Sport a depresja
Sport to zdrowie. Czy może być panaceum na wszystkie choroby? Czy w przypadku depresji sport może poprawić samopoczucie? Większość twierdzi, że sport gwarantuje zadowolenie z życia. Lekarze i dietetycy zachęcają ludzi do uprawiania różnych dyscyplin sportowych. Wysiłek fizyczny jest wskazany dla osób w każdym wieku, bez względu na płeć. Dyscyplin sportu jest całe mnóstwo – wystarczy, by każdy znalazł coś dla siebie. Jednak w przypadku depresji, szczególnie w fazie nasilonych objawów, uprawianie sportów może nie być najlepszym rozwiązaniem dla chorego.
1. Sport w leczeniu depresji
W trakcie utrzymywania się silnych zaburzeń nastroju i obniżenia sprawności psychomotorycznej, choremu ciężko jest zadbać o własne potrzeby. Osoba w takim stanie nie ma możliwości ani chęci, by uczestniczyć aktywnie w codziennych czynnościach.
Problemy z ubraniem się, przygotowaniem posiłku czy po prostu wstaniem z łóżka są dla niej bardzo przytłaczające. Namawianie chorego w tej fazie do aktywnego uczestnictwa w zajęciach fizycznych będzie miało odwrotny do zamierzonego skutek.
Chory może poczuć się nierozumiany i zmuszany do rzeczy, na których wykonanie nie ma ochoty ani siły. Propozycje uprawiania sportów należy zgłosić choremu w trakcie ustępowania objawów depresji, kiedy jego motoryka znacznie wzrośnie, a nastrój się ustabilizuje. Wtedy aktywność fizyczna może przyspieszyć powrót do zdrowia i dać choremu możliwość uczestnictwa w życiu społecznym.
2. Wysiłek fizyczny w leczeniu depresji
Jak wnoszą wyniki najnowszych badań, odpowiedni poziom aktywności fizycznej to warunek konieczny dla utrzymania dobrego stanu ducha. Systematyczne uprawianie sportu, np. jogging, może obniżyć ryzyko depresji u osób starszych. Na Uniwersytecie w Finlandii przeprowadzono badania nad zależnością między intensywnością wysiłku fizycznego a występowaniem objawów depresyjnych. W doświadczeniu wzięły udział 663 osoby powyżej 65. roku życia. Okazało się, że redukcja poziomu aktywności fizycznej sprzyja pojawieniu się symptomów chorobowych charakterystycznych dla epizodu depresyjnego. Powyższego związku nie różnicowały ani warunki socjoekonomiczne badanych, ani stan zdrowia. Wniosek jest więc jednoznaczny – sport i aktywność ruchowa pozwalają na zmniejszenie liczby cierpiących na depresję.
3. Rola sportu w profilaktyce depresji
Jeśli odczuwa się spadek formy i długo utrzymujący się ponury nastrój, nie warto rezygnować z wysiłku fizycznego i aktywnego wypoczynku na świeżym powietrzu. Sport świetnie wpływa nie tylko na kondycję fizyczną, ale również na samopoczucie, nastrój i zdrowie psychiczne. Ruch sprawia, że w organizmie człowieka rośnie poziom endorfin – naturalnych hormonów szczęścia. Wszelkie ćwiczenia fizyczne stanowią dobry sposób na rozładowanie napięcia, zapobieganie spadkowi nastroju, redukcję stanów frustracji i stresów dnia codziennego.
W przypadku osób, które chorują na depresję, sport jest jak najbardziej wskazany. Należy jednak pamiętać, że w pierwszych miesiącach choroby pacjenci są zazwyczaj zbyt słabi, aby wykonywać nawet najprostsze czynności. Mogą nie mieć siły na uporanie się z podstawowymi czynnościami samoobsługowymi, jak dbałość o higienę, mycie zębów, ubieranie się itp. Taki stan (czasami przechodzący w stupor depresyjny) wymaga nierzadko hospitalizacji i nie ma mowy o wprowadzeniu jakichkolwiek elementów sportu. Chorych nie należy do niczego zmuszać, tym bardziej do ćwiczeń fizycznych. Jednak w miarę powrotu do zdrowia, należy zachęcać osoby z depresją do ruchu i różnych form aktywności fizycznej.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.