Hipofibrynogenemia - charakterystyka fibrynogenu, objawy i leczenie hipofibrynogenemii
Drobne dolegliwości towarzyszące nam w życiu codziennym, takie jak skaleczenia, siniaki czy krwawienia z nosa, zazwyczaj nie są powodem do niepokoju. Jednak dla osób z hipofibrynogenemią, rzadkim zaburzeniem krwi, mogą być one niezwykle niezbezpieczne. W jaki sposób objawia się to rzadkie schorzenie? Jak wygląda leczenie hipofibrynogenemii?
1. Charakterystyka fibrynogenu
Fibrynogen pełni niezwykle istotną rolę w procesie krzepnięcia krwi (zaangażowany jest w końcową fazę procesu). Wzrost stężenia tego składnika zaobserwować można w przebiegu infekcji oraz chorób nowotworowych. Stężenie fibrynogenu wzrosnąć może również na skutek nadmiernego stresu lub zespołu nerczycowego.
Zbyt niska wartość fibrynogenu obserwuje się w zespole rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC), chorobach wątroby i niedożywieniu.
Prawidłowy poziom fibrynogenu we krwi wynosi 200 - 500 mg/dl, (2 - 5 g/l). Wartości te mogą nieznacznie różnić się w zależności od laboratorium, które dokonuje analizy.
2. Co to jest hipofibrynogenemia?
Hipofibrynogenemia to choroba, która charakteryzuje się niskim poziomem fibrynogenu, niezwykle ważnego białka osoczowego produkowanego w wątrobie.
3. Objawy hipofibrynogenemii
Objawy hipofibrynogenemii mogą się różnić w zależności od stopnia niedoboru białka biorącego udział w końcowej fazie procesu krzepnięcia krwi. Niektóre z możliwych objawów niskiego poziomu fibrynogenu to:
- duża skłonność do powstawania siniaków (krwiaków),
- skłonność do krwawień np. z dziąseł, nosa, jamy ustnej lub z przewodu pokarmowego,
- zwiększone ryzyko krwawień podczas operacji chirurgicznych czy innych inwazyjnych zabiegów,
- zwiększone ryzyko wystąpienia krwotoków wewnętrznych,
- obfite krwawienia menstruacyjne,
- zwiększone ryzyko powikłań związanych z ciążą i porodem (ciężarne z hipofibrynogenemią są bardziej narażone na przedwczesny poród lub krwotoki poporodowe).
4. Leczenie hipofibrynogenemii
Leczenie hipofibrynogenemii zależy od przyczyny i stopnia niedoboru fibrynogenu. W przypadku łagodnej hipofibrynogenemii, gdy nie występują poważne krwawienia, leczenie objawowe często okazuje się wystarczające. Wielu pacjentów musi stosować leki przeciwkrwotoczne.
Pacjenci cierpiący na poważną postać hipofibrynogenemii, zmagający się z ciężkimi i częstymi krwawieniami mogą zostać poddani leczeniu substytucyjnemu. Terapia tego rodzaju opiera się na podawaniu takich preparatów fibrynogenu, które zastępują brakujący czynnik krzepnięcia.
Jeśli niski poziom fibrynogenu związany jest ze schorzeniami wątroby lub niedoborem witaminy K, leczenie przyczynowe choroby może pomóc w zwiększeniu stężenia białka osoczowego produkowanego w wątrobie.
Warto dodać, że osoby z hipofibrynogenemią powinny regularnie poddawać się badaniom krwi, aby monitorować poziom fibrynogenu i zapobiec poważnym krwawieniom.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.
