Klindamycyna - co to jest, wskazania, przeciwwskazania, działania niepożądane
Klindamycyna jest antybiotykiem należącym do grupy linkozamidów. Stosowana jest w leczeniu zakażeń bakteryjnych, wywołanych np. bakteriami beztlenowymi oraz bakteriami Gram-dodatnimi. Działanie tego antybiotyku polega na na blokowaniu syntezy białek bakteryjnych. Co jeszcze warto wiedzieć na temat klindamacyny?
1. Co to jest klindamycyna?
Klindamycyna jest organicznym związkiem chemicznym, a także półsyntetycznym antybiotykiem należącym do grupy linkozamidów. Jej mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy materiału genetycznego bakterii. Klindamycyna to antybiotyk przepisywany na receptę, stosowany w przypadku zakażeń bakteryjnych. Działa na bakterie beztlenowe oraz bakterie Gram-dodatnie.
Klindamycyna działa w przypadku następujących drobnoustrojów: chlamydii, gronkowców Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes z grupy A, Streptococcus viridans, Bacteroides spp., Fusobacterium spp., Actinomycetes spp., Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp., Propionibacterium, Mycoplasmahominis. Działa również przeciwpierwotniakowo, dlatego stosuje się ją w przypadku Pneumocystis czy Toxoplasmy.
Klindamycyna jest antybiotykiem wydawanym na receptę. Możemy dostać ją w postaci tabletek powlekanych, kapsułek, granulatu, roztworu do wstrzykiwań i infuzji, kremów, kremów dopochwowych.
2. Wskazania do stosowania klindamycyny
Wskazaniem do stosowania klindamycyny są zakażenia wywołane bakteriami beztlenowymi oraz bakteriami Gram-dodatnimi. Antybiotyk ten stosuje się w leczeniu następujących chorób i dolegliwości:
- bakteryjnego zapalenia pochwy,
- bakteryjnego zakażenia jamy ustnej lub zębów,
- bakteryjnego zapalenia oskrzeli,
- bakteryjnego zapalenia płuc,
- rzęstistkowicy,
- bakteryjnego zakażenia kości i stawów
- zapalenia szpiku,
- bakteryjnego zakażenia skóry lub tkanek miękkich,
- zakażenia w obrębie jamy brzusznej,
- zapalenia zatok,
- posocznicy.
To musisz wiedzieć
3. Przeciwwskazania i środki ostrożności
Stosowanie klindamycyny nie jest wskazane w przypadku kobiet ciężarnych oraz matek karmiących (można ją przyjmować jedynie w wyjątkowych przypadkach, za zgodą lekarza).
Antybiotyku nie powinny zażywać również osoby uczulone na klindamycynę, wykazujące wrażliwość na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Szczególną ostrożność powinni zachować także pacjenci borykający się z zaburzeniami przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (Myasthenią gravis, chorobą Parkinsona), osoby z zaburzeniami czynności wątroby, zaburzeniami przewodu pokarmowego.
Należy niezwłocznie poinformować lekarza o przyjmowaniu innych leków, np. tabletek antykoncepcyjnych, erytromycyny, antybiotyków z grupy makrolidów, eteru, tubokuraryny, halogenki pankuronium. Większości z tych środków nie należy łączyć z klindamycyną, z powodu antagonistycznego działania zaobserwowanego in vitro.
4. Klindamycyna - działania niepożądane
Klindamycyna prócz swojego działania leczniczego może wywoływać tzw. działania niepożądane. Wśród najpopularniejszych skutków ubocznych klindamycyny wyróżnia się:
- wymioty,
- nudności,
- biegunkę,
- reakcję alergiczną (wysypkę),
- świąd skóry,
- owrzodzenie przełyku,
- zapalenie błony śluzowej jamy ustnej,
- zespół Stevensa-Johnsona,
- rzekomo błoniaste zapalenie jelit,
- zapalenie wątroby.
Pacjenci, którzy przez dłuższy czas przyjmują klindamycynę, powinni poddać się okresowej kontroli czynności nerek i wątroby. Powinni wykonać również badanie krwi, ponieważ długotrwałe stosowanie antybiotyku może skutkować zakażeniem, a także nadmiernym rozwojem drożdżaków (w szczególności w obrębie błon śluzowych).
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.
