Locoid - skład, działanie, wskazania, przeciwwskazania, skutki uboczne
Locoid to lek przeciwzapalny i przeciwobrzękowy występujący w postaci roztworu, kremu lub emulsji. Substancją czynną preparatu jest 7-maślan hydrokortyzonu, który należy do grupy kortykosteroidów. Jakie właściwości ma Locoid?
1. Co to jest Locoid?
Locoid to lek w postaci kremu, roztworu lub emulsji o właściwościach przeciwzapalnych i przeciwobrzękowych. Jest stosowany do leczenia stanów zapalnych skóry spowodowanych alergią. Substancją czynną leku Locoid jest 7-maślan hydrokortyzonu, który zmniejsza stan zapalny i obkurcza naczynia krwionośne.
Wykazuje umiarkowanie silne działanie miejscowe, łagodzi objawy zapalenia skóry i świąd. Wchłania się przez skórę, po zastosowaniu opatrunku okluzyjnego jego przenikanie do organizmu jest większe.
Maślan hydrokortyzonu wiąże się z białkami osocza i ulega przekształceniu do hydrokortyzonu we krwi i w wątrobie.
2. Skład leku Locoid
Substancją czynną Locoid jest 17-maślan hydrokortyzonu, pozostałe składniki to:
- alkohol cetostearylowy,
- makrogolu 25 eter cetostearylowy,
- parafina ciekła,
- wazelina biała,
- propylu parahydroksybenzoesan,
- butylu parahydroksybenzoesan,
- kwas cytrynowy bezwodny,
- sodu cytynian bezwodny,
- woda oczyszczona.
3. Działanie leku Locoid
Lek wykazuje właściwości przeciwzapalne i przeciwobrzękowe. Locoid stosowany jest do leczenia stanów zapalnych skóry wywołanych przez alergie (zmian suchych lub sączących się).
Locoid leczy także zapalenia skóry, gdy zastosowanie słabiej działającymi kortykosteroidów nie przyniosło oczekiwanych rezultatów, konieczna jest kontynuacja terapii lub leczenie podtrzymujące.
4. Przeciwwskazania do stosowania leku Locoid
Locoid nie jest przeznaczony do leczenia zmian skórnych spowodowanych zakażeniem bakteryjnym, wirusowym czy pasożytniczym. Nie nadaje się również do terapii owrzodzeń, ran i zmian trądzikowych.
Locoid nie powinien być też stosowany w czasie ciąży i karmienia piersią. Jeżeli wdrożenie preparatu jest konieczne, leczenie powinno trwać jak najkrócej i obejmować możliwe najmniejszy fragment skóry.
5. Dawkowanie preparatu Locoid
Stosowanie leku Locoid jest intuicyjne, należy nanosić niewielką ilość kremu, roztworu lub emulsji na zmienioną chorobowo skórę. Długość leczenia i częstotliwość stosowania produktu powinien ustalić lekarz.
Należy pamiętać, że Locoid nie powinien mieć kontaktu z błonami śluzowymi, oczami, skórą w okolicach narządów płciowych i twarzą.
6. Skutki uboczne po zastosowaniu leku Locoid
Locoid jak każdy lek może spowodować wystąpienie działań niepożądanych, ale nie wystąpią one u każdego pacjenta. Możliwe skutki uboczne to:
- odbarwienie skóry,
- zanik skóry,
- rozszerzenie drobnych naczyń krwionośnych,
- plamica,
- rozstępy,
- trądzik krostkowy,
- zapalenie skóry wokół ust,
- zapalenie skóry i wyprysk,
- tzw. "efekt z odbicia", który może wywołać uzależnienie od miejscowego stosowania kortykosteroidów,
- zahamowanie czynności kory nadnerczy,
- nieostre widzenie.
Substancje pomocnicze mogą doprowadzić do pojawienia się reakcji alergicznej lub kontaktowego zapalenia skóry. Ogólnoustrojowe dolegliwości po miejscowym stosowaniu kortykosteroidów są rozpoznawane rzadko, ale mogą być ciężkie. Zahamowanie czynności kory nadnerczy jest bardziej prawdopodobne w przypadku długotrwałego stosowania leku.
Ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych zwiększa stosowania opatrunków okluzyjnych, nakładania produktu na duże powierzchnie skóry i długotrwałej terapii.
Rekomendowane przez naszych ekspertów
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.