Zachowanie niemowlęcia
Każdy rodzic powinien bacznie obserwować zachowanie niemowlęcia, gdyż jest ono źródłem wielu przydatnych sygnałów o zdrowiu i samopoczuciu malucha. Pierwsze charakterystyczne dla danego niemowlaka cechy można zaobserwować po okresie około trzech miesięcy, bo wtedy ulegają stabilizacji jego czynności życiowe. Zachowania niemowlaka, które mogą wzbudzić niepokój, to np. nieregularny oddech, problemy z karmieniem, wzmożone lub obniżone napięcie mięśniowe, nadmierna płaczliwość. Płacz dziecka jest na początku życia czymś normalnym, jednak może także być powodem do niepokoju.
1. Obserwacja zachowania niemowlaka
Rodzice często zastanawiają się, kiedy można zaobserwować pierwsze niepokojące objawy w zachowaniu swojego dziecka. Jeśli chodzi o rozwój niemowlaka, to pierwsze trzy miesiące są okresem adaptacyjnym, w którym następuje uregulowanie zachowania niemowlaka. Jednak już po tym okresie niemowlak zaczyna coraz lepiej „radzić sobie” w otaczającym świecie i wtedy można zaobserwować pierwsze charakterystyczne zachowania maleństwa. Ważne jest zwrócenie uwagi na wrażliwość zmysłową dziecka. Jeśli jest zbyt mała lub zbyt wysoka, rodzice powinni udać się do specjalisty. Może być ona sygnałem występowania zaburzeń w rozwoju dziecka:
- nadmierna wrażliwość dotykowa może powodować, że dziecko będzie unikało czynności manualnych, np. takich jak rysowanie;
- nadwrażliwość słuchowa powoduje trudności np. ze zniesieniem hałasu panującego w przedszkolu;
- nadwrażliwość na ruch może spowodować lęk przed tłumem.
2. Niepokojące objawy w rozwoju niemowlaka
Zadaniem rodziców jest nie tylko troskliwa opieka nad niemowlęciem, ale także jego pilna obserwacja i zwracanie uwagi na wszystkie niepokojące objawy. Zachowanie niemowlaka jest bowiem informacją o wszystkich jego stanach. Wszelkie zaburzenia rozwoju powinny być rozpoznawane nie tylko przez lekarzy, ale właśnie przez opiekunów, którzy na co dzień przebywają z maleństwem. Niepokój rodziców mogą wywołać takie objawy, jak:
- nieregularny oddech - sygnałem zaburzeń jest zarówno oddech przyspieszony, jak i wstrzymywany;
- zmiana koloru skóry - zaczerwienie, bladość, siność;
- wzmożone lub obniżone napięcie mięśniowe;
- zamykanie oczu;
- odwracanie głowy;
- nadmierne i zbyt częste ziewanie;
- czkawka;
- ulewanie się;
- wzmożona aktywność ruchowa;
- marudzenie i płacz;
- problemy ze snem;
- problemy z karmieniem dziecka;
- trudności w zmienianiu pieluszki i kąpieli.
3. Czy niemowlę może mieć ADHD?
Ostatnio w mediach coraz więcej mówi się o ADHD, czyli zespole nadpobudliwości psychoruchowej, dlatego też przewrażliwieni rodzice zaczynają podejrzewać, że ich niemowlę może mieć ADHD.
Tymczasem, jak wskazują specjaliści, prawidłowa diagnoza ADHD może nastąpić dopiero około szóstego roku życia. Rodzice niemowlaka nie powinni panikować, jeśli zauważą, że ich dziecko cechuje wzmożona aktywność, bark koncentracji podczas karmienia, nadmierna płaczliwość czy brak snu, bo nie jest to jednoznaczne z tym, że ma ADHD. Płacz dziecka nie zawsze jest objawem nadpobudliwości psychoruchowej, gdyż może mieć bardzo wiele innych przyczyn.
Rolą rodziców jest wówczas wnikliwa obserwacja dziecka i próba ustalenia przyczyn niepokojących objawów. O kłopotliwych symptomach można zawsze porozmawiać z pediatrą i poprosić o radę. Należy jednak pamiętać, że każde dziecko rozwija się inaczej i zachowanie, które jest uznawane za normalne w przypadku jednego dziecka, nie zawsze musi być adekwatne do charakteru i temperamentu twojej pociechy. Diagnozowanie ADHD u niemowląt jest przedwczesnym zabiegiem i może później negatywnie wpłynąć na rozwój dziecka, gdyż zbagatelizowane mogą zostać inne objawy. Jeśli jakiś niepokojący objaw wystąpi tylko jeden raz, nie powinnaś zbytnio się nim przejmować. Powodem do niepokoju może być wielokrotnie powtarzający się symptom. Wtedy koniecznie udaj się z maluchem do specjalisty.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.