Limfocyty atypowe - czym są i o czym świadczą w organizmie?

Limfocyty atypowe, zwane także nietypowymi, to takie komórki układu odpornościowego, które zostały zmienione chorobowo lub nie wykształciły się we właściwy sposób. Ich obecność zawsze świadczy o toczącej się infekcji, stanach zapalnych lub przewlekłej chorobie.

Limfocyty atypowe są niezłośliwymi zmianami, powstaje na skutek wielu bodźców stresowych dla organizmu - najczęściej jest to atak ze strony chorobotwórczych drobnoustrojów.

Pomimo ustalenia normy dla procentowego stężenia limfocytów nietypowych, zdrowy człowiek nie powinien ich mieć.

Limfocyty są jednym z rodzajów białych krwinek (leukocytów). Mogą powstawać w szpiku kostnym, gracisy, węzłach chłonnych, śledzionie i grudkach chłonnych błon śluzowych. Pełnią istotne funkcje w ludzkim organizmie - przede wszystkim rozpoznają antygeny, a następnie je likwidują. Zatem wszelkie nieprawidłowości w ich budowie mogą być niebezpieczne dla naszego zdrowia i znacznie osłabić układ odpornościowy.

Ogólnie przyjmuje się, że norma procentowa dla limfocytów nietypowych mieści się w przedziale od zera do 2%. W praktyce jednak w ogóle nie powinno ich być we krwi. Badaniem, które pozwala wykryć ich obecność jest morfologia z rozmazem. W raporcie laboratoryjnym mogą one mieć nazwę limfocytów atypowych, nietypowych lub reaktywnych.

Morfologię z rozmazem zleca się na życzenie pacjenta lub jeśli istnieją ku temu przesłanki. W przypadku okresowych badań kontrolnych lekarze zwykle wypisują skierowanie na samą morfologię (tzw. podstawową). Dlatego należy poinformować specjalistę o wszystkich objawach.

Zwykle obecność większej ilości limfocytów atypowych może świadczyć o toczącej się w organizmie infekcji. Najczęściej wskazują na mononukleozę zakaźną, ale mogą też wskazywać na choroby obejmujące np. szpik kostny.

Zdrowy człowiek w ogóle nie powinien mieć komórek atypowych w swoim organizmie. Jeśli jest ich niewiele, prawdopodobnie niedawno przeszliśmy infekcję (np. grypę), której antygeny uszkodziły istniejące limfocyty, doprowadzając do ich atypii. Taki stan zazwyczaj ustępuje samoistnie, niemniej jednak warto wspierać swoją odporność w czasie walki z infekcją i chwilę po ustąpieniu objawów.

Najczęściej limfocyty atypowe pojawiają się w przebiegu takich chorób, jak:

• mononukleoza
• odra
• świnka
• różyczka
• zapalenie wątroby typu A i B
• zakażenia wirusem HIV
• zakażenia bakterią Mycoplasma pneumonie

Mononukleoza zakaźna jest jednym z najczęstszych przyczyn obecności atypowych limfocytów we krwi. Występuje głównie u dzieci i nastolatków. Stosunkowo łatwo pomylić jej objawy z grypą, ale jej przebieg często jest cięższy. Choć nazywana jest chorobą pocałunków, może przenieść się z człowieka na człowieka na wiele różnych sposobów. Najczęściej jednak jest to ustny kontakt z drobnoustrojem - dzieci często wkładają sobie do ust zabawki czy palce, na których mogą znajdować się bakterie i wirusy.

Mononukleoza daje szereg objawów grypopodobnych, m.in. gorączkę, osłabienie, ból mięśni, powiększone migdałki i węzły chłonne, a dodatkowo wywołuje katar. Ponadto objawy mogą pojawić się nawet 2 miesiące po zakażeniu, dlatego warto konsultować wszystkie niepokojące objawy z lekarzem.

Tzw. choroby wieku dziecięcego, a więc świnka, odra i różyczka również są wywołane przez wirusy i mogą zwiększać procet limfocytów atypowych we krwi. Ich objawy są różne, w zależności od rodzaju choroby.