo, zespół może wystąpić wskutek uszkodzenia prawidłowo wykształconej przepony siodła, spowodowanego urazem czaszkowo-mózgowym, radioterapią, infekcyjnym procesem zapalnym, operacją neurochirurgiczną.
3. Jak objawia się zespół pustego siodła?
Pierwotny zespół pustego siodła u większości pacjentów nie powoduje żadnych symptomów. Lekarze bardzo często diagnozują ten problem zdrowotny podczas wykonywania badań obrazowych. Obraz kliniczny nabytego zespołu pustego siodła może przybierać różne formy. Wśród najczęstszych objawów klinicznych specjaliści wymieniają:
- hiperprolaktynemię o umiarkowanym stopniu,
- izolowaną niedoczynność przysadki mózgowej, a także wielohormonalną niedoczynność przysadki mózgowej,
- przedwczesne dojrzewanie płciowe, ściśle związane z nadczynnością przysadki mózgowej,
- moczówkę prostą, schorzenie spowodowane niedoborem substancji o nazwie wazopresyna ADH – (do wydzielania tego hormonu dochodzi przez tylny płat przysadki mózgowej).
Dodatkowo, pacjent dotknięty nabytym zespołem pustego siodła może uskarżać się na dolegliwości bólowe głowy o różnym nasileniu, problemy okulistyczne. U wielu osób okuliści rozpoznają występowanie tarczy zastoinowej w obrębie dna oka.
4. Diagnostyka zespołu pustego siodła
Wystawienie odpowiedniej diagnozy przez lekarza jest możliwe po wykonaniu określonych badań obrazowych. Zazwyczaj specjaliści zalecają wykonanie zdjęć rentgenowskich głowy (w celu uwidocznienia powiększonej struktury siodła tureckiego), tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego wraz z kontrastem.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.
