Dexapolcort N - skład, działanie, wskazania i przeciwwskazania

Dexapolcort N to preparat złożony zawierający dwie substancje czynne. To deksametazon (lek z grupy kortykosteroidów) i neomycyna (lek przeciwinfekcyjny).

Lek występuje w postaci aerozolu do stosowania miejscowego na skórę. Terapia nim jest wskazana w miejscowym leczeniu skórnych zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na neomycynę, gdy konieczne jest również leczenie przeciwzapalne przeciwświądowe. Wydaje się go za okazaniem recepty lekarskiej.

Jeden gram leku Dexapolcort N zawiera 1,38 g siarczanu neomycyny, 0,28 mg deksametazonu. Neomycyna to antybiotyk o szerokim spektrum działania, należący do grupy aminoglikozydów. Mechanizm jej działania polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych.

Z kolei deksametazon jest lekiem o umiarkowanie silnym działaniu z grupy kortykosteroidów. Wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne i przeciwwysiękowe.

Dexapolcort N ma postać aerozolu. Jest przeznaczony do stosowania miejscowego na skórę. Jak go używać? Chorobowo zmienione miejsca na skórze należy spryskiwać strumieniem aerozolu:

• przez 1–3 sekundy,
• trzymając pojemnik pionowo,
• zachowując odległość około 15–20 cm,
• 2–4 razy na dobę w równych odstępach czasowych.

• Przed użyciem pojemnikiem należy energicznie wstrząsnąć, zaś po zastosowaniu preparatu należy umyć ręce wodą i mydłem.

Leku Dexapolcort N nie można stosować, gdy zdiagnozowano nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub na jakikolwiek antybiotyk z grupy aminoglikozydów. Jego wykorzystywanie w terapii jest także przeciwwskazane w przypadku:

• zakażeń i chorób wirusowych, takich jak ospa wietrzna, opryszczka zwykła, a także gruźlicze lub grzybicze zakażenie skóry,
• trądziku zwykłego i różowatego,
• zapalenia skóry wokół ust (dermatitis perioralis),
• stanów przedrakowych i nowotworowych skóry,
• odczynów po szczepieniach ochronnych.

Należy unikać stosowania preparatu w ciąży, ponieważ nie można wykluczyć ogólnoustrojowego działania kortykosteroidów, nawet jeżeli te są stosowane miejscowo. Stosowanie preparatu jest wówczas dopuszczone jedynie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne. W okresie stosowania preparatu zwykle zaleca się przerwanie karmienia piersią z powodu ryzyka przenikania substancji czynnych do mleka matki.

Stosując Dexapolcort N należy zachować ostrożność, czyli nie wdychać rozpylonego preparatu, a także nie stosować go:

• w pobliżu oczu i na skórę twarzy,
• na dużych obszarach skóry. Z uwagi na działanie ototoksyczne (uszkadzające słuch) i nefrotoksyczne (uszkadzające nerki) neomycyny,
• pod bandażem czy opatrunkiem okluzyjnym, ponieważ wskutek wchłaniania deksametazonu mogą pojawić się skutki uboczne typowe dla kortykosteroidów stosowanych ogólnie. To na przykład zahamowanie naturalnego wytwarzania hormonów sterydowych przez korę nadnerczy, objawy zespołu Cushinga, wydalanie glukozy z moczem, zwiększenie stężenia glukozy we krwi.

Szczególnej ostrożności wymaga stosowanie preparatu u dzieci, ponieważ ze względu na zwiększony stosunek powierzchni ciała do jego masy (w porównaniu do dorosłych) ryzyko ogólnoustrojowych działań kortykosteroidów jest dużo większe. Długotrwałe stosowanie kortykosteroidów może również zaburzać wzrost i rozwój dzieci.

Dexapolcort N, jak każdy lek, może wywołać działania niepożądane. Czasem pojawiają się objawy miejscowe: świąd, nadmierne wysuszenie, pieczenie, podrażnienie, zaczerwienienie, zmiany zanikowe skóry, zapalenie skóry wokół ust, maceracja skóry, zmiany trądzikopodobne, potówki, wysypka, nadmierne owłosienie, odbarwienie skóry, rozstępy, a także wtórne zakażenia, namnażanie opornych bakterii lub drożdżaków, zapalenie mieszków włosowych, reakcje alergiczne.

Długotrwałe stosowanie preparatu lub stosowanie na dużej powierzchni skóry może powodować wystąpienie ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów. Ma to związek z tym, że nawet po podaniu miejscowym neomycyna i deksametazon w niewielkim stopniu przenikają do krążenia. Ryzyko wzrasta zwłaszcza w po długotrwałym stosowaniu lub na dużej lub uszkodzonej powierzchni skóry.

Stosując lek trzeba pamiętać, że deksametazon może wchłaniać się do krwi i działać immunosupresyjnie, a w dłuższej perspektywie może sprzyjać wystąpieniu alergii na neomycynę i powodować nadmierny rozwój opornych na leczenie bakterii oraz grzybów. Ponadto neomycyna wykazywać działanie ototoksyczne (ryzyko uszkodzenia słuchu) i nefrotoksyczne (ryzyko uszkodzenia nerek).