Zawał serca to zaburzenie, które może objawić się nagle i niespodziewanie. Odpowiednia i szybka reakcja może uratować życie, dlatego ważne jest, żeby znać zasady postępowania w przypadku zawału serca.
Najważniejsze jest jak najszybsze zawiadomienie pogotowia. Jeśli chory jest nieprzytomny, można rozpocząć reanimację do czasu przyjazdu pomocy. Jeśli nie stracił przytomności, należy przede wszystkim ułożyć go w pozycji leżącej i otworzyć okna.
Choremu można podać tabletkę aspiryny (300-500mg), ale tylko jeśli nie ma astmy ani uczulenia na składniki leku. Jeśli ciśnienie skurczowe będzie większe niż 90 mmHG, należy podać nitroglicerynę pod język.
Leczenie w szpitalu polega przede wszystkim na podaniu choremu dożylnie lub doustnie leków. Wśród nich są:
- leki przeciwzakrzepowe: aspiryna, klopidogrel, heparyna - leki te lekarz powinien podać jak najszybciej po stwierdzeniu zawału.
- leki obniżające poziom cholesterolu: czyli tzw. statyny, podaje się je w pierwszej dobie zawału.
- tzw. beta-blokery: podaje się je po ustabilizowaniu stanu chorego.
Po wykonaniu karonarografii, czyli badania, które pozwala ocenić stan tętnic wieńcowych, lekarze mogą podjąć decyzję o przeprowadzeniu angioplastyki tętnic. Zabieg ten polega na wprowadzeniu w miejsce, w którym tętnice są węższe, cewnika balonowego. Jego zadaniem jest poszerzenie ścian naczyń. Angioplastyka jest najczęściej stosowaną metodą leczenia zawału serca.
Po przebytym zawale bardzo ważna jest także rehabilitacja po zakończeniu leczenia. Pacjenci należą do ryzyka wystąpienia kolejnych chorób układu sercowo-naczyniowego, które mogą doprowadzić do zgonu.
Najważniejsze jest wprowadzenie zdrowego stylu życia, aby możliwie jak najlepiej zapobiegać nawrotom choroby. Każdy człowiek po przebytym zawale serca powinien do końca życia przyjmować kwa acetylosalicylowy (jeśli nie ma przeciwwskazań medycznych), a także statyny i beta-bloker. Dodatkowo przez 12 miesięcy po przebyciu zawału, należy przyjmować klopidogrel lub inny lek, który hamuje agregację płytek krwi.
Należy także regularnie robić badanie określające stan układu sercowo-naczyniowego, między innymi EKG i echo serca.
