Rozwój wcześniaka

Wcześniak to maleńka istotka, która urodziła się przed ukończeniem 37. tygodnia ciąży. O tym, czy jest to wcześniak, czyli noworodek przedwcześnie urodzony, decyduje moment przyjścia na świat, ale oprócz tego bierze się także pod uwagę masę urodzeniową dziecka. Maleńki dwukilogramowy wcześniak może mieć zupełnie inne problemy zdrowotne na dalszym etapie rozwoju niż wcześniak o masie noworodka z ciąży donoszonej.

1. Kiedy dziecko jest wcześniakiem?

Wcześniak, to dziecko, które urodziło się przed ukończeniem 37. tygodnia ciąży. W Polsce istnieją przypadki dzieci urodzonych w 22. tygodniu ciąży, ale ze wszystkich noworodków przychodzących na świat na tak wczesnym etapie przeżywa ok. 6%.

Współczesna medycyna jest na wysokim poziomie, dlatego nawet dzieci urodzone w 25. tygodniu ciąży udaje się uratować, choć niewątpliwie jest to obarczone ogromnym ryzykiem wystąpienia poważnych zaburzeń, takich jak:

Zobacz film: "Soki ekologiczne"

• porażenie mózgowe,
• zaburzenia mowy,
• wady wzroku, słuchu,
• zaburzenia psychoruchowe, społeczne czy emocjonalne etc.

2. Co grozi wcześniakom?

Skóra wcześniaka jest cienka i pokryta meszkiem płodowym, prześwitują przez nią naczynia krwionośne dziecka. Wiele narządów jest jeszcze w fazie rozwoju, a więc są zbyt małe, niewykształcone lub niekompletne, jak w przypadku narządów płciowych.

Wcześniak jest także narażony w zdecydowanie większym stopniu na różnego rodzaje infekcje, zakażenia czy choroby, ze względu na to, że jego odporność jest zerowa, a jego możliwości adaptacyjne mniejsze. Wcześniakom grożą także:

• trudności z oddychaniem,
• z właściwą temperaturą ciała,
• z prawidłowym funkcjonowaniem ośrodkowego układu nerwowego,
• problemy ze wzrokiem,
• problemy z karmieniem.

Dlatego takie maluchy natychmiast po urodzeniu podłączane są do specjalnych aparatur, gdzie najczęściej stwarza im się warunki, w których mogą przeżyć.

Rozwój dziecka można podzielić na:

• rozwój somatyczny (cielesny), związany z przyrostem masy ciała i wzrostu, obwodem głowy i klatki piersiowej, długością kończyn,
• rozwój psychoruchowy, związany ze sprawnością manualną, poruszaniem się, siadaniem, czynnościami intelektualnymi, jak myślenie, uczenie się, zdolnością patrzenia, słuchania, kształtowaniem się mowy,
• rozwój emocjonalno-społeczny, dotyczący możliwości adaptacyjnych dziecka w środowisku.

3. Diagnoza wcześniaka

W ocenie, czy dziecko przedwcześnie urodzone rozwija się w miarę swoich możliwości prawidłowo, należy wziąć pod uwagę indywidualne czynniki związane z jego przyjściem na świat oraz warunki, w jakich przebywało po urodzeniu. Im wcześniej urodzone dziecko, tym dłużej prawdopodobnie przebywało w szpitalu. Mogło mieć problemy z oddychaniem, było karmione przez sondę, także sam fakt przedwczesnego porodu niewątpliwie wpłynął opóźniająco na rozwijający się układ nerwowy. Stąd trudno przewidzieć dalszy rozwój dziecka, ale można stosować profilaktykę rozwojową, odpowiednio stymulując i rehabilitując dziecko.

Z pewnością wczesna diagnoza dzieci urodzonych przedwcześnie pozwala na zaplanowanie metodycznego postępowania we wsparciu ich dalszego rozwoju. W Polsce stosuje się z dużą popularnością neurokinezjologiczną diagnostykę, a na dalszym etapie terapię metodą Vojty, która jest pomocna w stymulacji rozwoju psychoruchowego dzieci. Inną popularną metodą diagnostyki aktywności spontanicznej dziecka jest metoda neurorozwojowej terapii NDT B.K. Bobath.

Liczne testy i metody diagnostyczne stosowane w określonym wieku dziecka pozwalają na wczesne wykrycie zaburzeń, zwłaszcza tych związanych z uszkodzonym ośrodkowym układem nerwowym. W sytuacji wykrycia konkretnego zaburzenia, pozwalają na stymulowanie ze skutkiem prawidłowym rozwoju czynności mózgu.

Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.