Aspołeczność - czym jest, cechy, aspołeczność a introwertyzm
Aspołeczność to wycofanie się z życia społecznego ze względu na brak potrzeby nawiązywania i utrzymywania relacji z innymi ludźmi. Osoby aspołeczne nie potrafią zrozumieć radości ze spędzania czasu w towarzystwie, ani prowadzenia wielogodzinnych rozmów. Co warto wiedzieć o aspołeczności?
1. Czym jest aspołeczność?
Aspołeczność to nieuczestniczenie w życiu społecznym i świadome ograniczanie kontaktów z innymi. Osoby aspołeczne nie czują potrzeby posiadania znajomych ani partnera, wolą spędzać czas samotnie, bez konieczności uczestniczenia w rozmowie.
2. Cechy osoby aspołecznej
- nie czuje potrzeby odzywania się i włączenia się do rozmowy,
- nie lubi przebywać w zatłoczonych miejscach,
- jest przekonana o tym, że inni nie zrozumieliby zwyczajów czy poglądów,
- czas wśród ludzi uznaje za zmarnowany,
- nie lubi hałasu,
- czuje się inna od reszty,
- nie wychodzi z domu, jeżeli nie musi,
- nie lubi się zwierzać,
- nie lubi gdy ktoś dotyka jej rzeczy,
- nie czuje potrzeby posiadania znajomych czy przyjaciół,
- nie chce być w związku,
- lubi samotność.
3. Czym różni się aspołeczność od introwertyzmu?
Introwertyk nie chce ograniczać kontaktów z obcymi, preferuje niewielkie grono bliskich znajomych, przyjaciół i własną rodzinę. Od czasu do czasu czuje potrzebę spotkania z innymi, ale później musi pobyć w samotności.
Osoba aspołeczna całkowicie unika kontaktu z innymi, rezygnuje ze spotkań i nie stara się utrzymać relacji. Zazwyczaj świadomie decyduje się na samotność, nie próbuje założyć własnej rodziny ani zmienić swojego życia.
Osoba aspołeczna jest zmęczona spotkaniami towarzyskimi, nie rozumie trybu życia innych, jest przytłoczona nieprzerwanymi rozmowami o wszystkim i o niczym. Bez namysłu wycofuje się z planowanych imprez, a zmuszona do przyjścia nie sili się na bycie miłą.
Człowiek aspołeczny potrzebuje emocjonalnej i fizycznej przestrzeni, nie lubi towarzystwa i nie ma w sobie potrzeby interakcji społecznych. Brak spotkań towarzyskich nie wpływa w żaden sposób na jego poziom szczęścia.
Osoba aspołeczna notorycznie nie odpisuje na wiadomości, nie odbiera telefonu i nie myśli nawet o nawiązywaniu nowych relacji. Czuje się komfortowo jak najdalej od innych ludzi, wystarcza mu własne towarzystwo.
Zobacz także:
4. Aspołeczne dziecko
Aspołeczne dziecko to spory problem dla rodziców, którzy marzyli, by ich pociecha od małego bawiła się z innymi dziećmi i znajdowała nowych przyjaciół. To przecież dzieciństwo jest najlepszą okazją do zawierania znajomości i bezproblemowego spędzania czasu w gronie innych.
Aspołeczne dziecko nie chce mieć kontaktu z rówieśnikami, jest przyzwyczajone jedynie do obecności rodziców. Unika miejsc, w których są inni, nie zjedzie ze zjeżdżalni, jeżeli jest kolejka dzieci.
Aspołeczny maluch nie uczestniczy we wspólnych zabawach, źle reaguje na hałas wydawany przez ludzi. W takiej sytuacji dobrym rozwiązaniem jest skontaktowanie się z psychologiem i nie zmuszanie dziecka do kontaktów z innymi, maluch nie musi występować w szkolnych występach czy bawić się w grupie.
Pomocne bywa także wysyłanie dziecka do żłobka lub przedszkola z ulubioną maskotką i powolne oswajanie go z zatłoczonymi miejscami. Niestety nie jest to łatwe i wymaga ogromnych pokładów cierpliwości, ale z czasem maluch będzie znacznie łagodniej reagował na towarzystwo ludzi i zacznie pozwalać na niewielkie interakcje.
5. Aspołeczność a antyspołeczność
Aspołeczność to nieuczestniczenie w życiu społecznym, natomiast antyspołeczność to życie w sposób niezgodny z normami danego środowiska czy kultury. Osoba antyspołeczna nie przestrzega przyjętych zwyczajów, danego stylu zachowania i traktuje to jako ograniczenie wolności.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.
