Medikinet – działanie, wskazania, dawkowanie i skutki uboczne
Medikinet to lek zawierający chlorowodorek metylofenidatu. Wskazaniem do jego stosowania jest leczenie nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi u dzieci i młodzieży. Jak działa? Wspiera skupienie uwagi, poprawia koncentrację oraz ogranicza zachowania impulsywne. Czy wywołuje skutki uboczne?
1. Co to jest Medikinet?
Medikinet to środek stymulujący ośrodkowy układ nerwowy (OUN). Ma działanie sympatykomimetyczne, pobudza czynność układu współczulnego. Jego substancją czynną jest metylofenidat. Lek wydaje się ze wskazań lekarza, po okazaniu recepty. Wykorzystuje się go w psychiatrii, także dziecięcej.
Na czym polega mechanizm działania metylofenidatu? Przypuszcza się, że opiera się na stymulacji korowej oraz pobudzaniu aktywującego tworu siatkowatego.
Chlorowodorek metylofenidatu prawdopodobnie hamuje zwrotny wychwyt noradrenaliny i dopaminy przez neurony presynaptyczne oraz zwiększa uwalnianie tych monoamin do przestrzeni pozaneuronalnej. Wprowadzono go na rynek farmaceutyczny po raz pierwszy do obrotu w 1954 r.
Medikinet – leki i zamienniki
Lek jest dostępny na receptę jako tabletki Medikinet 5 mg, Medikinet 10 mg i Medikinet 20 mg. Dostępne są opakowania zawierające 20 tabletek, 30 tabletek, 50 tabletek i 100 tabletek.
Każda tabletka, oprócz substancji czynnej, to jest chlorowodorek metylofenidatu, zawiera także substancje pomocnicze, takie jak celuloza mikrokrystaliczna, skrobia żelowana (kukurydziana), wodorofosforan wapnia dwuwodny, laktoza jednowodna i stearynian magnezu.
Inne preparaty na rynku polskim zawierające metylofenidat to twarde kapsułki o zmodyfikowanym uwalnianiu Medikinet CR 5 mg, Medikinet CR 10 mg, Medikinet CR 20 mg, Medikinet CR 30 mg i Medikinet CR 40 mg oraz tabletki o przedłużonym uwalnianiu Concerta.
2. Wskazania do stosowania leku Medikinet
Medikinet jest stosowany w leczeniu ADHD u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat po wcześniejszych próbach leczenia bez użycia leków. Farmakoterapia jest traktowana jako część programu leczenia obejmująca również psychoterapię, leczenie edukacyjne oraz socjoterapię.
Medikinet poprawia obniżoną aktywność niektórych obszarów mózgu. To sprawia, że wydłuża czas skupienia uwagi, poprawia koncentrację i ogranicza zachowania impulsywne.
3. Stosowanie i dawkowanie leku Medikinet
Tabletki Medikinet są przeznaczone do stosowania doustnego. Zażywa się je podczas posiłku, tabletkę można podzielić na pół. Ważne, aby ostatnia dawka leku została przyjęta co najmniej 4 godziny przed snem.
Jeśli chodzi o długość terapii i dawkowanie, ustala je lekarz, uwzględniając, że maksymalna dawka dobowa to 60 mg, a leczenie rozpoczyna się od dawki 5 mg, stosowanej 1 lub 2 razy na dobę. Nie ma potrzeby stosowania leku przewlekle.
4. Przeciwwskazania i skutki uboczne
Leku nie mogą stosować wszyscy, nawet jeśli istnieją wskazania. Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu. Inne przeciwwskazania to:
- nadczynność tarczycy,
- tyreotoksykoza,
- zaburzenia sercowo-naczyniowe,
- zaburzenia naczyń mózgowych,
- tętniak mózgu,
- anomalie naczyniowe,
- jaskra,
- guz chromochłonny nadnerczy,
- występowanie obecnie lub w przeszłości ciężkiej depresji,
- anoreksji,
- skłonności samobójczych, objawów psychotycznych, ciężkich zaburzeń nastroju, manii, schizofrenii, zaburzeń psychopatycznych i/lub osobowości z pogranicza, występowanie obecnie lub w przeszłości ciężkiej lub epizodycznej choroby afektywnej dwubiegunowej (nieleczonej skutecznie),
- stosowanie niewybiórczych i nieodwracalnych inhibitorów MAO równolegle lub w ciągu ostatnich 14 dni.
Jeśli chodzi o ciążę i karmienie piersią, stosowanie leku Medikinet w tych okresach jest przeciwwskazane. Metylofenidat może powodować zwiększenie ryzyka wad wrodzonych, a i przenika do mleka matki.
Ze stosowaniem leku Medikinet wiąże się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Najczęściej obserwuje się takie skutki uboczne jak bóle głowy, nerwowość i bezsenność.
Rzadziej pojawiają się bóle stawów, suchość w ustach, gorączka, senność, wrażenie ociężałości, utrata lub spadek łaknienia, ból zębów oraz nadmierne zgrzytanie zębami (bruksizm), także świąd, wysypka lub wypukłe, czerwone i swędzące wypryski (pokrzywka), kaszel, ból gardła lub nosa oraz podrażnienie gardła, wysokie ciśnienie tętnicze krwi, przyspieszone bicie serca (częstoskurcz), ruchy mimowolne, nadmierne wypadanie lub przerzedzanie się włosów, napady paniki, agresja, pobudzenie, lęk, depresja, rozdrażnienie i zachowanie odbiegające od normy, ból brzucha, biegunka, nudności, niestrawność, pragnienie, wymioty i dyskomfort w obrębie brzucha.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.