Tisercin – wskazania, przeciwwskazania, skutki uboczne, dawkowanie
Tisercin jest neuroleptykiem, stosowanym w leczeniu zaburzeń psychicznych. Substancją czynną leku jest lewomepromazyna, pochodna fenotiazyny. Lek dostępny jest tylko na receptę, stosuje się go zgodnie z zaleceniami lekarza. Jakie są wskazania do przyjmowania leku? Jakie skutki uboczne może powodować Tisercin?
1. Co to jest Tisercin i jakie są wskazania do jego stosowania?
Tisercin to lek neuroleptyczny, który zawieraja lewomepromazynę. Substancja ta wykazuje silne właściwości uspokajające i umiarkowane działanie przeciwpsychotyczne. Działa także m.in. przeciwdepresyjnie, przeciwbólowo i przeciwwymiotnie.
Na co lek Tisercin? Wskazaniem do stosowania leku są:
- choroby psychiczne, które przebiegają z pobudzeniem ruchowym i psychoruchowym,
- zespoły paranoidalne (schizofrenia).
Ponadto Tisercin może być stosowany wspomagająco w niektórych towarzyszących objawach padaczki, niedorozwoju umysłowego, czy też w depresji z niepokojem.
Wskazaniem do podania leku może być także przygotowanie i pogłębienie znieczulenia ogólnego oraz nasilenie działania przeciwbólowego innych leków.
Czy lek posiada zamienniki?
Tisercin jest aktualnie jedynym lekiem dostępnym na polskim rynku z lewomepromazyną.
2. Kiedy nie stosować leku Tisercin?
Zgodnie z treścią ulotki Tisercin nie powinien być stosowany w przypadku:
- uczulenia na lewomepromazynę,
- uczulenia na którykolwiek z pozostałych składników leku,
- jaskry z wąskim kątem przesączania,
- ciężkich zaburzeń czynności nerek lub wątroby, problemów z oddawaniem moczu,
- nadwrażliwości na leki o tym samym działaniu (np. chloropromazynę, tiorydazynę, flufenazynę, pipotiazynę, trifluperazynę), wystąpienia nadwrażliwości na światło podczas ich stosowania,
- przyjmowania w znacznych ilościach środków działających depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy (alkohol, leki nasenne, narkotyczne),
- jednoczesnego przyjmowania leków hipotensyjnych,
- równoległego przyjmowania leków z grupy inhibitorów MAO, stosowanych w leczeniu np. depresji (takie jak selegilina, moklobemid),
- choroby Parkinsona,
- stwardnienia rozsianego,
- miastenii lub porażenia połowiczego,
- poważnych problemów z sercem (kardiomiopatia, niewydolność serca),
- niskiego ciśnienia krwi,
- choroby układu krwiotwórczego,
- zaburzeń przemiany porfiryn,
- karmienia piersią,
- wieku poniżej 12 lat.
Przed rozpoczęciem leczenia należy także poinformować lekarza o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie i ostatnio oraz o tych, które pacjent planuje przyjmować.
Pacjent powinien poinformować lekarza o występujących u niego lub w wywiadzie chorobach układu krążenia. Ponadto z lekarzem należy omówić także występowanie lub ryzyko pojawienia się chorób takich jak: udar, cukrzyca, padaczka, upośledzenie czynności wątroby i (lub) nerek, zakrzepy, czy choroby ośrodkowego układu nerwowego.
W czasie leczenia lekiem Tisercin przeciwwskazane jest picie alkoholu. Spożywanie napojów alkoholowych jest zabronione także w ciągu 4-5 dni po odstawieniu leku.
Stosowanie leku u kobiet w ciąży powinno ograniczać się tylko do wyjątkowych przypadków.
3. Tisercin – dawkowanie
Lek powinien być stosowany zgodnie z zaleceniami lekarza. Terapię rozpoczyna się najczęściej od niewielkich dawek, które są zwiększane stopniowo w zależności od tolerancji pacjenta. Po uzyskaniu poprawy dawkę zmniejsza się do podtrzymującej.
Najczęściej dawka początkowa w psychozach to 25-50 mg na dobę (w dwóch dawkach podzielonych). Jeśli to konieczne, dawkę zwiększa się do 150-250 mg na dobę (w 2-3 dawkach podzielonych), a po uzyskaniu efektów leczenia redukuje do dawki podtrzymującej.
Po przyjęciu pierwszej dawki zalecane jest leżenie przynajmniej przez 30 minut, co pozwala uniknąć dużych spadków ciśnienia przy zmianie pozycji na stojącą. Jeśli jednak u pacjenta zawroty głowy występują po każdej tabletce, wskazane jest leżenie po każdej dawce.
4. Tisercin skutki uboczne
Jakie skutki uboczne wiążą się z przyjmowaniem leku Tisercin? Działania niepożądane, które mogą pojawić się u niektórych pacjentów w trakcie stosowania leku to m.in.:
- spadek ciśnienia krwi przy zmianie pozycji ciała na stojącą, a w konsekwencji zawroty głowy, osłabienie, omdlenie,
- pancytopenia, leukopenia, agranulocytoza, eozynofilia, zwiększona szybkość sedymentacji erytrocytów,
- wysoki cukier we krwi, nietolerancja glukozy,
- niskie stężenie sodu we krwi, niewłaściwe wydzielanie hormonu antydiuretycznego,
- spadek masy ciała, niedobory witamin,
- reakcje rzekomoanafilaktyczne,
- wznowienie symptomów psychotycznych, zaburzenia ruchu, dezorientacja, splątanie, niewyraźna mowa, omamy wzrokowe,
- senność,
- napady padaczkowe, wzmożone ciśnienie wewnątrzczaszkowe, objawy odstawienia, sztywność i skurcze mięśni, ruchy mimowolne,
- retinopatia barwnikowa, złogi w soczewce i rogówce,
- zakrzepy krwi w żyłach,
- migotanie, szybkie, niemiarowe bicie serca, zatrzymanie akcji serca, niepoprawny zapis EKG, nagła śmierć,
- wymioty, nudności, martwicze zapalenie jelit, uszkodzenie wątroby,
- suchość w ustach,
- nadwrażliwość na światło,
- reakcje skórne – pokrzywka, rumień, ciężkie zapalenie skóry,
- zmiana koloru moczu, problemy z oddawaniem moczu,
- zespół odstawienia u noworodków,
- mlekotok,
- zaburzenia miesiączkowania,
- nieprawidłowe skurcze macicy (bardzo rzadko),
- priapizm,
- złośliwy zespół neuroleptyczny.
Przy długotrwałym stosowaniu leku mogą wystąpić także nienowotworowe, łagodne guzy przysadki mózgowej.
Czy Tisercin uzależnia?
Pomimo tego, że lewomepromazyna (substancja czynna leku) nie wykazuje działania uzależniającego, zaleca się, aby lek odstawiany był stopniowo (poprzez zmniejszanie dawki).
Rekomendowane przez naszych ekspertów
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.
