Owczarek niemiecki - charakter, żywienie, pielęgnacja

Owczarek niemiecki jest najbardziej popularną rasą na świecie. Jest to pies bystry, inteligentny, o przyjaznej naturze. Wymaga jednak silnej ręki mądrego opiekuna. Gdy trafi pod taką opiekę, staje się wiernym i oddanym przyjacielem, świetnym stróżem i niezastąpionym obrońcą. Jest to typ sportowca, świetnie radzi sobie właściwie w każdej dziedzinie, a jego opiekun, aby za nim nadążyć, również powinien być chętny do współdziałania i energiczny. Owczarek niemiecki doskonale nadaje się do życia wśród rodziny. Jak pielęgnować psa tej rasy, czym się żywi oraz na jakie choroby najczęściej zapada?

Zobacz film: "Trening policyjnego psa"

1. Owczarek niemiecki - historia

Zgodnie z obiegową opinią przodkiem owczarka niemieckiego był żyjący w czasach średniowiecza wiejski pies, nazwany hovawartem. Najczęściej pies ten pełnił rolę stróża dobytku.

Owczarek niemiecki, którego znamy dzisiaj, jest zasadniczo młodą rasą, ponieważ pierwsze szczenięta zostały wyhodowane trochę ponad 100 lat temu. Ogólnie uznawanym twórcą tej rasy jest kapitan Max von Stephanitz, oficer kawalerii niemieckiej. Kapitan ten służył między innymi w Kolegium Weterynaryjnym w Niemczech, gdzie posiadł wiedzę w zakresie anatomii i biologii zwierząt.

W 1890 roku rozpoczął eksperymenty, mające na celu ulepszenie niemieckich psów pasterskich, a także stworzenie ich następców, którzy oprócz umiejętności pasania owiec, będą odznaczać się inteligencją, łatwością tresury oraz wytrzymałością. W tym celu skrzyżował swego psa o imieniu Horand z innymi, dzięki czemu powstała obecna rasa owczarków niemieckich.

Rasa ta stawała się coraz bardziej popularna w świecie kynologicznym. W skutek różnych czynników stopniowo zatracał się pierwotny typ owczarka niemieckiego, jednakże po jednej z wystaw we Frankfurcie nad Menem, w 1925 roku, kiedy to zwyciężył pies znacznie różniący się od swych konkurentów, trend się odwrócił i powrócono do pierwotnego wzorca.

W styczniu 2011 r. wprowadzono oficjalny podział owczarków niemieckich, na rasę krótko i długowłosą. Nie wolno ich ze sobą krzyżować, są też oddzielnie sędziowane na wszelkich wystawach.

2. Owczarek niemiecki - charakter i usposobienie

Owczarek niemiecki jest rasą, która jako jedna z nielicznych jest w stanie wykonywać bardzo różnorodne zadania i może być wykorzystywany w wielorakich celach. Pies ten ma ogromny temperament, zwykle jest jednak opanowany i zrównoważony. Posiada pewność siebie, lecz jest przy tym łagodny, z wyjątkiem sytuacji, kiedy ktoś go sprowokuje. Przedstawiciele tej rasy z reguły chętnie się podporządkowują opiekunom, przy czym łatwiej przychodzi to samicom niż samcom.

Pies ten jest wierny i oddany nie tylko właścicielowi, ale również wszystkim innym członkom rodziny. Jest świetnym towarzyszem zabaw, ma dobry kontakt z dziećmi, jednak z uwagi na to, ze gabarytowo jest to zwierzę dość duże, należy czuwać na jego zabawą z nimi. Dzieci nie powinny wyprowadzać owczarka niemieckiego na spacery, ani też wydawać mu poleceń.

Owczarek niemiecki potrzebuje ciągłego kontaktu z ludźmi, nie jest przyzwyczajony do samotności i źle ją znosi. Aby mógł prawidłowo się rozwijać, kontakt z człowiekiem jest mu niezbędny. Powinien spędzać jak najwięcej czasu z rodziną, dobrze jest także mieć dla niego konkretne zajęcie.

Jest to pies czujny, odważny, nieufny wobec obcych, świetnie sprawdza się w robi obrońcy. Bywa nieufny także wobec innych dzieci bawiących się z naszymi pociechami. Potrafi zaakceptować inne zwierzęta w domu, lecz wobec obcych może wykazywać cechy dominujące.

Owczarek ten jest typem sportowca, którego nie łatwo dogonić. Z uwagi na jego energię i żywiołowość pies ten wymaga wiele ćwiczeń umysłowych i mnóstwo ruchu, jednak nie powinno się przeciążać młodych przedstawicieli tej rasy.

Posiada wysoce rozwinięty instynkt, jest również bardzo wytrzymały. Charakteryzuje się dużą inteligencją oraz wprawiającym niekiedy w zdumienie zapałem do pracy, dzięki któremu natychmiastowo podejmuje nowe wyzwania. Bardzo się stara, aby sprostać wszystkim oczekiwaniom.

Pies ten najczęściej jest psem służbowym, pełni rolę psa przewodnika lub psa ratownika.

3. Owczarek niemiecki - wygląd

Owczarek niemiecki należy do dużych psów. Osiąga do 65 centymetrów wysokości u samców i do 60 centymetrów u samic. Świetnie zachowane proporcje ciała pozwalają przewidzieć, jakie jest przeznaczenie tego niezwykłego psa. Owczarek niemiecki ma muskularną, atletyczną i krzepką budowę, do tego jest szybki i zwinny, nie sprawia wrażenia bycia ociężałym.

Jego chód jest mocny i szeroki, co świadczy o jego wytrzymałości. Głowa psów tej rasy, pozostając w harmonijnym stosunku do reszty ciała, zakończona jest czarną truflą nosową i prostą kufą. Owczarek niemiecki posiada 42 zęby, stojące pionowo, uszy skierowane do przodu oraz położone nieco skośnie ciemne oczy, które dają wrażenie skoncentrowania i czujności.

Zad u owczarka niemieckiego jest opadający, przechodzi w nasadę ogona. Przednie łapy są mocno umięśnione, łokcie zaś nie są skierowane ani na zewnątrz ani do wewnątrz, nawet wtedy, gdy są w ruchu. Tylne kończyny odznaczają się świetnie umięśnionymi udami.

3.1. Sierść i rodzaje umaszczenia

Długi czas uznawana była tylko rasa krótkowłosa, gdzie krótka sierść miała mocno przylegać do ciała, wzmocniona gęstym podszerstkiem, stanowiącym doskonałą ochronę przed zimnem, śniegiem i deszczem.

W 2008 roku został uznany również typ długowłosy, gdzie miękka i długa sierść dobrze przylega do ciała, formułując przy łapkach i ogonie spodenki i miotełki. Owłosiona szyja daje wrażenie grzywy.

Umaszczenie owczarków niemieckich jest czarno-brązowe, żółte z jasnoszarymi oznaczeniami, jednobarwne wilczo-szare lub czarne, a także szare z brązowymi oznaczeniami.

4. Owczarek niemiecki - umiejętności

Początkowo owczarek niemiecki był wykorzystywany do pomocy przy pasaniu stad. Następnie trafił do wojska i policji. Brał udział w dwóch wojnach światowych, gdzie pełnił rolę psa meldunkowego i sanitarnego.

Owczarek niemiecki jest świetnym tropicielem, ma zasługi w odnajdywaniu zaginionych osób, materiałów wybuchowych, łatwopalnych substancji czy też przy wykrywaniu narkotyków. Jest zatrudniany jako przewodnik osób niewidomych, jako pies służbowy, gruzowiskowy, lawinowy, w roli ratownika wodnego czy też pomocnika osób niepełnosprawnych.

5. Owczarek niemiecki - szkolenie i wychowanie

Owczarek niemiecki, ze względu na swoją dużą inteligencję, spostrzegawczość i łatwość przyswajania wiedzy i nowych umiejętności, może dać opiekunowi i jego rodzinie wiele przyjemności. Jednocześnie z powodu tych cech, opiekunowie powinni poświęcić pupilowi czas na doskonalenie tego niezwykłego psa.

Opiekun owczarka musi posiadać autorytet, umieć motywować do pozytywnego działania i być konsekwentnym. Nie wolno zawieść zaufania psa tej rasy, ani zostawić samopas. Aby mógł prawidłowo się rozwijać, potrzebny jest mu rygor, ponieważ owczarek niemiecki, gdy będzie niewłaściwie traktowany lub źle wychowany, może przysparzać kłopotów domownikom i otoczeniu.

Szczeniąt nie wolno narażać na wyczerpujący i długotrwały fizyczny wysiłek, jak na przykład bieganie obok roweru. Powinniśmy podczas spacerów z nim unikać śliskich powierzchni, schodów, oraz chronić go przed kontuzjami, jakich może się nabawić podczas intensywnych zabaw z pobratymcami.

Jeżeli chodzi o akcesoria sprzyjające rozwojowi owczarka niemieckiego, najlepiej zaopatrzyć się w piłki, gryzaki, bawełniane sznurki oraz rzutki.

Owczarka niemieckiego wyprowadzamy w mocnej obroży lub na łańcuszku, bądź na solidnej smyczy. Szczeniętom można zakładać specjalne szelki.

6. Owczarek niemiecki - cykl rozrodczy

Kiedy pojawi się pierwsza cieczka u suczki, mamy jasną informację, że jest ona dojrzała płciowo. Pojawia się ona mniej więcej między ósmym a dziesiątym miesiącem życia i pojawia się regularnie od tego czasu, dwa razy do roku.

Samica może zajść w ciążę już w trakcie pierwszej cieczki, która zależnie od terminu krycia, może trwać od 54 do 72 dni. Cieczka trwa mniej więcej 21 dni, gotowość na krycie pojawia się między 9 a 13 dniem.

Aby przekonać się, czy nadszedł odpowiedni czas, możemy sprawdzić, przesuwając dłonią po grzbiecie. Jeżeli wygina grzbiet, odchyla opon, rozstawia tylne łapy, oznacza to, że jest gotowa na przyjęcie samca. Można też określić poziom progesteronu we krwi podczas cieczki, co pozwoli nam wyznaczyć dokładny termin krycia.

Owczarki niemieckie osiągają zdolność do rozrodu zazwyczaj w wieku 7-12 miesięcy.

7. Owczarek niemiecki - kto będzie dobrym opiekunem

Owczarek niemiecki z uwagi na wymagania szkoleniowe i znaczną aktywność fizyczną, nie są dobrym wyborem dla każdego. Opiekun musi być osobą zrównoważoną, konsekwentną, znać się trochę na czworonogach i mieć w sobie coś ze sportowca. Zanim zdecydujemy się na zakup tego psa, warto przeanalizować wady i zalety posiadania psa tej rasy.

Wady owczarka niemieckiego:

• pies ten jest dość hałaśliwy,
• linieje obficie,
• samce mogą wykazywać dominację wobec pobratymców tej samej płci.

Zalety owczarka niemieckiego:

• szybko się uczy,
• przywiązuje się do rodziny,
• jest świetnym stróżem i obrońcą,
• nadaje się do wszechstronnego szkolenia,
• można z nim uprawiać psie sporty,
• podporządkowuje się właścicielowi,
• ma dobry kontakt z dziećmi,
• może mieszkać z innymi zwierzętami domowymi,
• łatwy w pielęgnacji.

8. Owczarek niemiecki - zdrowie

Owczarek niemiecki ma dużą odporność, dobrze radzi sobie również w niskich temperaturach, nie przeszkadza mu deszcz, ani śnieg. W czasie upalnych dni radzi sobie nie gorzej, jednak nie funkcjonuje dobrze przebywając na pełnym słońcu i gdyby tak się zdarzyło należy zapewnić mu dostęp do wody pitnej.

Ma skłonności do dysplazji stawów biodrowych, jak inne duże psy. W Polsce, aby uzyskać uprawnienia hodowlane należy wykonać badanie RTG - dopuszczalny wynik tego badania to A - normalne stawy biodrowe, lub B - prawie normalne stawy biodrowe. Właściciele często decydują się na dodatkowe zdjęcie stawów łokciowych, choć to badanie nie jest konieczne.

Owczarki niemieckie są podatne na zapalenie spojówek, uszu oraz dość często cierpią na dolegliwości żołądkowo-jelitowe. Czasem zdarzają się rozszerzenie oraz skręt żołądka. Czasem może im się przytrafić osteochondroza lub młodzieńcze zapalenie kości, a także niedoczynność tarczycy i problemy z trzustką. W późniejszych latach życia mogą występować również choroby nowotworowe oraz problemy z kręgosłupem.

Psy te czasem zapadają na schorzenie zwane nużliwością mięśni. Przyczyną występowania tej choroby jest zakłócenie przewodzenia bodźca mięśniowo-nerwowego, które jest spowodowane brakiem receptorów acetylocholinowych na płytce mięśniowo-nerwowej. W przypadku, gdy choroba ta jest wrodzona, zwykle pojawia się w wieku około sześciu do ośmiu tygodni, w przypadku postaci nabytej, może pojawić się między pierwszym a siódmym rokiem życia.

Objawy, które mogą wskazywać na nużliwość mięśni u owczarka niemieckiego to:

• powłóczenie nogami,
• sztywny chód,
• rozszerzenie przełyku.

Leczenie tej choroby polega na podawaniu psu bromku pirydostygminy, bądź gdy jest to choroba autoimmunologiczna, glikokortykosteroidów.

Inne choroby, na które może zapaść owczarek niemiecki to:

• atopia,
• czyraczyca odbytu,
• dermatoza cynkozależna,
• dysplazja zastawek przedsionkowo-komorowych.

Owczarki niemiecki żyją przeciętnie około 12 lat.

9. Owczarek niemiecki - żywienie

Dieta owczarka niemieckiego powinna być odpowiednio zbilansowana, zawierać wszystkie niezbędne składniki odżywcze i minerały. Powinniśmy podawać mu suchą karmę wysokiej jakości z dodatkiem chondroityny i glukozaminy, dostosowaną do trybu życia psa oraz jego wieku, bądź przygotowywać posiłki samodzielnie, uzupełniając je o preparaty witaminowo-wapniowe. Do ich przyrządzania możemy wykorzystać makarony, kasze, warzywa, ryby, mięso, jaja i kości.

Dzienną porcję wyżywienia należy podzielić na co najmniej dwa posiłki, aby pies mógł pomiędzy nimi odpocząć.

Szczenięta owczarka niemieckiego powinny zachować szczupłą sylwetkę, nie możemy ich przekarmiać. Młode owczarki niemieckie powinny spożywać karmę bogatą w fosfor i wapń oraz witaminy. W przypadku karmienia suchą karmą nie ma potrzeby suplementacji, ponieważ nadwyżka tych składników może spowodować wady w kształtowaniu się kości.

Zapotrzebowania przedstawicieli tej rasy na pożywienie zmienia się w zależności od pory roku, kondycji, wieku, ale także zadań i ról, które dany pies pełni. Z uwagi na wrażliwość układu pokarmowego owczarka niemieckiego, dobrze jest trzymać się już sprawdzonego sposobu odżywiania, a wszelkie zmiany należy wprowadzać etapami.

Warto także unikać żywności, która powoduje gazy w jelitach i żołądku. Można podawać probiotyki, które regulują florę bakteryjną układu pokarmowego.

10. Owczarek niemiecki - pielęgnacja

Szata owczarka niemieckiego nie wymaga wielu skomplikowanych zabiegów. Psa krótkowłosego powinniśmy wyczesać raz na jakiś czas, z wyjątkiem okresu linienia, kiedy należy robić to zdecydowanie częściej. Do zabiegu tego może posłużyć zgrzebło metalowe - jest to grzebień przypominający grabie o gęstych zębach.

Długowłosego owczarka powinniśmy czesać dwa razy w tygodniu. Należy zacząć najpierw od czesania metalowym grzebieniem o okrągłych, szeroko rozstawionych zębach, a na zakończenie wyczesać owczarka szczotką pudlówką.

Owczarek niemiecki mieszkający na wybiegu ma bardzo gęstą sierść, zazwyczaj najbardziej linieje w okresie wiosennym i jesiennym. Wypada wtedy podszerstek, zbijający się w kłębki. Nie jest łatwo go wyczesać, prościej jest wyskubać go palcami.

U owczarka mieszkającego w domu sierść zwykle jest dużo mniej obfita, nie mają okresów szczególnego linienia, gubią sierść przez cały rok. Zdarza się, że u samic następuje wymiana owłosienia przed cieczką i po niej, jak również po urodzeniu i odchowaniu młodych.

Sierść owczarka niemieckiego myjemy szamponem przeznaczonym dla jego sierści, następnie dokładnie wycieramy ręcznikiem i puszczamy psa, aby sierść sama wyschła. W okresie letnim możemy zabrać go po kąpieli na spacer, w zimie najlepiej już z nim nie wychodzić, ewentualnie tylko wtedy, gdy już mamy pewność, że pies jest zupełnie suchy.

Jeżeli sierść jest zadbana, przed wystawą nie są wymagane żadne szczególne zabiegi, dzień wcześniej dobrze jest tylko ją wyczesać. Aby lepiej się prezentowała, możemy zastosować olejki nabłyszczające oraz piankę podnoszącą włos. Biorąc pod uwagę specyficzny sposób wystawiania tych psów, już szczenięta powinno się nauczyć odpowiednich póz wystawowych oraz poruszania się swobodnym, płynnym kłusem na napiętej wyciągniętej lince. Podczas wystaw niepożądane są podskoki, inochód czy też galop.

Owczarek niemiecki musi także pokazać temperament, pełną skupienia uwagę, a także zainteresowanie, stąd też dopuszczalny w tej rasie jest tzw. podwójny handling. Polega on na tym, że jedna osoba wystawia psa, a inna - najczęściej opiekun - nawołuje go spoza ringu. Dobrze jest trenować kondycję owczarka niemieckiego, jak np. bieg przy rowerze czy też pływanie, który można rozpocząć po ukończeniu przez pupila jednego roku.

Należy regularnie sprawdzać stan uszu, usuwać kamień nazębny oraz podcinać pazury, jeśli same się nie zetrą. Ważne jest także systematyczne odrobaczanie oraz szczepienia.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.