Biorytm – obliczanie, znaczenie, fazy i założenia

Biorytm, inaczej rytm biologiczny, to zjawisko, które występuje zarówno u ludzi, jak i zwierząt. Jego istotą jest regularne i cykliczne nasilanie się oraz tonowanie procesów życiowych zachodzących w organizmie. To skutek działania zmian środowiska naturalnego.

Czynniki zewnętrzne działają na organizm, wywołując powtarzalne reakcje, zamknięte w rytm dobowy (np. cykl snu i aktywności, czyli rytm dzienny) czy miesięczny (np. cykl menstruacyjny u kobiet). Ma to związek z tym, że w przyrodzie cyklicznie przebiegają wszelkie procesy. Obserwujemy:

• nastawanie dnia i nocy (ruch obrotowy Ziemi),
• fazy księżyca,
• zmienność pór roku (ruch obiegowy Ziemi),
• przypływy i odpływy mórz oraz oceanów (wpływ Księżyca na Ziemię, pływy morskie).

W kontekście biorytmu pojawia się także termin zegar biologiczny, który synchronizuje funkcje życiowe ze zmianami zachodzącymi w środowisku. Warto dodać, ze pod pojęciem tym rozumie się typowe dla gatunku czynniki wewnętrzne, które regulują cykliczny charakter różnych zjawisk.

W kontekście biorytmu pojawia się także teoria biorytmu, która została opracowana przez niemieckiego Wilhelma Fliessa pod koniec XIX w. Rozumiana jest jako seria cykli w życiu człowieka, liczonych od daty urodzenia.

Jego istotą są rytmy określające indywidualne cykle aktywności fizycznej, emocjonalnej i intelektualnej. Ponieważ biorytm każdego człowieka rozpoczyna się w dniu jego narodzin, każdy ma swój indywidualny przebieg.

Teoria biorytmu człowieka wyróżnia trzy cykle. To:

• cykl emocjonalny (trwający 28 dni), który odpowiada za jakość i natężenie emocji, ale także kreatywność, wrażliwość, sposób postrzegania świata. Jego domeną są zmysły i uczucia,
• cykl fizyczny (trwający 23 dni), który decyduje o sile, wytrzymałości i poziomie energii. Jest związany z ciałem, mięśniami, narządami i płynami ustrojowymi,
• cykl intelektualny (trwający 33 dni), który opracował w 1920 Alfred Teltscher, profesor Uniwersytetu w Innsbrucku. Ponieważ według niego biorytm intelektualny ma ścisły związek z mózgiem, odpowiada za jakość i szybkość kojarzenia, myślenia, pamięci, koncentracji, wnioskowania czy podejmowania decyzji.

Tak rozumiana teoria biorytmu człowieka wpływa na wydajność pracy, nastój czy podejmowane decyzje. Jak obliczyć biorytm i ustalić fazę cyklu? Aby ustalić biorytm na konkretny dzień, wystarczy skorzystać ze specjalnie opracowanego algorytmu. Trzeba także wiedzieć, że teoria biorytmu zakłada, że każdy cykl obejmuje fazę dodatnią, ujemną i dni krytyczne, zerowe.

Na czym polegają fazy cyklu biorytmu? Okazuje się, że:

• faza dodatnia, inaczej faza wyżowa, obejmuje okres, dla którego charakterystyczne jest wzmożenie aktywności i zdolności, aż do osiągnięcia pewnego maksimum,
• faza ujemna, inaczej faza niżowa, oznacza czas, w którym aktywność i zdolności maleją. Wbrew nazwie nie jest to zły okres, a czas na regenerację (to faza regeneracyjna),
• dni krytyczne, inaczej dni zerowe, to dni, w których cykl przechodzi z jednej fazy w drugą. Ponieważ są najbardziej dla człowieka i jego działań niekorzystne, należy zachować czujność i ostrożność.

Założenia teorii biorytmu człowieka opierają się wyłącznie na numerologii i obliczeniach matematycznych, nie mają nic wspólnego z medycyną. Przez większość naukowców jest ona uznawana za paranaukę.

Każdego dnia biorytm, czyli stan emocjonalny, intelektualny i fizyczny człowieka zmienia się. Wpływa na to wiele czynników. W teorii biorytmu jest to uzależnione od daty urodzenia. Podobnie rozpatruje on relacje w związkach (w dużej mierze mają na nią wpływać indywidualne biorytmy osób w nią zaangażowanych).

By dowiedzieć się, jaki jest biorytm partnerski w konkretnym okresie, można go wyliczyć. Wystarczy odwiedzić stronę, która udostępnia kalkulator i podaje wynik, czyli biorytm z opisem.

Ogólna interpretacja biorytmu opiera się na fazie aktywnej, ujemnej i dniach krytycznych. I tak faza dodatnia jest okresem aktywności, faza ujemna - pasywności. Dni krytyczne to okres dla par szczególnie niekorzystny.