Turkuć podjadek. Niepozorny owad, który może narazić cię na tężec
W polskich ogrodach i na działkach można spotkać owada, który choć z pozoru wydaje się niegroźny, może stanowić realne zagrożenie dla zdrowia człowieka. Mowa o turkuciu podjadku – jednym z największych owadów występujących w Polsce, który prowadzi życie pod ziemią i rzadko pojawia się na powierzchni. Jednak gdy dojdzie do kontaktu z człowiekiem, szczególnie w trakcie prac ogrodowych, może dojść do groźnych powikłań.
Turkuć podjadek to jeden z największych owadów w Polsce
W tym artykule:
Podziemny lokator o niebezpiecznych szczękach
Turkuć podjadek dorasta do około 7 centymetrów długości, co czyni go jednym z największych owadów w kraju. Posiada silny pancerz i wyjątkowo dobrze rozwinięte kończyny przednie, przystosowane do kopania w glebie. Jest też wyposażony w mocne, ostre szczęki, które służą mu do zdobywania pożywienia.
Choć zazwyczaj unika ludzi i woli pozostać w ukryciu, w przypadku kontaktu może atakować. Ukąszenie tego owada jest wyjątkowo bolesne, a jego skutki mogą okazać się znacznie poważniejsze, niż mogłoby się wydawać.
Ryzyko tężca – poważna konsekwencja ugryzienia
Największym zagrożeniem związanym z ugryzieniem przez turkucia nie jest sam ból, lecz możliwość zakażenia tężcem. Rany powstałe w wyniku działania szczęk owada są otwarte i łatwo mogą stać się wrotami dla bakterii Clostridium tetani, które często bytują w glebie. Nawet niewielkie uszkodzenie skóry może prowadzić do poważnego zakażenia, jeśli nie zostanie odpowiednio zabezpieczone.
Czego boją się kleszcze? Przetestowaliśmy 6 naturalnych preparatów
Czym jest tężec?
Tężec to ciężka, potencjalnie śmiertelna choroba zakaźna, wywoływana przez bakterię Clostridium tetani, która naturalnie występuje w glebie, kurzu i odchodach zwierząt. Do zakażenia dochodzi najczęściej przez zanieczyszczenie rany – nawet niewielkiego skaleczenia – zarodnikami tej bakterii. Ze względu na szybki i agresywny przebieg: może pojawić się sztywność i skurcze mięśni, trudności w przełykaniu, a w ciężkich przypadkach – zaburzenia oddychania, tężec wymaga natychmiastowej interwencji medycznej.
Najskuteczniejszą formą ochrony jest profilaktyczne szczepienie. Ze względu na wyjątkowo groźny przebieg choroby, szczepionka przeciw tężcowi należy do podstawowych szczepień obowiązkowych w Polsce. Podawana jest w kilku etapach:
I dawka – podawana w 2. miesiącu życia,
II dawka – między 3. a 4. miesiącem życia,
III dawka – około 5. miesiąca życia,
IV dawka – w 16.–18. miesiącu życia,
V dawka – podawana dzieciom w 6. roku życia,
VI dawka – wykonywana u młodzieży w 19. roku życia.
Dlaczego to takie ważne?
Każda z tych dawek ma na celu wzmocnienie i utrwalenie odporności organizmu na toksynę tężcową, której działanie może być śmiertelne. Regularne przypominanie organizmowi o zagrożeniu pozwala utrzymać wysoki poziom ochrony przez wiele lat.
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
