Krioglobuliny - rola, wskazania do badania, interpretacja wyników. Przyczyny krioglobulinemii
Krioglobuliny to nieprawidłowe przeciwciała, których oznaczenie jest przydatne w diagnostyce wielu chorób autoimmunilogicznych, stanów zapalnych i schorzeń limfoproliferacyjnych. Mogą występować także u osób zdrowych, ale w niewielkiej ilości. Podwyższone stężenie krioglobulin we krwi może oznaczać, że w organizmie toczy się jakiś stan zapalny i wskazywać na wiele różnych chorób, dlatego konieczna jest wówczas pogłębiona diagnostyka.
1. Czym są i jak działają krioglobuliny?
Krioglobuliny to rodzaje przeciwciał, które wytrącają się z krwi w postaci osadu. Temperatura ich wytrącania zależna jest od stężenia w surowicy. Tak wytrącone przeciwciała działają niekorzystnie na organizm, odkładajc się w ścianach naczyń krwionośnych. W efekcie mogą wywoływać stan zapalny lub formować niebezpieczne dla zdrowia i życia zakrzepy.
Jeśli poziom przeciwciał jest zbyt wysoki, wówczas mówi się o krioglobulinemii. Najczęściej wiąże się to z chorobami autoimmunologicznymi.
1.1. Objawy podwyższonego poziomu krioglobulin
Jeśli we krwi jest zbyt dużo przeciwciał krioglobulinowych, najczęściej objawia się to przewlekłym zmęczeniem i znacznym osłabieniem. Dodatkowo mogą pojawiać się bóle kości i plamy na skórze - przede wszystkim na udach (jest to tzw. skaza krwotoczna).
Krioglobulinemia może objawiać się dodatkowo polineuropatią, w obrębie której wyróżnić można drętwienie kończyn, parestezje i zaburzenia czucia.
W skrajnych przypadkach może dojśc także do uszkodzenia nerek i wątroby.
2. Krioglobuliny a choroby
Obecność krioglobulin w organizmie może towarzyszyć wielu chorobom i schorzeniom. Najczęściej stwierdza się bakteryjne zapalenie wsierdzia oraz marskość wątroby. Krioglobulinemia może wskazywać także na:
- autoimmunologiczne zapalenie wątroby,
- reumatoidalne zapalenie stawów,
- zakażenia wirusami HBV, HCV, EBV, CMV,
- szpiczak mnogi,
- chłoniaki,
- przewlekłą białaczkę limfocytową,
- toczeń rumieniowaty,
- zespół Sjoergena,
- układowe zapalenie naczyń,
- guzkowate zapalenie tętnic.
Istnieje także tzw. krioglobulinemia samoistna, czyli idiopatyczna - nie ma ona żadnej przyczyny i nie wynika z przebiegu innych chorób.
3. Wskazania do zbadania poziomu krioglobulin
Ponieważ oznaczanie krioglobulin nie należy do zakresu badań podstawowych, a objawy mogą być dość niespecyfczne, podstawą do jego zlecenia jest szczegółowy wywiad lekarski. Najczęściej lekarz kieruje pacjenta na to badanie w przypadku zaobserwowania klasycznych objawó krioglobulinemii - osłabienia, wysypki skórnej oraz bólu kości.
3.1. Jak przygotować się do badania
Na badanie należy przyjść na czczo, najlepiej rano. Pacjent ostatni posiłek przed wizytą w gabinecie powinien zjeść minimum 8 godzin przed godziną badania.
Krew do badań pobiera się z krwi żylnej przy zachowaniu odpowiedniej temperatury probówki. Musi mieć ona mniej więcej 37 stopni. Krew pobraną do tak przygotowanej probówki następnie należy odwirować, a następnie podzilić na 2 części. Pierwszą należy utrzymywać w temp. 37 stopni, drugą włożyć do lodówki, w której temperatura nie przekracza 4 stopni.
3.2. Interpretacja wyników i dalsza diagnostyka
Jeśli wynik badania wyjdzie pozytywny, wówczas należy kontynuować diagnostykę w poszukiwaniu przyczyn krioglobulinemii. Warto przeprowadzić jeszcze bardziej szczegółowy wywiad i wykonać dokładniejszą analizę samych przeciwciał w celu określenia ich typu.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.
