Nomofobia - charakterystyka, objawy, rozpoznanie, leczenie
Czujesz strach, gdy pomyślisz o braku możliwości skorzystania z telefonu w każdej chwili? Nie wyjdziesz z mieszkania bez komórki i zabierasz ją ze sobą do innego pokoju lub toalety? Twierdzące odpowiedzi na powyższe pytania mogą sugerować, że cierpisz na nomofobię, czyli zaburzenie związane z nagłym rozwojem technologii. Co warto wiedzieć o nomofobii?
1. Czym jest nomofobia?
Nomofobia to zaburzenie nerwicowe, charakterystyczne dla XXI wieku. Rozpoznaje się je u osób, które regularnie korzystają z telefonu komórkowego i boją się jego utraty.
W 2008 roku w Wielkiej Brytanii przeprowadzono badanie, które ujawniło, że 53% badanych czuje niepokój, gdy nie ma przy sobie telefonu, brakuje zasięgu lub poziom naładowania jest niski. Wtedy po raz pierwszy użyto określenia nomofobia.
W 2011 roku utworzono kampanię "Uwaga! Fonoholizm" w ramach której wykonano ankietę wśród nastolatków. 36% osób przyznało, że nie wyobraża sobie dnia bez komórki, a co trzeci pytany wróciłby do domu, gdyby zapomniał wziąć telefonu.
Warto jednak zaznaczyć, że częste użytkowanie telefonu nie oznacza nomofobii, to zaburzenie charakteryzuje silny lęk przed stratą komórki, do tego stopnia że utrudnia normalne funkcjonowanie.
2. Objawy nomofobii
- zawroty głowy,
- duszności,
- dreszcze,
- ból w klatce piersiowej,
- przyspieszone bicie serca,
- nudności,
- nadpotliwość.
Wymienione wyżej dolegliwości pojawiają się na samą myśl o utracie dostępu do telefonu. Osoba z zaburzeniem miałaby ogromny problem z funkcjonowaniem bez telefonu, dostępu do internetu czy sieci komórkowej. Zwykle pacjenci są świadomi, że lęki są całkowicie nieuzasadnione, ale nie potrafią ich opanować.
Zobacz także:
3. Jak rozpoznać nofomobię?
- natarczywe myśli o telefonie,
- konieczna bliska obecność telefonu,
- obsesja bycia w ciągłym kontakcie,
- pełna dyspozycyjność przez całą dobę,
- brak możliwości zostawienia telefonu w innym pokoju,
- brak możliwości wyłączenia telefonu,
- brak możliwości wyciszenia powiadomień,
- sprawdzanie skrzynki odbiorczej co kilka minut,
- strach przed utratą telefonu,
- częste kontrolowanie poziomu naładowania telefonu,
- stałe trzymanie telefonu w ręce (poza domem, w restauracji, na zajęciach),
- odkładanie telefonu w niewielkiej odległości, koniecznie w zakresie wzroku.
4. Leczenie nomofobii
Pierwszym krokiem powinna być wizyta u psychologa lub psychoterapeuty. Dobrze sprawdzają się grupy wsparcia, które łączą osoby z tym samym zaburzeniem. Jest jednak grupa pacjentów, która nie lubi dzielić się emocjami z innymi ludźmi, wówczas proponowana jest terapia poznawczo-behawioralna.
Zwykle głównym zadaniem jest tzw. cyfrowy detoks, czyli ograniczony dostęp do telefonu i zastąpienie czasu innymi zajęciami, na przykład sportem, medytacją, czytaniem czy gotowaniem.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.
