Złamanie Collesa – przyczyny, objawy i leczenie
Złamanie Collesa to złamanie nasady dalszej kości promieniowej, co zwykle jest skutkiem upadku na część dłoniową ręki. Zarówno leczenie, jak i rehabilitacja skupiają się na odzyskaniu pełnego zakresu ruchomości, siły mięśniowej oraz funkcjonalności kończyny górnej. Czym cechuje się uraz?
1. Co to jest złamanie Collesa?
Złamanie Collesa (ang. Colles' fracture) to typ złamania dalszej nasady kości promieniowej. Cechuje się wygięciem ku górze i grzbietowym przemieszczeniem dalszego odłamu kości promieniowej. Opisał je Abraham Colles w 1814 roku.
Jaka jest jego przyczyna? Złamanie Collesa to najczęściej skutek upadku na wyprostowaną kończynę przy zgięciu grzbietowym w stawie promieniowo-nadgarstkowym, przy jednoczesnym ustawieniu przedramienia w pozycji nawróconej.
To najczęstsze złamanie w obrębie nasady dalszej tej kości i jedno z najpowszechniejszych złamań w obrębie kończyny górnej. Narażone są na nie zwłaszcza kobiety, ponieważ czynnikiem predysponującym do złamania tego typu jest osteoporoza.
2. Objawy złamania Collesa
Objawy złamanie typu Collesa to:
- obrzęk i ból nadgarstka, ból nadgarstka intensyfikuje się podczas ruchów,
- ograniczenie ruchomości ręki w stawie promieniowo–nadgarstkowym,
- możliwe upośledzenie czucia,
- cechy stanu zapalnego, czyli zaczerwienienie i ucieplenie skóry nad stawem,
- tkliwość palpacyjna,
- zniekształcenie stawu nadgarstkowego. Może dochodzić do uszkodzenia okolicznych naczyń krwionośnych i nerwów.
Rekomendowane przez naszych ekspertów
3. Diagnostyka złamania Collesa
Diagnostyka w złamaniu kości promieniowej rozpoczyna się od wywiadu lekarskiego. Ważne jest ustalenie mechanizmu urazu, co pozwala na sklasyfikowanie go. Kluczowe jest badanie lekarskie – obserwacja objawów, ustalenie zakresu ruchu i postawienie diagnozy.
Standardem jest wykonanie badania rentgenowskiego (RTG), które pozwala na zaobserwowanie ewentualnych odłamów kostnych oraz ustalenia, czy nie nastąpiło złamanie z przemieszczeniem.
4. Leczenie i rehabilitacja
Leczenie złamania typu Collesa wymaga zastosowania unieruchomienia. W złamaniach bez przemieszczenia stosuje się opatrunek gipsowy sięgający do łokcia lub szynę przedramienia na okres około 8 tygodni.
W przypadku, gdy badanie RTG wykaże przemieszczenie odłamów kostnych, stosuje się repozycję w znieczuleniu, czyli blokadzie miejscowej (nastawienie). Potem należy ponownie sprawdzić ustawienie kości na zdjęciu RTG.
Czasem jednak niezbędna jest operacja. Leczenie chirurgiczne złamania Collesa jest konieczne:
- po nieudanej repozycji złamania, czyli gdy nie da się nastawić odłamów,
- bardziej skomplikowanego uszkodzenia, np. obserwuje się nie tylko złamanie nasady dalszej kości promieniowej, ale i inny uraz nadgarstka, np. złamanie kości łódeczkowatej,
- w przypadku złamania otwartego.
Gdy dojdzie do większej niestabilności złamania, stosuje się stabilizację przezskórną drutami Kirschnera lub zespolenie zewnętrzne.
Istotne są również ćwiczenia i rehabilitacja na złamanie nadgarstka. Proces rekonwalescencji przyspiesza wczesne rozpoczęcie procedur usprawniających (jeszcze w momencie noszenia opatrunku gipsowego), a także fizjoterapia po zdjęciu opatrunku.
Ważne są także ćwiczenia oporowe zdrowej kończyny (wpływają na mięśnie kończyny kontuzjowanej, wykorzystując zjawisko skrzyżowanego przenoszenia napięcia).
Rehabilitacja złamania Collesa obejmuje wiele zabiegów. Te są dobierane do rodzaju leczenia. Wykorzystuje się różne przyrządy, takie jak piłki, taśmy, ekspander czy poduszki sensoryczne.
Stosuje się także zabiegi fizykoterapeutyczne, takie jak masaż wirowy, krioterapia, jonoforeza wapniowa, ultradźwięki czy pole magnetyczne niskiej częstotliwości.
Wszelkie działania po złamaniu Collesa skupiają się na odzyskaniu pełnego zakresu ruchomości, siły mięśniowej oraz funkcjonalności kończyny górnej.
5. Powikłania po złamaniu nadgarstka
Po złamaniu nadgarstka i kości promieniowej możliwe są powikłania. Typowe zmiany pourazowe to zespół cieśni nadgarstka, uszkodzenie struktur naczyniowych, nerwowych i więzadłowych, dysfunkcja ścięgien mięśni zginacza, przykurcz ischemiczny Volkmanna oraz zespół Sudecka inaczej zwany algodystrofią.
To dlatego tak ważne jest właściwe leczenie, a także rehabilitacja oraz reagowanie na wszelkie niepokojące sygnały i zmiany.
Jeśli złamanie Collesa nastąpiło w miejscu pracy lub w przypadku dzieci w szkole można ubiegać się o odszkodowanie.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.
