Przyczyny hormonalne impotencji
Zaburzeniami erekcji nazywamy niezdolność do osiągnięcia oraz utrzymania wzwodu umożliwiającego odbycie satysfakcjonującego stosunku płciowego. Istnieje bardzo wiele przyczyn impotencji wśród mężczyzn. Jako jedną z nich podaje się zaburzenia hormonalne. Hormony regulują pracę i funkcje całego organizmu człowieka. Pozostając w równowadze spełniają doskonale swoją funkcję, jednak najmniejsze wahania stężenia nawet jednego z hormonów są przyczyną całej kaskady zaburzeń.
Już od wielu lat naukowcy badają wpływ różnych hormonów na zaburzenia potencji. Jak wiadomo, erekcja i jej utrzymanie, zależą od prawidłowego współdziałania czynników psychicznych, naczyniowych, neurologicznych i wreszcie hormonalnych.
1. Choroby endokrynologiczne wpływające na zaburzenia erekcji
Choroby endokrynologiczne (przebiegające z zaburzeniami hormonalnymi) upośledzają funkcje seksualne mężczyzny. Dość często zdarza się, że zaburzenia seksualne są jednym z pierwszych objawów choroby. Spośród licznych chorób endokrynologicznych, które dość często wiążą się z zaburzeniami potencji u mężczyzn należy wymienić:
- Cukrzyca - jest chorobą wynikającą z nieprawidłowego wydzielania hormonów trzustki (insuliny). Impotencja wśród cukrzyków ma jednak nieco inne podłoże, jest związania z naczyniowymi i neurologicznymi powikłaniami cukrzycy. Bardzo ważne jest oznaczanie stężenia glukozy we krwi każdego mężczyzny zgłaszającego się z powodu impotencji. Cukrzycowe podłoże zaburzeń erekcji ma wiele przyczyn, rokowanie jest bardziej poważne, a farmakoterapia zaburzeń mniej efektywna.
- Hiperprolaktynemia (czyli podwyższone stężenie prolaktyny we krwi) - jest przyczyną zaburzeń w sferze seksualnej, ponieważ powoduje obniżanie stężenia testosteronu u mężczyzn, odpowiedzialnego w pewnym stopniu za wzwód prącia. W takich przypadkach leczenie sprowadza się do unormowania poziomu prolaktyny. Oznaczanie stężenia prolaktyny jest zalecane tylko w przypadku, gdy mężczyzna z zaburzeniami erekcji ma obniżony poziom testosteronu.
- Zaburzenia hormonów tarczycy (nadmiar, ale zwłaszcza niedobór) - także są przyczyną zaburzeń seksualnych. Powodują wzrost stężenia prolaktyny, która z kolei obniża poziom testosteronu odpowiedzialnego za prawidłowy wzwód.
- Estrogeny - wpływ estrogenów na mechanizm erekcji nie jest do końca poznany. Wiadomo natomiast, że wysoki poziom jednego z hormonów, estradiolu, może powodować zaburzenia erekcji.
2. Testosteron a zaburzenia erekcji
Testosteron, jeden z najważniejszych męskich hormonów, produkowany jest przede wszystkim w jądrach przez komórki śródmiąższowe Leydiga pod wpływem hormonu LH. Hormon ten jest w pewnym stopniu odpowiedzialny za powstanie erekcji. Spełnia także wiele innych bardzo ważnych funkcji. Reguluje różnicowanie płciowe, rozwój męskich cech płciowych, preferencje seksualne, prawidłowe libido, wpływa na spermatogenezę oraz utrzymuje odpowiednią gęstość kości i ilość tkanki mięśniowej.
Dla niektórych naukowców rola testosteronu w mechanizmie erekcji jest bardzo niejasna i kontrowersyjna. Inne badania z kolei pokazują wyraźny wpływ niedoboru tego hormonu na powstawanie zaburzeń.
Szacuje się, że niedobór testosteronu występuje u 5-15% mężczyzn zgłaszających się do lekarza z powodu zaburzeń erekcji. Zaburzeniom erekcji u tych mężczyzn towarzyszy często obniżony popęd płciowy oraz nieprawidłowa spermatogeneza.
Impotencja wśród mężczyzn, którzy nie odczuwają poprawy po dotychczasowym leczeniu farmakologicznym, najczęściej wynika z przecieku żylnego w prąciu. Dochodzi do niego w wyniku nieprawidłowego napięcia mięśniówki gładkiej naczyń oraz zaburzonej równowagi pomiędzy mięśniówką gładką, a ilością tkanki łącznej ciał jamistych prącia.
Zauważono także nieprawidłową ekspresję enzymów syntetyzujących tlenek azotu oraz niedobór enzymu fosfodiesterazy typu 5 (PDE5) u mężczyzn z obniżonym poziomem testosteronu.
Zatem podsumowując należy powiedzieć, że testosteron reguluje strukturę i funkcje:
- nerwów prącia,
- śródbłonka naczyniowego (zwiększa ilość produkowanej fosfodiesterazy typu 5 i syntazy tlenku azotu - związków pełniących bardzo ważną funkcję w powstawaniu erekcji),
- mięśniówki gładkiej beleczek ciał jamistych,
- substancji międzykomórkowej tkanki łącznej,
- osłonki białawej (zmniejsza ilość tkanki tłuszczowej odkładanej w prąciu).
Niedobór testosteronu u mężczyzn powoduje zaburzenie równowagi metabolicznej i strukturalnej w ciałach jamistych prącia, skutkując powstaniem przecieku naczyniowego i rozwojem zaburzeń erekcji.
2.1. Jak zdiagnozować niedobór testosteronu?
Podczas badania mężczyzny z zaburzeniami erekcji lekarz zwraca uwagę na obecność męskiego typu owłosienia na całym ciele - za które odpowiada testosteron. Badanie obejmuje także ocenę wielkości i konsystencji jąder, wielkość i prawidłowość budowy prącia, ocenę moszny. W koniecznych sytuacjach lekarz zleca oznaczenie stężenia testosteronu we krwi.
Zaobserwowano, że wśród mężczyzn z obniżonym poziomem testosteronu podawanie tego hormonu znacznie poprawia efekty dotychczasowego leczenia impotencji. Przywrócona zastaje prawidłowa struktura tkankowa prącia, poprawie ulega jego hemodynamika. W dużej mierze funkcje seksualne zostają przywrócone.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.