Enoksaparyna sodowa - charakterystyka, wskazania, przeciwwskazania, skutki uboczne
Enoksaparyna sodowa to powszechnie stosowany lek przeciwzakrzepowy, który odgrywa kluczową rolę w zapobieganiu żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej. W jaki sposób działa ten lek? Do czego służy enoksaparyna sodowa? Co jeszcze warto wiedzieć?
1. Co to jest enoksaparyna sodowa?
Enoksaparyna sodowa jest lekiem z grupy heparyn, który wykazuje działanie przeciwzakrzepowe.
Jako środek farmakologiczny enoksaparyna sodowa wykorzystywana jest głównie w profilaktyce i leczeniu zakrzepicy żył głębokich oraz zatorowości płucnej. Substancja działa poprzez hamowanie krzepnięcia krwi poprzez zwiększenie aktywności antytrombiny III, która jest antygenem glikoproteinowym i naturalnym inhibitorem krzepnięcia.
Enoksaparyna sodowa wydawana jest w aptekach wyłącznie za okazaniem recepty. Występuje w postaci roztworu do wstrzykiwań.
Po zastosowaniu leku poprzez podanie podskórne, jego pełne działanie następuje po upływie 3–5 godzin. Okres półtrwania biologicznego wynosi około 4 godzin po pojedynczej dawce i około 7 godzin po wielokrotnym podaniu.
Przeważnie metabolizm zachodzi głównie w wątrobie. U osób w podeszłym wieku farmakokinetyka pozostaje niemal niezmieniona, podobnie jak u pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek. Jednakże, u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, działanie przeciwzakrzepowe staje się bardziej intensywne.
2. Wskazania do stosowania
Enoksaparyna sodowa to lek zalecany dla osób dorosłych w różnych stanach klinicznych. Przede wszystkim jest stosowana w celu zapobiegania żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej u pacjentów, którzy są poddawani zabiegom chirurgicznym o charakterze ortopedycznym lub ogólnym, w tym również zabiegom onkologicznym. Szczególnie ważne jest jej zastosowanie u pacjentów o umiarkowanym i wysokim ryzyku rozwoju zakrzepów.
Substancja wykorzystywana jest też w leczeniu pacjentów, którzy cierpią na ostre schorzenia, takie jak ostra niewydolność serca, ciężkie infekcje, niewydolność oddechowa lub choroby reumatyczne. Osoby te często charakteryzują się ograniczoną zdolnością do poruszania się, co zwiększa ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.
Zastrzyki z enoksaparyną sodowa mogą być stosowane u osób chorujących na zakrzepicę żył głębokich lub zatorowość płucną (z wyłączeniem przypadków wymagających zastosowania agresywnego leczenia trombolitycznego lub zabiegu operacyjnego).
Warto podkreślić, że enoksaparyna jest jednym z cennych narzędzi terapeutycznych w profilaktyce i leczeniu chorób zakrzepowo-zatorowych. Dzięki jej działaniu przeciwzakrzepowemu, może znacznie zmniejszyć ryzyko wystąpienia poważnych powikłań zakrzepowych, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta.
3. Przeciwwskazania do stosowania enoksaparyny sodowej
Przeciwwskazaniem do stosowania enoksaparyny sodowej, pomimo wskazań, jest nadwrażliwość na tę substancję, heparynę bądź jej pochodne. Leku nie należy też stosować u pacjentów z ostrym, bakteryjnym zapaleniem wsierdzia, ciężkim zaburzeniem krzepnięcia krwi lub wrzodami żołądka i/lub dwunastnicy.
Kolejnym przeciwwskazaniem jest stwierdzona w wywiadzie wywiadzie immunologiczna małopłytkowością poheparynowa. Stosowanie enoksaparyny sodowej nie jest również wskazane w przypadku aktywnego, klinicznie istotnego krwawienia. Stany medyczne obciążone wysokim ryzykiem krwawienia także stanowią przeciwwskazanie.
4. Skutki uboczne enoksaparyny sodowej
Ze stosowaniem enoksaparyny sodowej wiąża się różne skutki uboczne. U pacjentów stosujących ten lek mogą pojawić się następujące działania niepożądane:
- krwawienia,
- małopłytkowość,
- niedokrwistość,
- reakcje alergiczne,
- dolegliwości bólowe głowy,
- pęcherzowe zapalenie skóry,
- martwica tkanek w miejscu podania,
- ból w miejscu wstrzyknięcia.
Rekomendowane przez naszych ekspertów
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.
