Trwa ładowanie...
Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Tomasz Makos

Operacja zaćmy - wskazania, zalecenia, przyczyny i objawy zaćmy, soczewki wewnątrzgałkowe

Avatar placeholder
14.07.2021 17:11
Operacja zaćmy - wskazania, zalecenia, przyczyny i objawy zaćmy, soczewki wewnątrzgałkowe
Operacja zaćmy - wskazania, zalecenia, przyczyny i objawy zaćmy, soczewki wewnątrzgałkowe

Operacja zaćmy zalecana jest osobom, które utraciły wzrok i mają objawy choroby. Zaćma to choroba, której istotą jest zmętnienie naturalnie przezroczystej soczewki. która skupia światło na siatkówce i zmiany na niej zaburzają proces widzenia. Zaćma rozwija się stopniowo wraz z wiekiem, ale może pojawić się także nagle. Najczęściej rozwija się w obu oczach, ale nie jest to regułą. Choroba obecna jest u 60% osób po 60. roku życia. Niekiedy potrzebna jest operacja zaćmy.

spis treści

1. Operacja zaćmy - przyczyny i objawy schorzenia

Nie jest znana przyczyna pojawienia się katarakty, jednak najczęstszym jej powodem jest zmiana w strukturze białka w soczewce, co powoduje jej zamglenie. Rzadko kiedy zaćma jest wrodzona. Rozwija się nagle w wyniku:

Zobacz film: "Polacy żyją aż 7 lat krócej niż Szwedzi"

Rozwój katarakty jest często przyrównywany do patrzenia przez brudną szybę. Zaćma może powodować:

  • zamazane widzenie;
  • problemy z odbiciem światła;
  • nieostre widzenie barw;
  • pogłębienie krótkowzroczności;
  • czasem podwójne widzenie.

Początkowo może pomóc zmiana okularów na mocniejsze, jednak wraz z rozwojem zaćmy to nie wystarcza. Okulista wykrywa zaćmę, gdy dostrzega zmętnienie soczewki w czasie badania oka. Wykonując różne testy, lekarz może określić poziom zaawansowania choroby, badając:

  • ostrość widzenia;
  • wrażliwość na światło;
  • widzenie barw;
  • poszczególne elementy oka.

Okulista wyklucza ponadto, czy problemy z widzeniem nie są powodowane przez inne choroby. Wiele osób nie zauważa, że ma problemy ze wzrokiem, dopóki choroba nie osiągnie zaawansowanego stanu. Rozwój choroby jest nieunikniony. Czasami jednak nie rozwija się do tego stopnia, aby powodować problemy z widzeniem i nie wymaga leczenia. Dlatego też podjęcie decyzji o operacji oczu jest kwestią indywidualną.

Okulista może zwrócić uwagę, że dana osoba ma początki zaćmy, mimo że nie odczuwa żadnych dolegliwości. Lekarz może określić przybliżony czas, w którym pojawią się symptomy choroby. Zamglenie soczewki raczej nie zdarza się przed 40. rokiem życia, jednakże zdecydowana większość ludzi nie będzie odczuwać żadnych symptomów choroby przez wiele lat, dopóki nie pojawią się zaburzenia widzenia. Zaćma może byż kontrolowana i obserwowana bez leczenia przez wiele lat.

Operacja zaćmy
Operacja zaćmy

Chirurg w prawej dłoni trzyma urządzenie rozdrabniające soczewkę przy użyciu ultradźwięków.

zobacz galerię

2. Operacja zaćmy - wskazania i przebieg zabiegu

Operację zaćmy zaleca się osobom, które utraciły wzrok i mają objawy choroby. Jeśli pacjent ma inne schorzenia, które zaburzają wzrok, okulista może odradzać zabieg. Czasami w wyniku urazu lub innych operacji oka katarakta powoduje trudności z dostrzeżeniem siatkówki. Pomimo tego operacja może być zalecona, by prowadzić dalsze leczenie. Operacja na zaćmę trwa zwykle nie więcej niż 30 minut, podczas jej wykonywania podaje się środki uspokajające, które nie mają negatywnego wpływu na serce czy płuca.

Są trzy podstawowe techniki operacji zaćmy.

  • Fakoemulsyfikacja – to najpopularniejszametoda usuwania zaćmy. W okolicy rogówki wykonywane są małe nacięcia za pomocą mikroskopu operacyjnego. Do oka wprowadza się sondę USG, która wykorzystuje drgania ultradźwiękowe w celu rozpuszczenia zamglenia. Gdy zaćma jest usunięta, wstawia się sztuczną soczewkę.
  • Zewnątrztorebkowa operacja zaćmy – tę metodę stosuje się najczęściej w zaawansowanych przypadkach zaćmy. Wykonywane jest większe nacięcie, by zmiana mogła być usunięta w jednym kawałku. Wstawiana jest następnie sztuczna soczewka. Zabieg wymaga założenia wielu szwów, by zamknąć największą ranę, a proces zdrowienia trwa długo. Zabieg wymaga środków znieczulających.
  • Wewnątrztorebkowa operacja zaćmy – nacięcie jest tutaj znacznie większe niż w poprzedniej metodzie, usuwa się całą soczewkę i elementy ją otaczające. Soczewka musi być umieszczona w innym miejscu, naprzeciwko tęczówki. W trakcie operacji usuwania zaćmy w miejsce naturalnej soczewki umieszcza się sztuczną. Soczewki te zazwyczaj są wstawiane na stałe, nie wymagają konserwacji lub obsługi i nie są odczuwane przez pacjenta, nie zauważają ich też inne osoby. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, a u dzieci i osób umysłowo chorych bądź niewspółpracujących w znieczuleniu ogólnym. W trakcie operacji w pomieszczeniu znajduje się wiele osób z personelu medycznego. Jeśli operacja nie powoduje silnego bólu, stosuje się niewielkie ilości leków uśmierzających ból. Zabieg trwa średnio 20 minut. Po operacji usunięcia zaćmy pacjent przenoszony jest do pokoju.

3. Operacja zaćmy - rodzaje soczewek wewnątrzgałkowych

Istnieje wiele rodzajów wewnątrzgałkowych soczewek dostępnych do implantacji, w tym:

  • soczewki stałoogniskowe – są obecnie najpopularniejsze; mają taką samą siłę na całej powierzchni i zapewniają wysokiej jakości widzenie; nie leczą astygmatyzmu i wymagają noszenia okularów do patrzenia z bliska;
  • toryczne soczewki wewnątrzgałkowe – w określonym miejscu mają zwiększoną moc, mogą korygować astygmatyzm i widzenie z daleka; wymagają jednak okularów do patrzenia z bliska;
  • wieloogniskowe soczewki wewnątrzgałkowe – to najbardziej zaawansowane technologicznie soczewki; w różnych rejonach mają one różną moc, co pozwala widzieć dobrze w różnych odległościach; nie są jednak przeznaczone dla wszystkich; nie korygują też astygmatyzmu, a niektórzy pacjenci muszą i tak korzystać z okularów.

4. Operacja zaćmy - zalecenia przed operacją i po niej

Dzień przed operacją usuwania zaćmy lekarz omawia z pacjentem zabieg. Prowadzony jest także dokładny wywiad na temat chorób pacjenta. Ustalane jest, jaka soczewka będzie wszczepiona. Nie należy jeść ani pić po północy, dzień przed operacją. Pacjent musi także zapewnić sobie transport do domu. Operacje przeprowadzane są w specjalnych ośrodkach lub szpitalach. Pacjent powinien stawić się kilka godzin przed planowanym zabiegiem, by ustalić z anestezjologiem sposób znieczulenia (rzadko usypia się pacjenta).

Po operacji zaćmy konieczne są wizyty kontrolne i korzystanie przez kilka tygodni z wcześniej przepisanych kropli do oczu, które chronią przed infekcją i stanem zapalnym. W ciągu kilku dni większość pacjentów zauważa poprawę widzenia i może wrócić do pracy. Gdy wzrok się ustabilizuje, lekarz dobierze odpowiednie okulary. Rzadko zdarzają się komplikacje po operacji zaćmy, ale mogą one obejmować stan zapalny, zmiany ciśnienia w gałce ocznej, infekcje, puchnięcie siatkówki, jej oderwanie. Czasami sztuczna soczewka musi być osadzona w innym miejscu, przemieszcza się lub nie funkcjonuje prawidłowo – musi być wtedy wymieniona. Czasami po latach od operacji dochodzi do wtórnej zaćmy. Wtedy za pomocą lasera tworzy się otwór w miejscu zaćmienia. Zabieg trwa kilka minut, a poprawa widzenia następuje od razu.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Następny artykuł: Usunięcie zaćmy
Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze