Biofazolin - wskazania, przeciwwskazania, skutki uboczne, interakcje
Biofazolin to lek, który podaje się pacjentom z ciężkimi zakażeniami wywołanymi przez bakterie wrażliwe na cefazolinę. Jakie są główne składniki aktywne w Biofazolinie? Czy Biofazolin jest dostępny bez recepty, czy wymaga recepty od lekarza?
1. Co to jest Biofazolin i w jakim celu się go stosuje?
Biofazolin to lek zawierający substancję czynną – cefazolinę. Ten produkt leczniczy występuje w postaci proszku do sporządzania roztworu do wstrzykiwań. W jednej fiolce produktu występuje 1 g cefazoliny w postaci soli sodowej. Biofazolin wyłączony jest ze sprzedaży wysyłkowej. Sprzedawany jest wyłącznie w aptekach stacjonarnych za okazaniem recepty od lekarza.
Cefazolina to antybiotyk należący do grupy cefalosporyn pierwszej generacji, stosowany w leczeniu różnych infekcji bakteryjnych. Mechanizm działania cefazoliny polega na zakłócaniu procesu budowy ściany komórkowej bakterii. Wykazuje działanie bakteriobójcze, ponieważ hamuje syntezę ściany komórki bakteryjnej.
1.1. Wskazania do stosowania Biofazolinu
Biofazolin stosuje się w leczeniu ciężkich zakażeń wywołanych przez bakterie, które są wrażliwe na cefazolinę. Najczęstsze wskazania do stosowania tego produktu leczniczego to:
- zakażenia układu oddechowego wywołane przez Streptococcus pneumoniae, Staphylococcus aureus (w tym szczepy wytwarzające penicylinazy), Klebsiella spp., Haemophilus influenzae, paciorkowce β-hemolizujące grupy A (Streptococcus pyogenes)
- infekcje układu moczowo-płciowego wywołane przez Escherichia coli, Proteus mirabilis, Klebsiella spp., niektóre szczepy z rodzaju Enterobacter i Enterococcus;
- zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez S. aureus (w tym szczepy wytwarzające penicylinazy), paciorkowce β-hemolizujące grupy A i inne paciorkowce;
- infekcje dróg żółciowych wywołane przez Escherichia coli, Proteus mirabilis, Klebsiella spp., S. aureus, niektóre paciorkowce;
- zakażenia kości i stawów wywołane przez Staphylococcus aureus;
- sepsa wywołana przez Streptococcus pneumoniae, Staphylococcus aureus (w tym szczepy wytwarzające penicylinazy), Proteus mirabilis, Escherichia coli, Klebsiella spp.;
- zapalenie wsierdzia wywołane przez Staphylococcus aureus (w tym szczepy wytwarzające penicylinazy), paciorkowce β-hemolizujące grupy A.
2. Czy Biofazolin może wpływać na skuteczność innych leków?
Przed przyjęciem Biofazolinu należy porozmawiać z lekarzem o wszystkich stosowanych produktach leczniczych. Równoczesne przyjmowanie cefazoliny z preparatami o działaniu przeciwzakrzepowym może skutkować krwawieniami oraz wydłużeniem czasu protrombinowego.
Niewskazane jest również stosowanie Biofazolinu w połączeniu z silnymi lekami moczopędnymi np. furosemidem (równoczesne stosowanie tych leków może wpływać niekorzystnie na nerki).
Warto zdawać sobie sprawę, że podczas kuracji naturalne jest zafałszowanie wyników testów wykrywających glukozę w moczu. Stosowanie cefazoliny może również powodować fałszywie dodatni wynik testów antyglobulinowych.
3. Jakie są przeciwwskazania do stosowania Biofazolinu?
Biofazolin nie powinien być stosowany przez osoby:
- uczulone na substancję czynną – cefazolinę,
- z nadwrażliwością na antybiotyki cefalosporynowe,
Dodatkowo po ten produkt leczniczy nie powinny sięgać kobiety ciężarne oraz matki karmiące piersią.
4. Możliwe skutki uboczne Biofazolinu
Możliwe skutki uboczne Biofazolinu to:
- dolegliwości bólowe brzucha,
- biegunki,
- nudności, wymioty,
- rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy w czasie lub po zakończeniu leczenia tym preparatem,
- podwyższone stężenie mocznika w organizmie bez objawów klinicznych niewydolności nerek,
- świąd w obrębie narządów płciowych i odbytu,
- infekcje intymne pochwy,
- infekcje drożdżakowate narządów płciowych,
- grzybica jamy ustnej.
5. Dawkowanie Biofazolinu
Lek powinno się podawać pacjentom dożylnie (w trwającym 3 do 5 minut wstrzyknięciu) lub w infuzji trwającej od 20 do 30 minut. Możliwe jest również podawanie Biofazolinu domięśniowo.
Poniżej przedstawiono szczegółowe informacje dotyczące dawkowania w przypadku różnych chorób:
- dla pneumokokowego zapalenia płuc - 500 mg co 12 godzin,
- dla posocznicy i zapalenia wsierdzia - od 1 do 1,5 g co 6 godzin;
- dla zakażeń układu moczowo-płciowego - 1g co 12 godzin,
- dla umiarkowanych zakażeń wywołanych przez bakterie Gram-dodatnie - od 250 do 500 mg co 8 godzin,
- dla umiarkowanych lub ciężkich zakażeń - od 0,5 do 1 g co 6-8 godzin.
Dzieci powinny otrzymywać od 25 do 50 mg na kg masy ciała. Terapia Biofazolinem jest kontynuowana przez 2-3 dni do momentu ustąpienia objawów.
Rekomendowane przez naszych ekspertów
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.
