Białko C - skład osocza, biochemia krwi, występowanie we krwi, stężenie, zaburzenia stężenia
Białko C to jedno z białek występujących we krwi, a jego zadaniem jest hamowanie procesu krzepnięcia krwi. W osoczu występuje w postaci nieaktywnego enzymu. Badanie biochemiczne krwi obejmuje analizę składników osocza (zasadniczego, płynnego składnika krwi, w którym znajdują się składniki morfologiczne). Osocze transportuje cząsteczki niezbędne komórkom, tj. elektrolity, białka i inne składniki odżywcze oraz produkty przemiany materii. Biochemia krwi dostarcza wielu informacji i wskazówek, pozwalających ustalić właściwą diagnozę choroby. Po odwirowaniu krwi pełnej (czyli takiej, która zawiera wszystkie prawidłowo występujące elementy komórkowe) otrzymuje się płyn, w kolorze słomkowym - osocze.
1. Białko C - skład osocza
Składniki osocza to:
- enzymy (np. ALAT, ASPAT);
- hormony (np. T3, T4, TSH);
- białko (np. albuminy, immunoglobuliny);
- elektrolity (np. Na, K),;
- pierwiastki śladowe (np. Cu, Mb).
Wyniki tych badań to obraz funkcji: wszystkich narządów, gruczołów, stanu nawodnienia, odżywiania, postępu choroby. Ogromna ilość schorzeń nie mogłaby być diagnozowana i leczona bez oceny zmian tych substancji. W badaniu biochemii krwi każdy oceniany składnik ma ustalone granice normy, w których powinien się mieścić. Normy badań laboratoryjnych zależą od innych elementów procesu diagnostycznego, dlatego analizę biochemii krwi powinien przeprowadzać lekarz prowadzący pacjenta. Ponadto, warto pamiętać, iż każde odchylenie od normy powinno zostać skonsultowane z lekarzem, jednakże nie zawsze musi ono świadczyć o istnieniu jakiejś groźnej patologii.
2. Biochemia krwi - przygotowanie do badania
Przed pobraniem krwi należy dokładnie się umyć (zmniejszy to ryzyko ewentualnej infekcji). Biochemię krwi należy wykonywać na czczo, można jedynie z rana wypić szklankę przegotowanej wody. W przypadku przyjmowania leków należy skonsultować się z lekarzem i zapytać o to, czy na kilka dni przed badaniem nie należy ich odstawić. 3 - 4 dni przed badaniem powinno się odstawić witaminy i minerały.
3. Białko C - występowanie we krwi
Białko C, podobnie jak białko S i antytrombina III, jest naturalnie występującym inhibitorem krzepnięcia. Należy do białek zależnych od witaminy K. Pod względem biochemicznym jest proteazą serynową, która w formie aktywnej degraduje aktywny czynnik V (przy współudziale heparyny) oraz przy udziale białka S. W osoczu białko C występuje w formie nieaktywnej. Aktywacja białka C następuje na powierzchni śródbłonka naczyń przy interakcji trombiny i trombomoduliny. Aktywność białka C może być oznaczona funkcjonalnie (amidolitycznie, przy użyciu substratów chromogennych) lub jako antygen (immunologicznie). U heterozygot wrodzony niedobór białka C wiąże się z ryzykiem nawracających zapaleń zakrzepowych żył.
4. Białko C - stężenie
Materiałem biologiczny w tym badaniu jest krew pobrana do próbówki zawierającej 3,8% cytrynianu sodu (w stosunku 1 części cytrynianu do 9 części krwi).
Wartość referencyjna:
- aktywność 65 - 150%;
- stężenie 3-6 mg/l.
100% stanowi aktywność i stężenie obecne w osoczu osób zdrowych.
Musisz to wiedzieć
- Białko CRP – czym jest, zalecenie zbadania, wyniki
- Białko w moczu w ciąży – badanie, przyczyny, metody zapobiegania
- Nowe białko przeciw wirusowi HIV
5. Białko C - zaburzenia stężenia
Spadek stężenia jest spowodowany przez:
- choroby zakrzepowe;
- wrodzone niedobory białka C (homozygoty - ostra zakrzepica u dzieci, heterozygota - zakrzepica żylna występująca przed 30. rokiem życia, wówczas stężenie białka wynosi 40 - 50% wartości prawidłowych);
- choroby wątroby;
- zespół rozsianego wykrzepiania naczyniowego.
Z nabytym niedoborem białka C można spotkać się w przypadku niedoboru witaminy K oraz sepsy.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.