Heksakosjoiheksekontaheksafobia i inne fobie liczbowe
Heksakosjoiheksekontaheksafobia to lęk przed liczbą 666. Osoby, które zmagają się z tą fobią specyficzną, unikają z nią wszelkiego kontaktu. W grupie zaburzeń, w których strach jest wywoływany przez określone, obiektywnie niebezpieczne sytuacje, wyróżnia się kilka innych fobii liczbowych. Które są najbardziej powszechne? Czym w ogóle jest fobia specyficzna? Jak ją leczyć?
1. Co to jest heksakosjoiheksekontaheksafobia?
Heksakosjoiheksekontaheksafobia to jedna z fobii specyficznych - lęk przed liczbą 666. Ma to związek z mianem „liczby bestii”, co wywodzi się z Apokalipsy św. Jana. Poza chrześcijaństwem heksakosjoiheksekontaheksafobia popularyzowana jest jako motyw w kulturze masowej.
Lęk przed liczbą 666 to nie jedyne zaburzenie nerwicowe związane z liczbami. Istnieją inne charakterystyczne fobie specyficzne, które dotyczą cyfr, liter czy słów. Najpopularniejszymi liczbami, oprócz 666, które wzbudzają niepokój, są: 4, 9, 13, 17 i 39.
2. Jakie są fobie liczbowe?
Triskaidekafobia to lęk przed liczbą 13 oraz wiara w to, że trzynastka przynosi pecha. Pojęcie to w 1910 roku wprowadził amerykański psychiatra Isador Coriat. Ponieważ przekonanie o pechowości trzynastki jest dość powszechne, co jednak rzadko utrudnia codzienne funkcjonowanie, istnieje konieczność odróżnienia przesądu od zaburzenia nerwicowego.
Strach przed liczbą 13 może mieć swe źródło w wierzeniach religijnych oraz mitologiach, choćby nordyckich. Na przykład według biblijnych przekazów podczas Ostatniej Wieczerzy do stołu zasiadło 12 apostołów i Jezus. Trzynastą osobą zaproszoną do stołu był Judasz (apostoł, który wydał Jezusa).
Kolejna fobia liczbowa, tetrafobia, czyli lęk przed cyfrą 4, najbardziej powszechna jest w Japonii, Chinach, Korei, Wietnamie, Malezji oraz Singapurze. Ma to związek z tym, że 4 to homofon słowa „śmierć”. Co ciekawe na Dalekim Wschodzie, na tablicach adresowych na budynkach czy rejestracjach samochodów, w numeracji cyfrę 4 zastępuje się np. numerem 3a.
Z kolei enneafobia to lęk przed cyfrą 9, którą za pechową uznaje się w Japonii. Powodem jest wymowa bliska wyrazowi „tortury” oraz „cierpienie”.
Kolejna fobia przed liczbami to heptadecafobia związana z liczbą 17. W jej niefortunność wierzy się zwłaszcza we Włoszech. Dlaczego? Anagram jej zapisu w systemie rzymskim (XVII) to łacińskie VIXI, które tłumaczy się jako „żyłem” (straciłem życie).
U osób, które zmagają się z triakontenneafobią, złe skojarzenia budzi liczba 39. Zjawisko obserwuje się wśród mieszkańców Afganistanu. Może mieć to związek z tym, że 39 jest tłumaczona jako „martwa krowa”.
Rekomendowane przez naszych ekspertów
3. Czym jest fobia specyficzna?
Fobie dotyczą znacznej części populacji. Nie są one zagrożeniem wyłącznie wtedy, gdy pozwalają normalnie funkcjonować. Problem pojawia się w sytuacji, gdy towarzyszy im paraliżujący strach będący źródłem cierpienia.
Fobia specyficzna cechuje się nieuzasadnionym strachem, który pojawia się w odniesieniu do określonych sytuacji lub obiektów. To dlatego jest związana z silnym dążeniem do ich unikania. Co więcej lęk pojawia się nie tylko w odpowiedzi na bodziec, ale i samo wspomnienie, myśl czy wyobrażenie z nim związane.
Lęk, jaki odczuwa osoba mierząca się z fobią specyficzną wynika z nieracjonalnej lub nadmiernej oceny danego przedmiotu czy sytuacji. Napadowi lęku zwykle towarzyszą takie objawy jak wzmożone napięcie mięśniowe, pocenie się dłoni, zawroty głowy, przyśpieszenie oddechu i akcji serca, nudności czy ból w klatce piersiowej.
4. Jak leczyć fobie?
Jeżeli silny, często paraliżujący i nawracający lęk utrudnia codzienne funkcjonowanie oraz staje się źródłem cierpienia, fobii należy stawić czoło. W takiej sytuacji trzeba udać się do psychologa bądź psychiatry, który dobierze odpowiednie leczenie. Terapia odbywa się dwutorowo. Wiodąca interwencja psychologiczna, niekiedy wskazana jest również farmakoterapia.
Najskuteczniejsza jest terapia psychodynamiczna docierająca do źródeł problemu. Psychoterapia prowadzona w nurcie poznawczo behawioralnym wykorzystuje zwykle technikę desensytyzacji. To stopniowe odwrażliwianie pacjenta na bodziec, który wyzwala lęk. Polega ona na oswajaniu reakcji lękowej poprzez stopniowe konfrontowanie się ze złagodzoną wersją lękotwórczej sytuacji. Niezbędna jest także psychoedukacja.
Choć w przypadku fobii specyficznych leki stosuje się rzadko, wśród preparatów wspierających leczenie tego typu zaburzeń wymienia się między innymi benzodiazepiny.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.