Loratadyna - skład, działanie, dawkowanie, skutki uboczne
Loratadyna to przeciwhistaminowy lek II generacji, wybiórczy antagonista obwodowych receptorów H1. Łagodzi objawy alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa oraz przewlekłej pokrzywki idiopatycznej. Cechuje ją skuteczność i długotrwałe działanie. Jest dostępna pod wieloma nazwami handlowymi, także bez recepty. Co warto o niej wiedzieć?
1. Skład i właściwości leku loratadyna
Loratadyna (loratadine) to związek chemiczny, długo działający niesedatywny lek przeciwhistaminowy II generacji, wybiórczy antagonista obwodowych receptorów H1.
Substancja blokując obwodowe receptory histaminowe typu 1 hamuje działanie histaminy, substancji wywołującej objawy alergiczne.
To dlatego jest stosowana w przypadku alergicznego, sezonowego i całorocznego zapalenia błony śluzowej nosa oraz przewlekłej pokrzywki idiopatycznej. Loratadyna została wprowadzona na rynek farmaceutyczny przez koncern Schering-Plough Europe w 1993 roku, pod nazwą handlową Claritine.
2. Jak działa loratadyna?
Loratadyna stabilizuje receptory w formie nieaktywnej, przez co działa jako odwrotny agonista. Oznacza to, że ograniczając uwalnianie histaminy:
- zmniejsza przepuszczalność naczyń,
- zmniejsza wydzielanie śluzu przez gruczoły błony śluzowej,
- zwęża naczynia, co powoduje zmniejszenie ilości wydzieliny nosowej oraz łagodzenie rumienia i obrzęku,
- sprzyja rozszerzaniu oskrzeli,
- redukuje kichanie,
- redukuje swędzenie błony śluzowej nosa i skóry.
Ponieważ loratadyna właściwie nie przenika do ośrodkowego układu nerwowego, jej zażywaniu zwykle nie towarzyszą niepożądane symptomy w postaci senności czy obniżenia zdolności psychomotorycznych.
Substancja po podaniu ustnym dość szybko przenika do przewodu pokarmowego, a lek jest rozkładany w wątrobie do czynnych metabolitów.
3. Kiedy stosować loratadynę?
Loratadyna jest stosowana w leczeniu:
- alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa (również z objawami ze strony spojówek),
- pokrzywki idiopatycznej,
- w objawowym leczeniu alergicznego nieżytu nosa związanego z przekrwieniem błony śluzowej nosa - w skojarzeniu z pseudoefedryną.
Zobacz także:
4. Przeciwwskazania do stosowania loratadyny
Nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go zażywać. Loratadyna nie może być przyjmowana przez:
- osoby mające uczulenie lub nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu,
- kobiety w ciąży,
- kobiety karmiące (loratadyna i jej czynny metabolit – desloratadyna - wydzielane są do mleka matki),
- dzieci do 2 roku życia.
5. Loratydyna: środki ostrożności
Stosując preparaty z loratadyną trzeba pamiętać o środkach ostrożności. Na co uważać? Należy przerwać stosowanie leku na około 48 godzin przed wykonaniem alergicznych testów skórnych, ponieważ substancja czynna może powodować wyniki fałszywie ujemne.
Przed zastosowaniem leku należy sprawdzić datę ważności podaną na opakowaniu (etykiecie). Nie należy używać go po terminie ważności. Lek należy przechowywać w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. Przed zażyciem loratadyny trzeba poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, także tych, które są wydawane bez recepty
6. Jak dawkować loratadynę?
Dzieci powyżej 12 roku życia oraz osoby dorosłe zwykle zażywają 10 mg loratadyny raz na dobę. Dawka dla dzieci od 2 do 12 roku życia o masie ciała większej niż 30 kg wynosi 10 mg raz na dobę, a dla dzieci od 2 do 12 roku życia o masie mniejszej niż 30 kg - 5 mg raz na dobę.
Działanie loratadyny obserwuje się już po około 30 minutach od podania i utrzymuje się przez 24 godziny. Maksymalną siłę działania osiąga od 4 do 6 godzin po zażyciu. Specyfik można zażywać na czczo, warto jednak pamiętać, że brany razem z posiłkiem lepiej się wchłania.
7. Loratadyna: dostępne preparaty
Loratadyna dostępna jest zarówno w postaci tabletek, miękkich kapsułek, syropu czy zawiesiny doustnej. Można ją kupić tak na receptę, na przykład opakowanie 30-tabletkowe, jak i bez niej. To na przykład opakowania 7-tabletkowe.
Na rynku dostępne są takie preparaty zawierające loratadynę jak:
- Alerfan,
- Aleric,
- Claritine,
- Loratadyna Pylox,
- Flonidan,
- Loratan,
- Loratadyna Galena,
- Loratine,
- Nalergine,
- Rotadin.
W postaci złożonej (z pseudoefedryną) loratadyna jest dostępna bez recepty jako Claritine Active.
8. Skutki uboczne po zastosowaniu loratadyny
Loratadyna, jak każdy lek, może wywoływać działania niepożądane. Najczęściej pojawia się senność, ból głowy, zwiększenie apetytu oraz bezsenność. Na szczęście większość jej działań niepożądanych ma charakter łagodny i przemijający.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.