Trwa ładowanie...
Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Kamila Drozd

Psychoza maniakalno-depresyjna

Avatar placeholder
12.01.2016 14:52
Psychoza maniakalno-depresyjna
Psychoza maniakalno-depresyjna (Zdjęcie autorstwa Frank Kovalchek / CC BY 2.0)

Psychozę maniakalno-depresyjną uznaje się za jeden z rodzajów depresji. Nie jest to jednak do końca prawidłowa nazwa tej jednostki nozologicznej. Zaburzenie maniakalno-depresyjne lepiej określić jako cyklofrenia albo choroba afektywna dwubiegunowa. Zaburzenie afektywne dwubiegunowe jest bardzo ciężkie nie tylko ze względu na to, co dzieje się z człowiekiem, ale także z powodu reakcji otoczenia. Bliscy chorego często nie rozumieją, dlaczego ich dawny przyjaciel zachowuje się tak dziwnie i opuszczają go. To najgorsze, co może się przydarzyć, bo aby wygrać z depresją, potrzebne jest wsparcie innych.

spis treści

1. Charakterystyka choroby afektywnej dwubiegunowej

Zaburzenie afektywne dwubiegunowe (cyklofrenia lub, potocznie i błędnie, depresja dwubiegunowa) to zaburzenie psychiczne, dla którego charakterystyczne jest cykliczne powracanie naprzemiennych epizodów depresji, hipomanii, manii, stanów mieszanych i stanu pozornego zdrowia psychicznego. Choroba jest bardzo ciężka. Najczęściej chory nie jest w stanie pracować i normalnie funkcjonować. Psują się też jego relacje z bliskimi, nierzadko dochodzi również do nadużywania alkoholu. Wśród osób z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym notuje się bardzo wysoki wskaźnik samobójstw i prób samobójczych.

Choroba afektywna dwubiegunowa powstaje na skutek wystąpienia i oddziaływania kilku czynników. Jednym z nich jest uwarunkowanie genetyczne, które istotnie zwiększa ryzyko wystąpienia choroby, jeżeli chorowali na nią rodzice lub dziadkowie. Poza czynnikami biologicznymi z całą pewnością istotną rolę mogą odgrywać czynniki środowiskowe. Do wystąpienia epizodów – zarówno depresyjnych, jak i maniakalnych – może przyczynić się długotrwały stres, chroniczna bezsenność, brak organizacji rytmu dobowego, brak efektywnych strategii radzenia sobie z trudnymi emocjami.

Zobacz film: "Depresja - przyczyny"

Fazę manii można rozpoznać po wzmożonej aktywności psychoruchowej, bezsenności, szale twórczym, gonitwie myśli, urojeniach, zawyżonej samoocenie. Zwykle chorzy są także wtedy przekonani, że zupełnie nic im nie jest i mogą być agresywni w stosunku do osób, które próbują im wytłumaczyć, że jest inaczej. Faza depresji wygląda jak zwykła depresja, tyle że jej przebieg jest zwykle znacznie cięższy. Pojawia się skrajna anhedonia, obniżenie nastroju i samooceny, brak apetytu, spadek energii, zaburzenia rytmów okołodobowych, a także halucynacje i urojenia (w przypadku zaburzenia z objawami psychotycznymi).

Rozpoznanie choroby afektywnej dwubiegunowej
Rozpoznanie choroby afektywnej dwubiegunowej

Niezależnie od płci czy wieku choroba afektywna dwubiegunowa może pojawić się na każdym etapie życia.

zobacz galerię

2. Przyczyny zaburzeń afektywnych dwubiegunowych

Ta choroba powstaje na skutek złego funkcjonowania mózgu i nie ma związku z zewnętrznymi uwarunkowaniami. Mogą one jednak pobudzić chorobę, ponieważ między psychiką człowieka a funkcjonowaniem centralnego układu nerwowego następuje pełne dwukierunkowe sprzężenie zwrotne.

Oznacza to, że osoba cierpiąca na chorobę afektywną dwubiegunową może wpaść w stan długotrwałej depresji z powodu silnych negatywnych bodźców, np. śmierci kogoś bliskiego, utraty pracy czy partnera życiowego. W taki stan mogą ją także wprowadzić substancje psychoaktywne (alkohol, narkotyki, leki). Z kolei pozytywne emocje, jak chociażby sukcesy zawodowe, miłość, nowa szkoła mogą wprowadzić chorego w stan hipomanii czy manii.

3. Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej

Leczenie zaburzenia afektywnego dwubiegunowego oparte jest na lekach przeciwdepresyjnych i przeciwpsychotycznych. Aby nie następowały nawroty, stosuje się profilaktycznie leki stabilizujące nastrój, np. sole litu (w Polsce węglan litu), walproiniany, karbamazepinę i lamotryginę. Podniecenie maniakalne pozwalają opanować benzodiazepiny. Niestety, w wielu przypadkach konieczna jest także hospitalizacja. Czasami w terapii zaburzeń dwubiegunowych stosuje się także elektrowstrząsy – mogą one jednak zwiększać ryzyko epizodu manii.

Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze