Testosteron a łysienie
Testosteron jest hormonem odpowiedzialnym za rozwój łysienia androgenowego, które z kolei jest najczęstszą przyczyną łysienia zarówno u mężczyzn jak i kobiet. Testosteron to męski hormon płciowy produkowany przez komórki Leydiga znajdujące się w jądrach. Wpływa on przez swoje receptory na proces rozwoju włosów, stymulując ich rozwój na twarzy i okolicach płciowych a hamując ich wzrost na głowie.
1. Co to jest testosteron?
Testosteron to męski hormon płciowy produkowany przez komórki Leydiga znajdujące się w jądrach. Odpowiada on za kształtowanie się męskich narządów płciowych i męskiego stereotypu zachowań, zwiększa popęd płciowy. Testosteron jest niezbędnym czynnikiem do rozpoczęcia produkcji plemników przez jądra. W okresie dojrzewania odpowiada za rozwój drugorzędowych cech płciowych takich jak męska budowa ciała, obniżenie barwy głosy i rozwój charakterystycznego owłosienia. Testosteron stymuluje rozwój owłosienia na twarzy i w okolicy narządów płciowych. Wzrost stężenia testosteronu w okresie dojrzewania powoduje zakończenie fazy wzrostu kości na długość.
2. Testosteron u kobiet
Testosteron występuje także u kobiet. Jego stężenie fizjologicznie jest wielokrotnie mniejsze niż u mężczyzn. Głównym miejscem produkcji testosteronu u kobiet są nadnercza, jajnik a podczas ciąży również łożysko. Jest on jednym z substratów do produkcji żeńskiego hormonu płciowego estradiolu.
3. Wpływ testosteronu na łysienie
Testosteron oddziałuje na komórki organizmu po przekształceniu się do dihydroepitestosteronu. Wywiera on kilkukrotnie silniejsze działanie niż testosteron. Reakcja ta katalizowana jest przez enzym 5α-reduktazę. Rozmieszczenie tego enzymu w organizmie jest nierównomierne, tak więc działanie hormonu na tkanki też jest różne. Okolice czołowe i ciemieniowe skóry głowy, cechują się dużą aktywnością tego enzymu i tutaj można zaobserwować pierwsze oznaki działania dihydroepitestosteronu na włosy.
Natomiast okolice potylicy zawierają niewiele 5α-reduktazy, dzięki czemu w tej okolicy nie uwidaczniają się objawy łysienia. Męskie hormony płciowe stymulują wzrost włosów w okolicy twarzy, co skutkuje pojawieniem się zarostu, ale jednocześnie hamują wzrost włosów na szczycie głowy. Dihydroepitestosteron oddziałuje wielorako na mieszki włosowe. Po pierwsze wpływają na cykl rozwojowy włosa.
Powodują one skrócenie fazy wzrostu włosa i wydłużenie fazy spoczynku włosa, tzw. faza telogenowa. W tej fazie dochodzi do ścieńczenia, odbarwienia a następnie wypadnięcia włosa. W miejsce po wpadniętym włosie telogenowym migrują komórki, które w tym miejscu wytworzą nowy włos. Dihydroepitestosteron zwalnia ten proces, co powoduje, że w ciągu kilku cykli włosowych liczba włosów spada. Androgeny wpływają także na jakość włosów. Powodują miniaturyzację mieszków włosowych, skracanie włosów, ich gorsze wybarwienie. Takie włosy znajdują się płytko pod skórą i łatwo wypadają. Ponadto androgeny pobudzają gruczoły łojowe zawarte w skórze głowy do wydzielania łoju. Stan taki prowadzi do rozwoju łupieżu, który osłabia mieszki włosowe i predysponuje do rozwoju łysienia.
4. Działanie testosteronu na tkanki organizmu kobiety
Działanie testosteronu na tkanki organizmu kobiety jest wielokrotnie mniejsze zarówno z powodu mniejszego stężenia hormonu jak i mniejszej aktywności enzymu 5α-reduktazy. Dlatego łysienie androgenowe u kobiet objawia się jedynie przerzedzeniem włosów, bez całkowitej jej utraty. Przyczyny wypadania włosów w łysieniu androgenowym u kobiet są podobne jak u mężczyzn i polegają na wpływie androgenów na cykl rozwoju i jakość włosów. Wpływ androgenów na gruczoły łojowe i związane z nim powstawanie łupieżu jest w przypadku kobiet mniejszy.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.