Endoproteza – charakterystyka, wskazania, rodzaje
Endoproteza to metalowy lub ceramiczny element zastępujący zużyte albo nieruchome części kości i stawów. Wyróżniamy kilka rodzajów endoprotezy w zależności od materiału jej wykonania, zasięgu zabiegu i sposobie osadzenia w kości.
1. Endoproteza - charakterystyka
Endoproteza to sztuczny element wszczepiany do organizmu w miejsce zwyrodniałych lub zużytych kości. Zazwyczaj endoprotezy zastępują narządy ruchu, zarówno po wypadkach, jak i przebytych chorobach.
Zabieg wstawiania endoprotezy nazywa się endoprotezoplastyką, która może być całkowita, częściowa, hybrydowa, związana lub niezwiązana i cementowa lub bezcementowa.
Klasyczne endoprotezy ścierają się w miarę użytkowania, jednak ich żywotność mimo wszystko wynosi minimum kilkanaście lat, nie licząc ewentualnych komplikacji i nieprawidłowości.
2. Endoproteza – wskazania
Endoproteza w założeniu ma za zadanie wspomagać utraconą funkcję stawów lub ją zastępować. Najczęstszymi zabiegami jest protezoplastyka stawu biodrowego i kolanowego, gdyż te miejsca są najbardziej narażone na kontuzje i choroby zwyrodnieniowe.
Wskazaniem do zabiegu wstawienia endoprotezy jest przede wszystkim niemożność wykonywania ruchów kończyn lub dotkliwy ból towarzyszący poruszaniu się. Zwyrodnienie stawów jest naturalnym powodem wstawiania endoprotezy, jednak powypadkowa jałowa martwica kości również może zakończyć się operacją.
Niedożywienie chrząstek, nieprawidłowy metabolizm kości, nieprawidłowości związane ze składem płynu stawowego, a nawet nieodpowiedni styl życia, nadwaga, cukrzyca i wysoki cholesterol – to wszystko prędzej czy później może wymagać zamianę kości na endoprotezę.
3. Endoproteza – rodzaje
Endoprotezy dzielimy na kilka grup, w zależności od materiału wykonania, zasięgu zabiegu i sposobie osadzania w tkance kostnej.
Endoprotezy umieszcza się bezpośrednio w kości lub je zacementowuje, stąd pierwsze rozróżnienie. Endoproteza cementowa jest "doklejana" do kości na cement chirurgiczny. Bezcementowa polega natomiast na jej wkręcaniu lub wbijaniu do przygotowanej wcześniej tkanki. Metalowa panewka i trzpień, używane np. w endoprotezoplastyce stawu biodrowego, nie wymagają użycia cementu.
Ponadto, wyróżniamy endoprotezy całkowite i częściowe. Podział ten ma zastosowanie głównie w odniesieniu do sztucznych stawów kolanowych i biodrowych. Całkowita endoprotezoplastyka stawu biodrowego polega na wymianie głowy kości udowej i trzpienia, natomiast połowiczna wymiana to wstawienie tylko jednego elementu metalowego lub ceramicznego.
Endoprotezy bywają również hybrydowe, związane i niezwiązane.
4. Endoproteza – przeciwskazania
Endoprotezoplastyka, czy alloplastyka nie może być stosowana u wszystkich ludzi. Głównymi przeciwskazaniami do wstawienia endoprotezy są choroby układu krążenia, niestabilny poziom cukru we krwi i choroby nerek.
Ponadto na endoprotezę nie mają szans osoby cierpiące na owrzodzenia skóry i nadwagę. Zabieg jest również niewskazany dla osób z demencją, głównie ze względu na możliwość odmowy stosowania się do zaleceń po zabiegu.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.